Κάποτε διάβασα στο πολύ αξιόλογο νεανικό ανάγνωσμα "Τα αγνά νιάτα" του Toth το εξής φοβερό περιστατικό από την ιστορία του "Μυστικού Δείπνου" του διάσημου πίνακα του γνωστού ζωγράφου Leonardo da Vinci:
"O καλλιτέχνης κατεγίνετο να εύρη κάποιο μοντέλο για να ζωγραφίση το υπέροχον πρόσωπον του Κυρίου ημών, οπότε προς μεγάλην του χαράν εις τον χορόν μιας εκκλησίας επρόσεξε μεταξύ των ψαλτών κάποιον νέον εξαιρετικής ευμορφιάς. Ο Pietro Bandinelli - έτσι ωνομάζετο ο νέος εκείνος - ευχαρίστως εδέχθη να χρησιμεύση ως μοντέλον για το πρόσωπον του Χριστού. Επέρασαν εβδομάδες και μήνες, επέρασαν δύο χρόνια, οπότε ο Λεονάρδος διέσχιζε τους δρόμους άθυμος διότι δεν κατώρθωνε να εύρη μοντέλο κατάλληλο για τον Ιούδα. Ζητούσε κάποιον, εις του οποίου το πρόσωπον να διακρίνεται η εγκληματικότης, με την οποίαν συνήθως παριστάνεται ο Ιούδας. Τέλος ευρήκε κάποιον νέον, του οποίου το πρόωρα γηρασμένο πρόσωπο εφανέρωνε την καταστροφήν της ψυχής του. Όταν όμως ο νέος εκείνος εστάθηκεν έμπροσθεν του "Μυστικού Δείπνου" και ο ζωγράφος ήρχισε να ζωγραφίζη το πρόσωπον του Ιούδα, έξαφνα ο νέος ήρχισε να κλαίη από μέσα από την καρδιάν του. Δεν ήτο άλλος από τον Pietro Bandinelli. Έπεσεν εις βίον ακόλαστον και στο διάστημα των 2 ετών της αμαρτωλής εκείνης ζωής του το πρόσωπον του Χριστού υπεχώρησεν εις τα χαρακτηριστικά του Ιούδα! Και αν ήτο μόνον για μια φυσική μεταβολή; Αλλά δυστυχώς επρόκειτο και για την αλλαγήν της ψυχής του".
Για να μην αμφισβητήσει κανείς το γεγονός πως η ψυχική κατάσταση αποτυπώνεται στα χαρακτηριστικά μας αξίζει να δει τις παρακάτω δύο συγκλονιστικές φωτογραφίες (πηγή) ενός προσώπου πριν μπει στη φυλακή και πέντε χρόνια μετά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου