"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ" (ΜΕΡΟΣ 2ο: ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΩΝ ΤΙΤΛΩΝ)

(ΤΟ 1ο ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ)
Ένα μεγάλο σκάνδαλο, αλλά και εμπόδιο για τις ενωτικές διεργασίες, στο χώρο των λεγόμενων Παλαιοημερολογιτών της Ελλάδος είναι και η ύπαρξη κοινών επισκοπικών τίτλων. Έτσι έχουμε (εκτός από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος της καινοτομησάσης νεοημερολογιτικής Εκκλησίας Ιερώνυμο) και άλλους Αρχιεπισκόπους Αθηνών και πάσης Ελλάδος (αλλά και Μητροπολίτες σε άλλες πόλεις αντίστοιχα). Αναλυτικά, σήμερα τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, έχουν, εκ των λεγόμενων "φλωρινικών", οι Καλλίνικος και Μακάριος και, εκ των ματθαιϊκών, ο νεοεκλεγείς Στέφανος[1].
Η χρήση του τίτλου "Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος" υποδηλώνει όχι μόνο μια εκκλησιολογική θέση, αλλά και μια εκκλησιαστική στάση.
Έτσι, από τη μία, με τη χρήση του τίτλου αυτού, εκφράζεται η θέση ότι ο Αρχιεπίσκοπος της εν τη καινοτομία του νέου ημερολογίου Εκκλησίας, κατέστη ενεργεία σχισματικός και αιρετικός, ώστε να δικαιολογείται τοιουτοτρόπως η χρήση του τίτλου.
Η εκκλησιολογική όμως θέση αυτή δεν τεκμηριώνεται, αφού καμία αρμόδια Σύνοδος δεν καθαίρεσε τους νεοημερολογίτες, οικουμενιστές, και κοινωνούντες με αυτούς, επισκόπους (για την καινοτομία του νέου ημερολογίου και την αίρεση του οικουμενισμού) και, κατά συνέπεια, δεν εξέλεξε άλλους επισκόπους στη θέση των.
Λίγα παραδείγματα, επί του θέματος, από την Εκκλησιαστική Ιστορία, που καταδεικνύουν ως ορθό τον ισχυρισμό μας, είναι τα εξής:
α) Το 325 μ.Χ. Τοπική Σύνοδος της Νικομηδείας καθαιρεί τον Ευσέβιο Νικομηδείας επειδή συλλειτούργησε με καταδικασμένους, από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, αρειανούς κληρικούς και τοποθετεί άλλον επίσκοπο στη θέση του. Το 327 μ.Χ. Τοπική Σύνοδος στην ίδια πόλη αποκαθιστά τον Ευσέβιο στο θρόνο του μετά από ομολογία πίστεως και μετάνοιά του.
β) Το 379 μ.Χ. ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, (επίσκοπος αρχικά Σασίμων και έπειτα Ναζιανζού) προχειρίζεται Κωνσταντινουπόλεως από την εν Αντιοχεία Μεγάλη Τοπική Σύνοδο. Αν και τον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως κατείχε τότε καταδικασμένος αιρετικός (ο αρειανισμός καταδικάστηκε από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325) ο αρειανός Δημόφιλος, εν τούτοις ο τίτλος του Αγίου Γρηγορίου, ως Κωνσταντινουπόλεως, επικυρώθηκε από την Β΄ Οικουμενική Σύνοδο το 381 μ.Χ..
γ) Το 428 μ.Χ. εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο Νεστόριος, ο οποίος κήρυξε μεγάλη χριστολογική αίρεση. Οι ορθόδοξοι διέκοψαν την κοινωνία μαζί του, αλλά δεν εξέλεξαν άλλον Πατριάρχη στη θέση του. Αυτόν τον εξέλεξε η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος το 431, η οποία και καθαίρεσε τον αμετανόητο Νεστόριο και τοποθέτησε στη θέση του τον Μαξιμιανό.
Βλέπουμε χαρακτηριστικά τη σημασία του συνοδικού θεσμού σε αυτό το ζήτημα. Δεν υπάρχουν στους ορθοδόξους αυτοανακηρύξεις, ούτε αυθαίρετες ενέργειες ατόμων ή μικρών ομάδων.
Βέβαια οι ματθαιϊκοί δικαιολογούνται, αφού η εκκλησιολογική τους θέση είναι πως δεν απαιτείται καμμία Συνοδική Κρίση, αλλά υπάρχει αυτόματη απώλεια της Θείας Χάριτος. Κατά την άποψή τους, η εν τη καινοτομία του νέου ημερολογίου επίσημη Εκκλησία, απώλεσε αυτομάτως την Θεία Χάρη το 1924 με την ημερολογιακή αλλαγή. Ασχέτως αν αυτό το επιχείρημα είναι σωστό (που για μας δεν είναι), παρόλα αυτά δικαιολογεί για αυτούς την χρήση του τίτλου αυτού [2].
Όμως για τους λεγόμενους "φλωρινικούς" δεν δικαιολογείται ο τίτλος αυτός, αν θεωρούν τους εαυτούς τους πνευματικούς κληρονόμους του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδου. Ο αείμνηστος Πατήρ ημών Χρυσόστομος ήταν ξεκάθαρος και τόνισε πολλάκις την σημαντικότητα της Συνοδικής Κρίσεως. Ως γνήσιος Ηγέτης και εκφραστής του Ιερού μας Αγώνος, στόχευε στην σύγκληση Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, η οποία θα αποκαθιστούσε την ενότητα στην Εκκλησία της Ελλάδος. Παράλληλα ΠΟΤΕ δεν χρησιμοποίησε τον τίτλο "Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος", όχι μόνο διότι ευελπιστούσε στην επιστροφή των καινοτόμων, αλλά -κυρίως- γιατί θα ερχόταν σε αντίθεση με την ορθόδοξη εκκλησιολογία, σύμφωνα με την οποία, απαιτείται Συνοδική Κρίση για τέτοια θέματα. Πώς θα μπορούσε να καταγγείλει στην αρμόδια Σύνοδο ως υπόδικους επί σχίσματι και αιρέσει τους καινοτόμους Αρχιερείς, αν ήδη τους είχε αυθαίρετα καταδικάσει χρησιμοποιώντας τους τίτλους των; Πως οι σημερινοί διάδοχοί του θα απαιτήσουν από μια Μεγάλη - γνήσια, όχι των Οικουμενιστών - Πανορθόδοξο Σύνοδο, να δικάσει τους καινοτόμους Αρχιερείς,  καλώντας τους σε απολογία, από τη στιγμή που τους έχουν ήδη καταδικάσει οι ίδιοι, όπως υποδηλώνει η χρήση, εκ μέρους τους, των τίτλων αυτών;
Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί πως είναι τελείως διαφορετικό πράγμα ο τίτλος "Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος" από τον τίτλο "Αρχιεπίσκοπος των Γ.Ο.Χ.", ο οποίος είναι παραπλήσιος του "Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου". Πάντοτε δε ο ίδιος υπέγραφε ως "Πρώην Φλωρίνης" και ποτέ ως "Αρχιεπίσκοπος". Ομοίως και στους Αρχιερείς -Τιτουλαρίους- που χειροτόνησε το 1935 τους έδωσε ψιλούς τίτλους παλαιών Επισκοπών.

Μερικά από τα βιβλία του "Πρώην Φλωρίνης" 
 
Εξώφυλλο βιβλίου με τον τίτλο "Αρχιεπίσκοπος των Γ.Ο.Χ." (όχι "Αθηνών και πάσης Ελλάδος")
 
Η πρώτη και η τελευταία σελίδα του παραπάνω βιβλίου.
 
Αποκαλείται επίσης ορθά "Πανιερώτατος" ως Τιτουλάριος Μητροπολίτης και όχι "Μακαριώτατος".
 
 
 

Ταυτόχρονα, από την άλλη, με τη χρήση τέτοιων τίτλων, διατρανώνεται μια εκκλησιαστική στάση, εσωστρεφής, απομονωτική και κατ' ουσίαν αντιεκκλησιαστική,  που αντιβαίνει στον σκοπό της Αποτείχισης[3], στέκεται εμπόδιο στον αντικειμενικό σκοπό του Ιερού μας Αγώνος και δεν συνάδει με την στάση των Αγίων Πατέρων, σε ανάλογες περιπτώσεις του παρελθόντος.
Να σημειωθεί, πως η απόρριψη, εκ μέρους των Παλαιοημερολογιτών, του τίτλου "Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος", όχι μόνο δεν σημαίνει αποδοχή του Αρχιεπισκόπου της καινοτομησάσης νεοημερολογιτικής Εκκλησίας ως κανονικού [4], αλλά είναι μια στάση σύμφωνα με τον ενωτικό χαρακτήρα της Αποτείχισης, - όπως εκφράζεται στον ΙΕ΄ της Πρωτοδευτέρας -, και ταυτόχρονα αποτελεί ένα αδελφικό χέρι, που απλώνεται και το οποίο πρέπει να δράξουν οι εγκλωβισμένοι στην καινοτομία του νέου ημερολογίου και την κοινωνία με τους οικουμενιστές, ορθόδοξοι αντιοικουμενιστές, οι οποίοι θα πεισθούν για τις, υπέρ της ενότητος της Εκκλησίας και υπέρ της Ορθοδοξίας, προθέσεις ημών των Παλαιοημερολογιτών.
Πρέπει λοιπόν οι αρμόδιοι να φροντίσουν να διορθώσουν αυτά τα λάθη του παρελθόντος ώστε και το ενωτικό έργο - που χάριτι Θεού και προς αισχύνη των κακοδόξων επιτελείται - να διευκολύνουν, αλλά και να μην προκαλούν τους απλουστέρους αδελφούς μας οι οποίοι σκανδαλίζονται βλέποντας μια τέτοια λίστα (ενδεικτικά):

1. Αθηνών και πάσης Ελλάδος Καλλίνικος
Αθηνών και πάσης Ελλάδος Μακάριος
Αθηνών και πάσης Ελλάδος Στέφανος

2. Θεσσαλονίκης Ευθύμιος
Θεσσαλονίκης Μάξιμος
Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος 

3. Πειραιώς Γερόντιος
Πειραιώς Παντελεήμων
 
4. Θηβών και Λεβαδείας Χρυσόστομος
Θηβών και Λεβαδείας Ανδρέας

5. Φθιώτιδος Καλλίνικος
Φθιώτιδος Ιγνάτιος

6.  Λαρίσης και Τυρνάβου Φιλόθεος
Λαρίσης και Τυρνάβου Αμφιλόχιος
Λαρίσης και Πλαταμώνος Αθανάσιος 

7. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Κύρηκος
Μεσογαίας Χριστόφορος 


Αν όμως επιμείνουν οι αρμόδιοι στη χρήση τέτοιων τίτλων, και κυρίως του "Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος", επειδή αποδέχονται την προαναφερθείσα εκκλησιολογική θέση, τότε για να είναι συνεπής με αυτήν, θα πρέπει να φροντίσουν να ανακηρύξουν και "Πατριάρχη Γ.Ο.Χ. Κωνσταντινουπόλεως", αλλά - και γιατί όχι; - και "Πάπα Γ.Ο.Χ. Ρώμης".
 
[1]Σε άλλες, ψευδώς φερόμενες ως παλαιοημερολογίτικες, σύνοδοι υπάρχουν ακόμη τρεις (ο Σεραφείμ Μίχας, κάποιος Νικηφόρος και ο Ιάκωβος Γιαννακής - ο Αυξέντιος Μαρίνης παραιτήθηκε). Με αυτές τις ομάδες δεν θα ασχοληθούμε καθώς πρόκειται για πρόσωπα - κυρίως καθηρημένα εκ του νέου, όχι για λόγους πίστεως - τα οποία ουδεμία σχέση έχουν και ουδόλως ενδιαφέρονται για τον Ιερό μας Αγώνα, αλλά επωφελούνται από την ανοχή της Πολιτείας προς τους Παλαιοημερολογίτες, τους οποίους δίωκε επί δεκαετίες.
[2]Οι άλλες τρεις παρατάξεις των ματθαιϊκών, που στερούνται "Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος", δεν το κάνουν επειδή απορρίπτουν ουσιαστικά τον τίτλο - αφού εκκλησιολογικά έχουν σαφέστατη θέση -, αλλά επειδή δεν συμπληρώνουν τον απαιτούμενο αριθμό αρχιερέων που θα δικαιολογεί μια τέτοια πράξη. Χρειάζονται δηλαδή ένα μανδύα κανονικότητος. 
[3]Ο ι φορείς της οποίας "σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι".
[4]Περί κανονικότητος των καινοτόμων δείτε εδώ.

13 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια για τις επισημάνσεις της αναρτήσεώς σας.
    Με αληθινού Πνεύμα Ορθόδοξης Εκκλησίας, γραμμένες.
    Ο Κύριος ας φωτίσει και κλήρο και λαό για την πολυπόθητη των Αντιοικουμενιστών, Ενωσιν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά Χριστούγεννα, φίλε δάσκαλε.
    Καλή Αντάμωση στις Σπέτσες, στο σεβαστό γέροντα Χρυσόστομο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ορθότατες και θαρραλέες οι επισημάνσεις σου, δάσκαλε! Είναι θέμα των αρχιερέων μας να επανορθώσουν, αν και δεν πιστεύω ότι θα το κάνουν, διότι και οι "Φλωρινικοί" έχουν εγκαταλείψει την γραμμή του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καββουρίδου και διακηρύσσουν και αυτοί (όπως ανέκαθεν έκαναν οι Ματθαιϊκοί) απώλεια Χάριτος στο ν. εορτολόγιο. Ωστόσο, με την πρόοδο που έχει κάνει ο Οικουμενισμός, εφόσον (1) έχουν γίνει φοβερές προδοτικές αιρετικές πράξεις εκ μέρους των "αρχιερέων" του ν.ε., (2) η αίρεσις και η αδιαφορία έχει μπει για τα καλά στις συνειδήσεις των "πιστών," η μεγίστη πλειοψηφία των οποίων είναι θρησκευτικώς μάλλον αδιάφορη, και (3) έχουν "αγιοποιηθεί" και επίκεινται και άλλες "αγιοποιήσεις" ανθρώπων που υπήρξαν στυλοβάται του Οικουμενισμού, γεγονός που φοβούμαι ότι εδραίωσε το σχίσμα και την αίρεσιν στο ν.ε., ίσως, λέγω ίσως, η θεωρία περί απωλείας Χάριτος να μην αποτελεί πλέον και τόσον ακραίαν άποψιν. Τα πράγματα είναι εξαιρετικώς δύσκολα και απατείται ταπείνωσις, μετάνοια και πολλή προσευχή εκ μέρους όλων μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ26 Δεκεμβρίου 2013 στις 5:00 μ.μ.

    Αγαπητέ Δάσκαλε όλα όσα γράφεις είναι απόλυτα ορθά. Μακάρι οι δικοί μας του Πατρίου, για όλους συνολικά αναφέρομαι, να μπορούσαν να κατανοήσουν αυτές τις αλήθειες και ενωμένοι να πράξουν ανάλογα διορθώνοντας τις σημερινές υπερβολές. Ζούμε, αγωνιζόμεθα και ελπίζουμε το Φως Του Χριστού μας να λάμψει και να μαλακώσει τις παγωμένες και άκαμπτες καρδιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 1) Το 325 μ.Χ. Τοπική Σύνοδος της Νικομηδείας καθαιρεί τον Ευσέβιο Νικομηδείας .. Το 327 μ.Χ. Τοπική Σύνοδος στην ίδια πόλη αποκαθιστά τον Ευσέβιο στο θρόνο του

    2) Το 379 μ.Χ. ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, (επίσκοπος αρχικά Σασίμων και έπειτα Ναζιανζού) προχειρίζεται Κωνσταντινουπόλεως ... εν τούτοις ο τίτλος του Αγίου Γρηγορίου, ως Κωνσταντινουπόλεως, επικυρώθηκε από την Β΄ Οικουμενική Σύνοδο το 381 μ.Χ..

    3) Το 428 μ.Χ. εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο Νεστόριος ,,, Πατριάρχη στη θέση του ( σ.σ. λόγω αιρετικών διδασκαλιών ) εξέλεξε η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος το 431, η οποία και καθαίρεσε τον αμετανόητο Νεστόριο.

    Συνοψίζω : 325 - 327, 379 - 381, 428 - 431 και συμπερασματικά γράφω, πόσο εμφανή και έγκαιρα λειτουργούσαν τότε τα ορθόδοξα "αντανακλαστικά". Τι γίνεται όμως σήμερα; Και βεβαίως, μετά το 1935 και αφού είχε παρέλθει δεκαετία με την εδραίωση της καινοτομίας, τι έπρεπε να γίνει; Το "αναμείνατε άχρι καιρού"; Αλλά ήδη, αρχής γενόμενης της καινοτομίας, οι εμμείναντες στην Παράδοση αποκλήθηκαν και αποκαλούνται σχισματικοί και αιρετικοί. Τι ώφειλε να γίνει, στιγμή κατά την οποία η Παράδοση και η συναφής εκκλησιολογία γινόταν στην κυριολεξία "κουρελόπανο" ;

    Δεν τα γράφω αυτά με διάθεση αντιλόγου ή διαλόγου. Την απορία μου απλά καταθέτω και τίποτα άλλο πέραν αυτής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου γιατρέ, ευχαριστώ για το σχόλιό σας!
      Βεβαίως και πρέπει να αναμείνουμε άχρι καιρού, όχι για να διακόψουμε την κοινωνία μαζί τους (αυτό πρέπει να γίνεται άμεσα), αλλά για να αποφανθούμε με σιγουριά περί της απώλειας της Θείας Χάριτος. Εκεί ακριβώς πάσχει και η κακόδοξος θεωρία του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου. Αυτός έλεγε "αναμείνατε άχρι καιρού" για την Αποτείχιση. Αυτό είναι λάθος, διότι η Αποτείχιση δεν γίνεται επειδή υπάρχει απώλεια της Θείας Χάριτος (όπως έλεγαν οι Καθαροί ή Νοβατιανοί), αλλά αντιθέτως για να μην υπάρξει (γι' αυτό και οι αποτειχισμένοι έχουν πλουσιωτέραν την Χάριν-αυτό έγινε εμφανές και από τα σημεία τα οποία στερέωσαν τον Αγώνα μας από το 1924 και μετά).
      Και πότε υπάρχει ακριβώς η απώλεια; Μπορεί να προσδιοριστεί χρονικά, θα ρωτήσει κάποιος; Μα με την απόφαση της Συνόδου που αποκόπτει από την Εκκλησία και καθαιρεί τους εμμένοντας στην αίρεσή τους. Αυτό έγινε το 325 (Α΄ Οικουμενική) για τους Αρειανούς, το 381 (Β΄ Οικουμενική) για τους Πνευματομάχους, το 431 (Γ΄ Οικουμενική) για τους Νεστοριανούς κ.ο.κ. Στην εποχή μας ποια Σύνοδος καταδίκασε τους Οικουμενιστές και τους καθήρεσε από τους θρόνους τους; Πότε λοιπόν χάθηκε η Θεία Χάρις από τους Καινοτόμους; Το 1920 με την Πατριαρχική Εγκύκλιο; Το 1924 με την επάρατο ημερολογιακή αλλαγή; Το 1948 με την είσοδο στο ΠΣΕ; Το 1965 με την ἀρση των αναθεμάτων; Εκτός βέβαια αν απορρίπτουμε μεν την αυτόματη απώλεια, αλλά δεχόμαστε την βαθμιαία (ότι φεύγει δηλαδή η Χάρις σιγά σιγά). Τέτοια θεωρία όμως είναι καινοφανής. Πάντοτε οι Ορθόδοξοι ανέμεναν (αλλά και επεδίωκαν) την σύγκληση Συνόδου, είτε αυτή γινόταν άμεσα, είτε μετά από χρόνια (π.χ. επί Εικονομαχίας η Σύνοδος συνήλθε μετά από 60 ολόκληρα χρόνια).
      Αυτά προς προβληματισμό. Μπορεί και να σφάλλω.
      Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!

      Διαγραφή
    2. Δάσκαλε επέτρεψε μου να διαφωνήσω στην άχρι καιρού διδασκαλία. Εγώ την αχρί καιρού την έχω κατανοήσει με τον εξής τρόπο: αχρί καιρού θα πει μέχρι την στιγμή που θα είσαι σίγουρος για την αποτείχηση. Ο Κύριλλος Αλεξάνδρειας έκανε οικονομία άχρι καιρού με τον Νεστόριο, δεν διέκοψε την κοινωνία αμέσως όπως έκαναν οι Κων/πολίτες περίμενε μπορεί και ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (μπορεί και χρόνο ή χρόνια), ομοίως και ο μακαριστός Χρυσόστομος Καβουρίδης παρέμεινε 12 ολόκληρα χρόνια σε κοινωνία με τους καινοτόμους, μόνο και μόνο όπως προκύπτει από τα γραπτά του προσπαθώντας να πείσει τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο να επιστρέψει την Εκκλησία με το παλαιό ημερολόγιο.
      Αυτή είναι η προσωπική μου θέση επάνω στο θέμα.

      Διαγραφή
  6. Σας ευχαριστώ για την απάντηση και αντεύχομαι, το έλεος του Κυρίου να έλθη επί πάντας, ώστε να εορτάσωμε κατά Θεόν τα, νυν, κατά κόσμο Χριστούγεννα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να σας διορθώσω σχετικά με τον Μακ. Α.Α. κ.κ. Ιάκωβο. Καθαιρεθηκε από την καινοτόμο "εκκλησία" επί παλαιοημερολογιτισμό και όχι για κάποιο άλλο κανονικό αδίκημα.
    Είμαι πάντα ανοιχτός σε συζήτηση από κοντά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ κ. Διονύσιε,
      1. Θα θέλαμε να μας αποστείλετε την απόφαση καθαίρεσης του κ. Νικολάου Γιαννακή (γνωστού ως "Αρχιεπισκόπου Ιακώβου") για να δούμε για ποιους λόγους τελικά καθαιρέθηκε.
      2. Θα θέλαμε να μας πείτε αν οι κύριοι στο βίντεο ( https://www.youtube.com/watch?v=nm43uoY05ro ) που καπνίζουν μανιωδώς στο πίσω τραπέζι της αίθουσας της εκκλησίας είναι "αρχιερείς" της Συνόδου σας.
      3. Θα θέλαμε να μας πείτε αν οι ημίγυμνες φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι από την δράση σας ως μοντέλο.
      4. Επίσης θα θέλαμε να μας πείτε την ηλικία σας, ενώ ταυτόχρονα να μας ενημερώσετε τι προβλέπουν οι Ιεροί Κανόνες για τη σχέση ηλικίας και χειροτονίας.
      Αν πραγματικά αγαπάτε την Εκκλησία και τον Ιερό Αγώνα των Παλαιοημερολογιτών, αλλά κυρίως αν νοιάζεστε για την αθάνατη ψυχή σας, τότε μόνο μία πράξη θα σας εξυψώσει στα μάτια μας. Να πάρετε το ωμοφόριό σας και να το καταθέσετε στην ενωμένη πλέον Σύνοδο των Γ.Ο.Χ. και να θέσετε τον εαυτό σας στην υπηρεσία της (είτε ως κληρικός, είτε ως μοναχός αυτό θα το κρίνει εκείνη).
      Καλή Ανάσταση!

      Διαγραφή
    2. Σύμφωνα με το βίντεο παρακάτω μας λέει πως ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ για δικούς του λόγους από την κρατούσα Εκκλησία.. δεν τον έδιωξε κανείς... https://www.youtube.com/watch?v=nm43uoY05ro

      Διαγραφή
  8. Ειθε ο Θεος να δωσει και να ενωθουμε οι ακολουθουντες το Πατριο Εορτολογιο υπο τη σκεπη του Αρχιεπισκοπου κκ Καλλινίκου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή