Μέχρι πότε νὰ ἀναμένουμε;;;

(Ἀκολουθεῖ κείμενο ἑνὸς φίλου τοῦ ἰστολογίου μας)

 

Μέχρι πότε νὰ ἀναμένουμε;;;

Δῶστε ἐλπίδα...

Ἂς καθυστερήσωμε τά επερχόμενα δεινά...

 

 

   Ἀπευθυνόμεθα στοὺς ὀρθοδόξους ἀντικοικουμενιστὲς, ποὺ κοινωνοῦν μὲ τοὺς ἐξ ὀρθοδόξων οἰκουμενιστὲς. Ὑπενθυμίζουμε αὐτὰ ποὺ ἐσεῖς ἀνδρείως ἐγράψατε καὶ ἐξεστομίσατε. Ὑπενθυμίζουμε τὴν, δίκην ὑποσχέσεως, ἀναφορά σας σὲ ἐνδεχομένη ἀποτείχισι, διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ αἱρετικοῦ «Πατριάρχου καὶ τῶν ἀπανταχοῦ συμφωνούντων ἢ σιωπώντων Ἐπισκόπων».

   Πάτερ Ἐφραὶμ στὴν Ἀριζόνα, δῶσε καὶ σὺ τὸ σύνθημα καὶ ἔχει ὁ Θεὸς... (δεῖτε ἐδῶ τὸν ἐκλεκτὸ πατέρα Ἀγάθωνα, ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κωνσταμονίτου Ἁγίου Ὄρους, νὰ ὁμολογεῖ ἐν λύπῃ ὅτι ὁ πνευματικός του, πατὴρ Ἐφραίμ, τὸν κωλύει, γιὰ τὴν ὥρα, νὰ διακόψῃ τὸ μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχου).

 

 

Ἐξ ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς

Ἁγιορειτῶν Πατέρων (κοινωνούντων μετὰ τοῦ Πατριάρχου)

πρὸς τοὺς καθηγουμένους καὶ τοὺς ἁγίους ἀντιπροσώπους τῶν εἴκοσι Ἱερῶν Μονῶν

εἰς τὴν Ἱερὰν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους Ἀθω (2006)

 

«[…] Ὀργίσθηκε ὁ οὐρανός, καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα οἱ Ἅγιοι Πατέρες μὲ τὸ θέαμα καὶ τὸ ἄκουσμα ὅσων ἔλαβαν χώρα στὸ Φανάρι κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στὶς 30 Νοεμβρίου τρέχοντος ἔτους (2006 – ἐπίσκεψις τοῦ προηγουμένου Πάπα εἰς Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως).

   Προσβάλλαμε ὅλους τοὺς Ἁγίους μάρτυρας καὶ ὁμολογητάς, ποὺ ἀγωνίσθηκαν μέχρις αἵματος ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, γιατὶ παρουσιάσαμε ὡς ἀνωφελεῖς καὶ περιττοὺς τοὺς ἀγῶνες, τὰ μαρτύρια καὶ τὴν ὁμολογία τους. Δὲν θὰ λυποῦνται οἱ ἐπὶ Βέκκου μαρτυρήσαντες ὅσιοι Ἁγιορεῖται Πατέρες, ποὺ ἀρνήθηκαν νὰ ὑποδεχθοῦν καὶ νὰ μνημονεύσουν τὸν Πάπα, βλέποντας ὄχι μόνον νὰ ἀποῤῥίπτουμε τὸ παράδειγμά τους σιωπῶντας, ἀλλὰ καὶ νὰ κάνουμε τὰ ἀντίθετα; Γιατὶ τότε ἐκεῖνοι καὶ ὅλοι οἱ προηγούμενοι μάρτυρες καὶ ὁμολογηταὶ ὁμολόγησαν καὶ ἐμαρτύρησαν;

[…] Πιστεύουμε ὅτι μετὰ ἀπὸ τὶς τόσες ἔγγραφες καὶ προφορικὲς διαμαρτυρίες καὶ ἐνστάσεις, τὶς ὑπαναχωρήσεις, ὀπισθοχωρήσεις καὶ συμβιβασμούς, τὸ μόνο ποὺ θὰ εὐφράνῃ τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ θὰ καταισχύνῃ τοὺς κακοδόξους, εἶναι ἡ διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχου καὶ τῶν ἁπανταχοῦ συμφωνούντων ἢ σιωπώντων Ἐπισκόπων. Συγκεντρῶστε, ἅγιοι Πατέρες, τοὺς μοναχοὺς τῶν κοινοβίων, τῶν Σκητῶν καὶ τῶν Κελλίων σὲ παμμοναστικὴ ἀγωνιστικὴ σύναξι, εἴτε ἐντὸς εἴτε ἐκτὸς Ἁγίου Ὅρους, καὶ καθαιρέστε τοὺς πύργους τῶν αἱρέσεων τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἀναλάβετε τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς Πίστεως. Ἐμεῖς, ἂν σεῖς ἀπρακτήσετε, θὰ προτιμήσωμε νὰ πράξωμε τὰ θεάρεστα καὶ ὄχι τὰ εὐάρεστα. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φωτίζῃ ὅλους, καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος νὰ σκέπῃ καὶ νὰ εὐλογῇ τὸ Περιβολι της· νὰ προστατεύουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἀπὸ Θεοτοκομάχους καὶ ἁγιομάχους αἱρετικούς, ὡς καὶ ἀπὸ δειλοὺς ποιμένες, ποὺ ἀφήνουν τὴν ποίμνην ἀπροστάτευτον στὶς ἐπιθέσεις τῶν λύκων.»

 

Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνοῦ

(ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας, που εξεφωνήθη τήν ημέρα ακριβώς, που επεσκέφθη ο προηγούμενος Πάπας τόν Επίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, ακριβώς πριν από 8 έτη)

 

   «Τὸ τί θὰ γίνῃ… κοιτάξτε, πολλοὶ ἀντιδροῦν, πολλοὶ εἶναι σκεπτικοί, μὴ νομίζετε· κοχλάζει ἕνα ἠφαίστειο. Καὶ αὐτὸ ποὺ εἴπατε, Σύνοδοι ὑπάρχουν, ἡ Πρωτοδευτέρα, 15ος κανών, μᾶς λέει «ἀποτείχισις». Ἐπειδὴ φθάσαμε σὲ μία τραγικότητα καὶ μεῖς, περιμένουμε τὴν καθαίρεσι. Ἂν καὶ τώρα (κατὰ τὴν ἐπίσκεψι τοῦ Πάπα στὸ Οἰκ. Πατριαρχεῖο, 2006) τὸ Οἰκ. Πατριαρχεῖο συγκρατήθηκε λίγο καὶ δὲν προχώρησε, ἀπ’ ὅ,τι εἴδα, παραπάνω, διότι ὑπάρχουν καὶ ἀποτειχίσεις. Μπορεῖ νὰ δῇς ἔξαφνα 5000 κληρικοὺς νὰ παύσουν τὸ μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου […] Θά μοῦ πῆτε: ἀπειλῶ; Δὲν ἀπειλῶ κανένα, ἀλλὰ ἐκεῖ πάμε. Κάποια στιγμὴ θὰ φθάσουμε ἐκεῖ πέρα, ἂν συνεχισθῇ, ὅπως συνεχίζεται. Τί περιμένουμε ἄλλο; Φθάσαμε στὴν ψευδένωσι…»

 

Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση

(ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας)

 

   «Πολλοὶ ἀπὸ ἐμᾶς προβληματιζόμαστε μήπως πρέπει νὰ ἐφαρμόσουμε τὸν 15ο κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου, καὶ νὰ προχωρήσουμε στὴν «ἀποτείχισι», στὴν διακοπὴ δηλαδὴ τοῦ μνημοσύνου ὅσων θεωροῦν ὡς Ἐκκλησίαν τὸν Παπισμὸν καὶ δὲν ἀποκηρύσσουν τὴν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συμπροσευχόμενοι ἀκόμη καὶ κοινωνοῦντες ἐν τοῖς μυστηρίοις μὲ παπικοὺς καὶ προτεστάντας. Αὐτὸ δὲν εἶναι σχίσμα, ἂν τὸ κάνουμε, ὅπως θέλουν νὰ τὸ παρουσιάζουν μερικοὶ ἀθεολόγητοι διαστροφεῖς τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ ἐπαινετὴ πρᾶξι, ποὺ προφυλάσσει ἀπὸ τὸ σχίσμα, τὸ ὁποῖο προκαλοῦν οἱ παπόφρονες καὶ οἱ οἰκουμενισταί…»

 

  

 Ἀναμένουμε, πατέρες καὶ ἀδελφοί... Βλέπετε ὅτι δὲν σᾶς λαμβάνουν ὑπ’ ὅψιν οἱ οἱκουμενισταὶ ὅταν ἀπλῶς «ὁμιλῆτε» ἢ ὑπογράφετε κείμενα... Καὶ ὅσον καθυστερεῖτε νὰ «πράξετε», αὐξάνουν καὶ οἱ φωνὲς ποὺ σᾶς χαρακτηρίζουν «βολεμένους», δειλοὺς ἢ ἀκόμη καὶ ἐγκαθέτους. Ἂς διατηρήσουμε καθαρὰ τὴν πίστι μας ἀποτειχιζόμενοι ἀπὸ τοὺς λυκοποιμένες, ὥστε νὰ ἀσχοληθοῦμε, ὅλοι μαζί πλέον, καὶ μὲ τὰ ὑπόλοιπα φρικτὰ ποὺ συμβαίνουν γύρω μας...