Ὑπολογισμὸς τῆς ἡμερομηνίας τοῦ χριστιανικοῦ Πάσχα μὲ τὸ Ιουλιανὸν ἡμερολόγιον

α. Διαιροῦμεν τὸ χριστιανικὸν ἔτος τοῦ ὁποίου θέλωμεν νὰ εὕρωμεν τὴν ἡμερομηνίαν τοῦ Πάσχα, διὰ τοῦ ἀριθμοῦ 19 καὶ εὑρίσκοντες τὸ πρῶτον ὑπόλοιπον (δηλαδὴ δὲν συνεχίζομεν πρὸς εὕρεσιν καὶ δεκαδικοῦ ψηφίου εἰς τὸ πηλίκον^. τοιουτοτρόπως πράττωμεν καὶ μὲ τάς ἄλλας διαιρέσεις) τὸ σημειώνομεν (ἀκόμη καὶ ἂν εἶναι 0), ὀνομάζοντες αὐτὸ ὑπόλοιπον α΄.

β.   Διαιροῦμεν τὸ ἔτος διὰ τοῦ 4, καὶ σημειώνομεν τὸ ὑπόλοιπον, ὀνομάζοντες αὐτὸ ὑπόλοιπον β΄.

 

γ.   Διαιροῦμεν τὸ ἔτος διὰ τοῦ 7, καὶ σημειώνομεν τὸ ὑπόλοιπον, ὀνομάζοντες αὐτὸ ὑπόλοιπον γ΄.

 

δ.   Πολλαπλασιάζομεν τὸ ὑπόλοιπον α΄ ἐπὶ τὸν ἀριθμὸν 19 καὶ εἰς τὸ ἀποτέλεσμα προσθέτομεν τὸ ἀριθμὸν 15^. διαιροῦμεν δὲ τὸ σύνολον τοῦτο διὰ τοῦ ἀριθμοῦ 30, καὶ σημειώνομεν τὸ ὑπόλοιπον, ὀνομάζοντες αὐτὸ ὑπόλοιπον δ΄ (σημαντικὴ παρατήρησις συντακτῶν «Κρυφοῦ Σχολειοῦ»: ὅταν τὸ ὑπόλοιπον α΄ εἷναι 0, τότε τὸ ὑπόλοιπον δ΄ ἀντιστοιχεῖ πάντοτε μὲ τὸν ἀριθμὸν 15).

ε.   Πολλαπλασιάζομεν τὸ ὑπόλοιπον β΄ ἐπί τον ἀριθμὸν 2, τὸ ὑπόλοιπον γ΄ ἐπί τον ἀριθμὸν 4, τὸ ὑπόλοιπον δ ἐπί τον ἀριθμὸν 6, καὶ ἀθροίζομεν τὰ τρία ἀποτελέσματα. Στο ἄθροισμα τοῦτο προσθέτομεν τὸ ἀριθμὸν 6 καὶ διαιροῦμεν τὸ σύνολον διὰ τοῦ ἀριθμοῦ 7. Σημειώνομεν τὸ ὑπόλοιπον, ὀνομάζοντες αὐτὸ ὑπόλοιπόν ε΄.

στ.   Ἀθροίζομεν, τέλος, τὸ ὑπόλοιπον δ΄ μετὰ τοῦ ὑπολοίπου ε΄ καὶ προσθέτομεν εἰς τὸ ἄθροισμα τοῦτο τὸν ἀριθμὸν 22.

   Ἐὰν τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀθροίσεως εἶναι μικρότερον ἢ ἴσον τοῦ ἀριθμοῦ 31, μᾶς δεικνύει τὴν ἡμερομηνίαν τοῦ Πάσχα κατὰ τὸν μῆνα Μάρτιον.

   Ἐὰν δὲ εἶναι μεγαλύτερον τοῦ 31, τότε ἀφαιροῦμεν ἀπὸ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀθροίσεως τὸν ἀριθμὸν 31, καὶ τὸ ὑπόλοιπον τῆς ἀφαιρέσεως μᾶς δεικνύει τὴν ἡμερομηνίαν τοῦ Πάσχα κατὰ τὸν μῆνα Ἀπρίλιον.

 

Διὰ τοῦ εὐκόλου τούτου ὑπολογισμοῦ τοῦ Πάσχα, εἰς τὸν ὁποῖον χρησιμοποιούνται 12 σταθεραὶ τιμαὶ (μαθηματικῶς, κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον, ἀκατανόητον), ἀποφεύγεται ἡ προσφυγὴ εἰς δυσνοήτους ἀστρονομικοὺς πίνακας, ἀλλὰ καί, ἔτι σημαντικότερον, παρουσιάζεται ἕνας τύπος (εὑρεθεὶς εἰς παλαιὰ χειρόγραφα καὶ ἐκδοθεὶς ἐκ τῆς ἱερᾶς Μονῆς ἁγίου Παντελεήμονος Λυκοχοροῦ Πατρῶν τὸ 1994), τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ ὁποίου ἰκανοποιεῖ ὅλους τοὺς ὅρους (γραπτοὺς καὶ ἀγράφους), οἱ ὁποῖοι ἐτέθησαν ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον, συμφώνως πρὸς τὸ Ἰουλιανὸν πατροπαράδοτον ἡμερολόγιον.  

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΥΡΕΣΗΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

(ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ) ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ 2014 ΚΑΙ 2015

 

2014

α.

2014	19
114       0	106

Τὸ ὑπόλοιπον α΄ εἷναι 0

 

β.

2014	4
14       2	503

Τὸ ὑπόλοιπον β΄ εἷναι 2

 

γ.

2014	7
61     54       5	287

Τὸ ὑπόλοιπον γ΄ εἷναι 5

 

δ.

Ἐφόσον τὸ ὑπόλοιπον α΄ εἷναι 0, τὸ ὑπόλοιπον δ΄ εἷναι 15

 

ε.

(β∙2 + γ∙4 + δ∙6 +6):7=(2∙2+5∙4+15∙6+6):7=(4+20+90+6):7=120:7

 

120	7
50     1	17

 

Τὸ ὑπόλοιπον ε΄ εἷναι 1

 

στ.

δ+ε+22=15+1+22=38

 

38-31=7

Συνεπῶς Πἀσχα τὸ 2014 ἔχουμε στὶς 7 Απριλίου

 

2015

α.

2015	19
115       1	106

Τὸ ὑπόλοιπον α΄ εἷναι 1

 

β.

2015	4
15       3	503

Τὸ ὑπόλοιπον β΄ εἷναι 2

 

γ.

2015	7
61     55       6	287

Τὸ ὑπόλοιπον γ΄ εἷναι 6

 

δ.

(α∙19+15):30=(1∙19+15):30=34:30

 

34	30
4	1

 

Τὸ ὑπόλοιπον δ΄ εἷναι 4

 

ε.

(β∙2 + γ∙4 + δ∙6 +6):7=(2∙3+6∙4+4∙6+6):7=(6+24+24+6):7=60:7

 

60	7
4	8

 

Τὸ ὑπόλοιπον ε΄ εἷναι 4

 

στ.

δ+ε+22=4+4+22=30

 

Συνεπῶς Πἀσχα τὸ 2015 ἔχουμε στὶς 30 Μαρτίου