Ορθοδοξία ή θάνατος: Συναξάριον των Αγίων Μαρτύρων της 7ης Δεκεμβρίου

Βρισκόμαστε στα 474 μ. Χ. στην βόρεια Αφρική την οποία έχουν καταλάβει οι Βάνδαλοι, οι οποίοι έχουν κάνει πρωτεύουσά τους την Καρχηδόνα. Αρχηγός του είναι ο Ονώριχος (ή Χουνέρικ), γιος του γνωστού Γιζέριχου [1]. Ο Ονώριχος, όπως και όλοι οι Βάνδαλοι, έχει ασπαστεί τον Αρειανισμό. Πείθεται δε από τους αρειανούς επισκόπους Κύριλλο και Βιλινάρδη (ή Βυλιμάνδη), να κηρύξει διωγμό κατά των ορθοδόξων.

Ο διωγμός αυτός ήταν τόσο μεγάλος και φοβερός, ώστε υπερέβη και τους περίφημους εκείνους του Διοκλητιανού.

 

Οἱ ἐν τῷ ναῷ ὑμνοῦντες τὸν Θεὸν ορθόδοξοι πυρὶ τελειοῦνται

Στίχοι

Ὄντως ναὸς πέφηνεν τοῦ ναοῦ μέσον,

Καυθὲν τὸ πλῆθος τοῦτο δι ὀρθὸν σέβας.

 

Αφού διώξαν όλους τους ορθοδόξους ιερείς από τους ναούς, τους οποίους εσύλησαν, όταν έμαθαν πως οι ορθόδοξοι πλέον συναθροίζονται σε έναν μοναδικό ναό, τον περικύκλωσαν και αφού πρόσθεσαν περιμετρικώς ξύλα και άλλη ξηρά και εύφλεκτη ύλη, τους έκαψαν όλους ζωντανούς.

 

Οἱ Ἅγιοι τριακόσιοι Μάρτυρες, οἱ ἐν Ἀφρικῇ, ξίφει τελειοῦνται.

Στίχοι

Δόξης ὑπὲρ σῆς, ὦ Τριάς, τετμημένην,

Διπλοτριπλῆν δέχου με ἑξηκοντάδα.

 

Ο Ονώριχος επαινέσας το τόλμημα των βαρβάρων έδωσε διαταγή όσοι εκ των ορθοδόξων δεν αναβαπτίζονται στο κακόδοξο "βάπτισμα" του Αρείου να θανατώνονται κατευθείαν. Όσοι ορθόδοξοι δεν μπορούσαν να υποφέρουν τα βασανιστήρια έφευγαν, εκείνοι που ήταν στερεοί στην πίστη πρόθυμα αποδέχονταν το μαρτύριο. Τριακόσιοι γενναίοι ορθόδοξοι της Καρχηδόνος που διαφώνησαν ανοιχτά με τους Αρειανούς αποκεφαλίσθηκαν.

 

Οἱ Ἅγιοι δύω ἱερεῖς, πρισθέντες τελειοῦνται.

Στίχοι

Καὶ ἱερεῖς πρισθῆναι σπουδαίως δύω,

Εἴλοντο μᾶλλον ἢ λιπεῖν τὸ σφῶν σέβας.

 

Οἱ Ἅγιοι εξήκοντα ἱερεῖς, οἳ τὰς γλώσσας τμηθέντες πάλιν ἕλάλουν.

Στίχοι

Δεκὰς ἄγλωτος ἐξαπλῆ λαλεῖ πάλιν,

Τρανοῦσα πάσι τὴν ἀλήθειαν ξένως.

Τους ορθοδόξους ιερείς τους βασάνισαν περισσότερο. Δύο τους πριόνισαν, ενώ εξήντα τους ξερίζωσαν την γλώσσα. Γι' αυτούς ο Ιερός Νικόδημος αναφέρει[2] χαρακτηριστικά: "ούτοι δε διαμοιρασθέντες εις όλην την γην των Ρωμαίων, εκήρυττον χωρίς γλώσσαν την μεγαλοτάτην θαυματουργίαν, ην ενήργει ο Θεός εις αυτούς, διότι ανοίγοντες το στόμα και φαινόμενοι χωρίς γλώσσαν, απταίστως και καθαρώς επρόφερον τα λόγια".

 

Ἡ ἐν τῇ Ρώμῃ ορθόδοξος γυνὴ, πυρὶ τελειοῦται.

Στίχοι

Μισοῦσα γυνὴ δόγμα τῶν κακοφρόνων,

Ξένην ὑπέστη καύσιν. Ὣ τῆς ἀνδρίας!

 

Τις ίδιες μέρες στη Ρώμη η Σουνίλδη, γυναίκα του Γερμανού βασιλιά της Ιταλίας Οδοάκρου, φανατική αρειανή, προσπαθούσε να πείσει μια ευγενή Ρωμαία να βαπτισθεί ξανά από αρειανό κληρικό. Επειδή όμως δεν κατόρθωσε να την μεταπείσει διέταξε να την βαπτίσουν με το ζόρι. Όταν επιτελέσθηκε από τον αρειανό επίσκοπο Μεδιολάνων το κακόδοξο αυτό "βάπτισμα" η Ρωμαία αυτή πρόσταξε την υπηρέτριά της να της δώσει δύο οβολούς, τους οποίους έδωσε στον επίσκοπο λέγοντάς του: "Λάβε την πληρωμή σου για το μπάνιο που μου έκανες", μη αποδεχόμενη δηλαδή και εξευτελίζουσα το αιρετικό "βάπτισμα". Όταν το έμαθε η Σουνίλδη πρόσταξε να την κάψουν αμέσως. Ο άντρας της μαθαίνοντας ότι έκαψαν τη γυναίκα του φοβήθηκε και ζήτησε να ξαναβαπτισθεί στο βάπτισμα του Αρείου. Αμέσως μετά όμως, ενώ επέστρεφε έφιππος σκοτώθηκε από κεραυνό.

 

Τέτοιους προγόνους ορθοδόξους έχουμε αδέλφια, γι' αυτό κρατήσαμε την Ορθοδοξία δύο χιλιάδες χρόνια. Ας τους μιμηθούμε και ας μείνουμε αμετακίνητοι έως θανάτου στην Πίστη των πατέρων μας.

 

[1] Επί Γιζερίχου οι Βάνδαλοι κατέλαβαν την Ρώμη το 455 μ. Χ. την οποία λεηλάτησαν και κατέστρεψαν όλα τα έργα τέχνης που είχε με αποτέλεσμα να καταστεί πλέον ο "βανδαλισμός" συνώνυμο της καταστροφής μνημείων πολιτισμού.

[2]Συναξαριστής Α΄, έκδοση του 1868, σελ. 280