"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Κωνσταντίνος Καβαρνός (+2011)


Κορυφαίος καθηγητής του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, φιλόσοφος, ιστορικός και γνώστης της θεολογικής γραμματολογίας, ο Κωνσταντίνος Καβαρνός πέθανε πρόσφατα (σ. Κ. Σ.: το 2011), σε ηλικία 93 ετών, ως απλός μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα. «Ζούσε σαν μοναχός μέσα στον κόσμο, πριν ακόμα έρθει στο μοναστήρι. Πολλοί τον αποκαλούσαν κοσμοκαλόγερο» αναφέρει ο στενός φίλος και βιογράφος του, προϊστάμενος της κοινότητας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, πατέρας Αστέριος Γεροσέργιος.
Παιδί μεταναστών από τη Λέσβο, γεννήθηκε στη Βοστόνη τον Οκτώβριο του 1918. Τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του, τον Τρίγωνα Πλωμαρίου, και ύστερα επέστρεψε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ, όπου αποφοίτησε με άριστα από το γυμνάσιο και έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ξεκίνησε με σπουδές Βιολογίας, Βοτανολογίας, Βιοχημείας και Φυσικής Ανθρωπολογίας, προκειμένου να γίνει γιατρός, αλλά γρήγορα άλλαξε γνώμη και επέλεξε τη Φιλοσοφία.
Το πανεπιστήμιο τον ξεχώρισε ως έναν από τους καλύτερους φοιτητές του και κάλυψε όλα τα έξοδά του για να ταξιδέψει στο εξωτερικό, να γνωρίσει σπουδαίους καθηγητές και να μελετήσει τα φιλοσοφικά συστήματα διαφόρων χωρών, όπως η Ελλάδα, η Γαλλία και η Αγγλία. Ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Χάρβαρντ, τιμήθηκε δύο φορές με το βραβείο «Francis Bowen Prize» για εργασίες και μελέτες του και εξέδωσε περισσότερα από 100 βιβλία. «Αγαπούσε καθετί κλασικό και ελληνικό. Εβρισκε ψυχική γαλήνη διαβάζοντας κλασικούς συγγραφείς της αρχαιότητας αλλά και των μεταγενέστερων χρόνων, όπως ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης Δαμασκηνός. Είχε επίσης μεγάλη εκτίμηση για τον μεγάλο λογοτέχνη και αγιογράφο Φώτη Κόντογλου» λέει ο πατέρας Αστέριος.
Τα έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες – αλβανικά, αραβικά, γαλλικά, ρωσικά, σερβικά, φινλανδικά. «Αλλά δεν ζήτησε ποτέ αμοιβή για τις μεταφράσεις. Χαιρόταν να βλέπει τα βιβλία του να κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο. Οταν ετοιμαζόταν να γράψει κάτι σπουδαίο ή να δώσει μια διάλεξη, τηρούσε αυστηρή νηστεία για να έχει διαυγή νου. Το μόνο που τον πλήγωνε βαθιά ήταν η καταστροφή της ελληνικής γλώσσας». (ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2014/04/%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%b3%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%87%ce%ac%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bd%cf%84-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%ad%ce%b3%ce%b9%ce%bd%ce%b5-%ce%bc%ce%bf%ce%bd.html#.U0QMotIrh9A )
 
Σχόλιο Δημητρίου Χατζηνικολάου: Ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύσῃ. Κατά τήν περίοδο 1996-97 ἔγραψε περισπούδαστα ἀντι-οικουμενιστικά ἄρθρα στόν "Ὀρθόδοξο Τύπο," τά ὁποῖα μέ ἐπηρέασαν σημαντικῶς καί διά τά ὁποῖα τοῦ ὀφείλω εὐγνωμοσύνη.
 
Σχόλιο "Κρυφού Σχολειού": Παραθέτουμε ένα εξαιρετικό κείμενο του αειμνήστου μοναχού Κωνσταντίνου Καβαρνού, ο οποίος από το 1964 αρθρογραφούσε συνεχώς κατά του Οικουμενισμού. Έχει τον τίτλο "Επιστολή προς Παπικόν" και δημοσιεύτηκε στον "Ορθόδοξο Τύπο" (αρ. φ. 116, 1-3-1970). Ο Θεός να τον αναπαύσει!
 
 
 

4 σχόλια:

  1. Αδελφέ μας Νικόλαε,χαίρε!
    Έχω διαβάσει αρκετά άρθρα του κοιμηθέντος Μοναχού Κωνσταντίνου Καβαρνού. Γνώριζα ότι ήτο φλογερός αντιοικουμενιστής. Θεωρούσε δε τον Αθηναγόρα αποστάτη.
    Τώρα ο δύσκολος προβληματισμός μου, τον οποίο και εκθέτω: Πως γίνεται ---αφού μόναζε στην Αριζόνα--να ασπάζεται την κάρα του Ιωσήφ του Ησυχαστή, ο οποίος εγκατέλειψε την Σύνοδο του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου και εντάχθηκε στους μνημονευτές του αποστάτη Αθηναγόρα;

    Καλό αγώνα, η Κυρία Θεοτόκος σκέπη και καταφυγή μας!

    Καλή Ανάσταση!

    Κωνσταντίνος Αργυρακόπουλος
    Μόντρεαλ-Καναδά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αδελφέ μου Κωνσταντίνε, χαίρε και εσύ!
    Σχετικά με τον προβληματισμό σου έχω να παρατηρήσω το εξής. Ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής διέκοψε την κοινωνία με την Σύνοδο του πρώην Φλωρίνης εξαιτίας της κακόδοξης Εγκυκλίου του 1950 (ασχέτως αν ο πρ. Φλωρίνης την υπέγραψε για ποιμαντικούς λόγους και όχι επειδή την πίστευε).
    Πάντως δεν πρέπει να ξεχνάς πως ο Γέρων Ιωσήφ κοιμήθηκε το 1959, δηλαδή καιρό πριν την φανερή αποστασία του Αθηναγόρα, η οποία έγινε έκδηλη πλέον από το 1964 (με τη συνάντηση του με τον Πάπα στα Ιεροσόλυμα) και μετά. Το παραπάνω άρθρο στο οποίο ο Καβαρνός τον αποκαλεί αποστάτη γράφτηκε το 1970, δηλαδή είχε γίνει και η ψευδοάρση των αναθεμάτων (1965) και η επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι (1967).
    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Πάντως δεν πρέπει να ξεχνάς πως ο Γέρων Ιωσήφ κοιμήθηκε το 1959, δηλαδή καιρό πριν την φανερή αποστασία του Αθηναγόρα,...

    Kαλέ μας αδελφέ Νικόλαε, η συνοδεία του Ιωσήφ του Ησυχαστή γνώριζε τι ήτο ο Αθηναγόρας και ο "Γέροντας" το αγνοούσε;
    Δεν είχε ακούση ποτέ στην ζωή του, ότι στο Άγιο Όρος κάποιοι άλλοι προτίμησαν να καούν ζωντανοί παρά να μνημονεύσουν ένα λατινόφρονα Πατριάρχη;
    Δεν έχω πρόθεση να σε κουράσω, θα παραθέσω μόνο ένα μικρό διάλογο του Ιωσήφ του Ησυχαστή με την συνοδεία του:

    Το θέμα τελείωσε. Θα προχωρήσουμε με τα μοναστήρια και θα μνημονεύσουμε τον Πατριάρχη. Πετάγεται ο πατήρ Αθανάσιος: --Εγώ δεν μνημονεύω τον Πατριάρχη. Είναι αιρετικός! Ο Γερο-Αρσένιος, πήγε πίσω από τον Γέροντα και του λέει: --Γέροντα, πολλοί πλανήθηκαν ακόμα και μεγάλοι Άγιοι. –Πάτερ Αρσένιε, αυτός ο δρόμος πάει προς τα εδώ και ο άλλος πάει προς τα εκεί, όποιον θέλεις διάλεξε ή θα πειθαρχήσης ή θα πάρης τον δρόμον σου. Εγώ θα ακολουθήσω τα μοναστήρια. –Γέροντα, εγώ δυσκολεύομαι. –Πάτερ Αρσένιε, ένα κι΄ ένα κάνουν δύο. Πάρε δρόμο και φύγε! Αμέσως όλοι κοκκαλώσαμε. Μόλις άκουσε έτσι ο πατήρ Αρσένιος, λέει στον Γέροντα: --Ευλόγησον! Ευλόγησον!

    Καλή Ανάσταση αδελφέ Νικόλαε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο γ. Ιωσήφ (όπως και ο π. Κωνσταντίνος Καβαρνός) είναι πλέον στην κρίση Εκείνου που γνωρίζει τα κρύφια της καρδίας και τις προθέσεις των πράξεων εκάστου και κυρίως το τέλος του καθενός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή