Επίκαιρες Σκέψεις

 

Η αγάπη της πατρίδος είναι ένα φυσικό συναίσθημα που νιώθουν όλοι οι άνθρωποι. Η αγάπη αυτή όμως είναι μια γήινη, κοσμική αγάπη, τύπος και σκιά της αληθινής φιλοπατρίας, ήτοι της αγάπης της μοναδικής Πατρίδας, που δεν είναι άλλη από το Βασίλειο της Ζωής.

Ο χριστιανός ως ουρανοπολίτης είναι συγκεντρωμένος στην επίτευξη του στόχου του, δηλαδή στην επιστροφή στην μοναδική Πατρίδα, από την οποία εξήλθαν οι πρωτόπλαστοι με το προπατορικό αμάρτημα.

Γι' αυτό και ο Κύριός μας απευθυνόμενος στους μαθητές Του έδωσε το Σύνθημα "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" και όχι "Έξω οι Ρωμαίοι από την Ιουδαία", όπως τον διαβάλλουν, με τις πράξεις τους, στην εποχή μας,  μερικοί φερόμενοι ως μαθητές Του.

Ο Κύριος δεν ήταν εθνικιστής! Ήθελε να καταλύσει τους εθνικούς φραγμούς με την αληθινή ενότητα του Αγίου Πνεύματος.

Σήμερα, σε μια εποχή που οι σκοτεινές δυνάμεις, επιθυμούν να καταλύσουν τους εθνικούς φραγμούς με την ψεύτικη και αμαρτωλή τους ενότητα, οι Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν πρέπει να επιτρέψουμε να παρεκτραπούν τα φυσικά πατριωτικά μας αισθήματα και να πέσουμε στην παγίδα του εθνοφυλετισμού.

Το Σύνθημα "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" είναι πάντοτε επίκαιρο. Γιατί το ξεχάσαμε;

Πολλοί από τους ποιμένες, διάδοχοι εκείνων των Αποστόλων που γύρισαν σε όλο τον κόσμο για να αυξήσουν τον πληθυσμό της μοναδικής Πατρίδος, σταμάτησαν αυτό το έργο, ταμπουρώθηκαν στις κοσμικές τους πατρίδες και κήρυξαν το μίσος για τους αλλοφύλους.

Έτσι ακούμε κληρικούς να μιλούν για τους "βρωμερούς ισλαμιστές" και τους άλλους "μαυριδερούς" λαθρομετανάστες εποίκους και να καλούν τον πιστό λαό σε "επανάσταση".

Όμως, "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη", ηχεί ακόμη η φωνή του Κυρίου. Και επειδή εμείς σταματήσαμε να πηγαίνουμε στις χώρες που βασιλεύουν οι θρησκείες των δαιμόνων, όπως οι παγανισμοί, το Ισλάμ, ο βουδισμός και οι άλλοι σκοταδισμοί, για να μεταδώσουμε το φως του Ευαγγελίου, επέτρεψε ο Θεός και ήλθαν όλοι αυτοί οι μαυριδεροί στην ψυχή, στον τόπο μας και τον κατέκλυσαν, σαν να μας φωνάζει ο Κύριος: "Σας είπα "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" και δεν με ακούσατε. Σας στέλνω λοιπόν τα έθνη στον τόπο σας για να τα φωτίσετε".

Κι εμείς τι κάναμε μπρος σε αυτή την κατάσταση; Κηρύξαμε τον λόγο του Θεού σε αυτούς τους ανθρώπους; Τυπώσαμε βιβλία στα αραβικά, πακιστανικά και σε όλες αυτές τις γλώσσες, να διαβάσουμε οι άνθρωποι αυτοί την Αλήθεια και να μαλακώσει η ψυχή τους και να απαρνηθούν τις δαιμονικές τους αντιλήψεις;

Όχι! Αντιθέτως, βλαστημήσαμε τον Κύριο και Θεό μας, ως νέος αχάριστος Ισραήλ, και είπαμε τα ίδια λόγια με τον παλαιό Ισραήλ: "Γιατί, Θεέ, επέτρεψες να έλθουν οι βρωμιάρηδες στον τόπο μας; Μη μας πεις πως και γι' αυτούς σταυρώθηκες, γιατί εμείς έναν τέτοιον Χριστό δεν τον θέλουμε. Εμείς σε θέλουμε δικό μας, υπηρέτη της δικής μας κοσμικής πατρίδας".

Και αν ήταν δυνατόν να έλθει πάλι στη γη για να κηρύξει, θα Τον σταυρώναμε εμείς οι ίδιοι.