Στο ιστολόγιο "Ιδιωτική Οδός" δημοσιεύθηκε (σε δύο μέρη) ένα σημαντικότατο άρθρο με τίτλο "Περί της πλάνης της σύγχρονης "αποτείχισης"" του θεολόγου-φιλολόγου Κώστα Νούση.
Το άρθρο αυτό είναι σημαντικότατο, όπως προείπαμε, διότι βοηθά στο ξεκαθάρισμα της ήρας από το στάρι. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.
Η λέξη "αποτείχιση" πηγάζει από το ρήμα "ἀποτειχίζω" που σημαίνει "χωρίζω (κλείω ἐντὸς ἤ ἐκτός) τι μὲ τεῖχος" (Λεξικόν Επίτομον της Ελληνικής Γλώσσης - Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου - Αθήνα 1839). Έτσι όταν οι ορθόδοξοι μιλούν για αποτείχιση, σε εποχή αιρέσεως, εννοούν τον διαχωρισμό τους από τους αιρετικούς. Η αποτείχιση από τους αιρετικούς, είναι αυτονόητη για όλους τους ορθοδόξους και σε όλες τις εποχές. Ο μόνος που προσπάθησε, όχι απλά να την απαξιώσει, αλλά να της προσδώσει και τελείως διαφορετικό νόημα, παρουσιάζοντάς την ως σχίσμα, ήταν ο κεκοιμημένος π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, τον οποίο επικαλείται ο κ. Νούσης και ο οποίος έχει διαφημιστεί τόσο όσο ζούσε, όσο και μετά τον θάνατό του ως "νέος Ζωναράς", "μέγας Κανονολόγος" και "γίγας του Κανονικού Δικαίου".
Οι ορθόδοξοι όμως, που ποτέ δεν νοιάζονταν για το τί θα πει ο κόσμος, αλλά για το τί λέει ο Θεός μέσω των Αγίων Πατέρων, έχουν διαφορετική άποψη. Παρόλα αυτά εδώ δεν θα αναφερθούμε αναλυτικώς στα γραφόμενα του κ. Νούση (τα οποία άλλωστε ως αντιγραφή των επιχειρημάτων του π. Επιφανίου, έχουν ήδη αναιρεθεί, εδώ και πολλά χρόνια, από τον αείμνηστο π. Θεοδώρητο στα έργα του "Διάλογοι της ερήμου περί Οικουμενισμού" και "Το αντίδοτον" και τα οποία ο κ. Νούσης δυστυχώς αγνοεί όπως φαίνεται), αλλά θα απαντήσουμε στα ερωτήματα που παραθέτει (μιας και το ζητάει), παρακαλώντας τον να δώσει και εκείνος απαντήσεις στα ερωτήματα που κι εμείς θα του θέσουμε (και αυτά επίσης μη ρητορικά).
Γράφει ο κ. Νούσης: "Υπάρχει μια σειρά (ρητορικών μονάχα για εκείνους που θέλουν να κρύβονται από εαυτούς και αλλήλους) ερωτήσεων, που χρήζουν απάντησης εκ μέρους των σημερινών «αντιοικουμενιστών» και εν γένει ζηλωτών". Παραθέτουμε τα ερωτήματα του κ. Νούση με τις ημέτερες απαντήσεις.
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: Μπορεί να τελεστεί Θεία Λειτουργία άνευ μνημονεύσεως του Τοπικού Επισκόπου; Αν ναι, είναι έγκυρη και με ποιες προϋποθέσεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βεβαίως και μπορεί να τελεστεί Θεία Λειτουργία άνευ μνημονεύσεως του Τοπικού Επισκόπου και να είναι έγκυρη (άλλωστε με την ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος μεταβάλλεται το ψωμί και το κρασί σε Σώμα και Αίμα Κυρίου και όχι με την μνημόνευση του Επισκόπου). Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης είναι ο Τοπικός Επίσκοπος να κηρύττει αίρεση και επομένως ο υφιστάμενος κληρικός του να έχει διακόψει το μνημόσυνο του ονόματός του. Για παράδειγμα, επί πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου οι ορθόδοξοι κληρικοί διέκοψαν το μνημόσυνο του ονόματός του και μάλιστα τιμωρήθηκαν με καθαίρεση. Όταν συνήλθε η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος δικαίωσε τους ορθοδόξους ιερείς και τιμώρησε τον εμμένοντα στην πλάνη του αιρετικό Νεστόριο.
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Μπορεί ο αποτειχισθείς Κληρικός να αποχωρήσει οικειοθελώς από τον Επίσκοπό του και να προσχωρήσει αυτοβούλως σε έτερο ή και σε όποια Επισκοπή της υφηλίου επιλέξει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο αποτειχισθείς κληρικός αν αποχωρήσει από τον κακόδοξο Επίσκοπό του δεν πρέπει να προσχωρήσει σε έτερο, αλλά να μνημονεύει στη Θεία Λειτουργία "Υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών" άνευ ονόματος, αναμένοντας τη συνοδική κρίση. Σε περίπτωση όμως γενικευμένης αιρέσεως, πρέπει να βρει και άλλους ορθοδόξους να αγωνιστούν από κοινού για την Ορθοδοξία, ενιστάμενοι στην αίρεση, δίδοντας την υπέρ της Πίστεως μαρτυρία και αγωνιζόμενοι για την σύγκληση Μεγάλης Συνόδου, η οποία θα επαναφέρει την ειρήνη στην Εκκλησία. Αν τώρα μέσα σε αυτούς τους αγωνιζομένους ορθοδόξους υπάρχει και Ορθόδοξος Επίσκοπος, που δεν έχει κοινωνία με τους κακοδόξους, τότε μπορεί να μνημονεύει το όνομά του, άχρι καιρού (σύγκληση Συνόδου).
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο αποτειχισθείς κληρικός αν αποχωρήσει από τον κακόδοξο Επίσκοπό του δεν πρέπει να προσχωρήσει σε έτερο, αλλά να μνημονεύει στη Θεία Λειτουργία "Υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών" άνευ ονόματος, αναμένοντας τη συνοδική κρίση. Σε περίπτωση όμως γενικευμένης αιρέσεως, πρέπει να βρει και άλλους ορθοδόξους να αγωνιστούν από κοινού για την Ορθοδοξία, ενιστάμενοι στην αίρεση, δίδοντας την υπέρ της Πίστεως μαρτυρία και αγωνιζόμενοι για την σύγκληση Μεγάλης Συνόδου, η οποία θα επαναφέρει την ειρήνη στην Εκκλησία. Αν τώρα μέσα σε αυτούς τους αγωνιζομένους ορθοδόξους υπάρχει και Ορθόδοξος Επίσκοπος, που δεν έχει κοινωνία με τους κακοδόξους, τότε μπορεί να μνημονεύει το όνομά του, άχρι καιρού (σύγκληση Συνόδου).
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Πότε σε τελική ανάλυση θεωρείται έγκυρη μια «άδικη» εκκλησιαστική απόφαση; Μπορεί ο καθένας να την απορρίπτει κατά την ελεύθερη ερμηνεία ή το κατά δόκησιν συμφέρον του;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μια άδικη απόφαση είναι άκυρη, ειδικά αν το όργανο που την επιβάλλει σφάλλει περί την πίστη. Το είδαμε και στην περίπτωση των "καθαιρεθέντων" υπό του Νεστορίου, οι οποίοι δεν καθαιρέθησαν για κάποιο παράπτωμα, αλλά διότι αποσχίστηκαν ευλόγως από αυτόν. Επομένως ο καθένας μπορεί να την απορρίπτει, ειδικά όταν καθαιρείται για τέτοιο λόγο. Ούτως ή άλλως, και για αυτές τις περιπτώσεις θα έλθει η κρίση (είτε εδώ η συνοδική, είτε στη μέλλουσα ζωή η τελεσίδικη) και θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Παραθέτω και τα γραφόμενα του αειμνήστου θεολόγου Αριστοτέλους Δελήμπαση: "Τούτο έγραφεν ο άγιος Κελεστίνος Ρώμης περί του αιρεσιάρχου Νεστορίου, όστις ετιμώρησεν έν Κωνσταντινουπόλει Ορθοδόξους ενισταμένους κατά της αιρέσεως αυτού. Ήτοι, ότι ούτος <<ουδένα ή καθελείν (να καθαιρέση) ή αποκινήσαι (να αποκινήση έκ της θέσεώς του) ηδύνατο>> (Κελεστίνου Ρώμης, Μ. 4, 1045), καθ' ότι αιρετικός. Από πότε δέ ούκ είχε τοιούτον δικαίωμα; Από την στιγμήν κηρύξεως της αιρέσεώς του <<άφ' ού τοιαύτα (αιρετικά) κηρύττειν>> ήρξατο ( αυτόθι). Διό καταδικαστική απόφασις του αιρετικού Νεστορίου ουδέ πρόσκαιρον ισχύν έσχεν (αυτόθι)". (περιοδικό "Καλή Ομολογία", αρ. φύλ. 58).
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μια άδικη απόφαση είναι άκυρη, ειδικά αν το όργανο που την επιβάλλει σφάλλει περί την πίστη. Το είδαμε και στην περίπτωση των "καθαιρεθέντων" υπό του Νεστορίου, οι οποίοι δεν καθαιρέθησαν για κάποιο παράπτωμα, αλλά διότι αποσχίστηκαν ευλόγως από αυτόν. Επομένως ο καθένας μπορεί να την απορρίπτει, ειδικά όταν καθαιρείται για τέτοιο λόγο. Ούτως ή άλλως, και για αυτές τις περιπτώσεις θα έλθει η κρίση (είτε εδώ η συνοδική, είτε στη μέλλουσα ζωή η τελεσίδικη) και θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Παραθέτω και τα γραφόμενα του αειμνήστου θεολόγου Αριστοτέλους Δελήμπαση: "Τούτο έγραφεν ο άγιος Κελεστίνος Ρώμης περί του αιρεσιάρχου Νεστορίου, όστις ετιμώρησεν έν Κωνσταντινουπόλει Ορθοδόξους ενισταμένους κατά της αιρέσεως αυτού. Ήτοι, ότι ούτος <<ουδένα ή καθελείν (να καθαιρέση) ή αποκινήσαι (να αποκινήση έκ της θέσεώς του) ηδύνατο>> (Κελεστίνου Ρώμης, Μ. 4, 1045), καθ' ότι αιρετικός. Από πότε δέ ούκ είχε τοιούτον δικαίωμα; Από την στιγμήν κηρύξεως της αιρέσεώς του <<άφ' ού τοιαύτα (αιρετικά) κηρύττειν>> ήρξατο ( αυτόθι). Διό καταδικαστική απόφασις του αιρετικού Νεστορίου ουδέ πρόσκαιρον ισχύν έσχεν (αυτόθι)". (περιοδικό "Καλή Ομολογία", αρ. φύλ. 58).
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Αν όχι, αμαρτάνει σεβόμενος την απόφαση και αγωνιζόμενος με κάθε άλλο νόμιμο και θεμιτό μέσο να την ανατρέψει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διδάσκει ότι υπάρχει δίκαια και άδικος καθαίρεση (βλ. Πηδάλιον-Ερμηνεία στον ΚΗ΄ Αποστολικό): "όποιος καθαιρεθεί διά φθόνον ή άλλην άδικον αιτίαν, αυτός εις μεν τον εαυτόν του προξενεί μισθόν μεγαλύτερον από τον της ιερωσύνης. Όθεν και πρέπει να χαίρει, και όχι να λυπήται. Εις δε τους αδίκως αυτόν καθήραντας, προξενεί κόλασιν". Βεβαίως αμαρτάνει λοιπόν κάποιος αν αποδεχτεί μια άδικη απόφαση, διότι αντιφάσκει θεωρώντας δίκαιη την καθαίρεσή του! Ο ίδιος ο Ιερός Χρυσόστομος δεν αποδέχτηκε την "καθαίρεσή" του και συνέχισε κανονικότατα τις ιεροπραξίες.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διδάσκει ότι υπάρχει δίκαια και άδικος καθαίρεση (βλ. Πηδάλιον-Ερμηνεία στον ΚΗ΄ Αποστολικό): "όποιος καθαιρεθεί διά φθόνον ή άλλην άδικον αιτίαν, αυτός εις μεν τον εαυτόν του προξενεί μισθόν μεγαλύτερον από τον της ιερωσύνης. Όθεν και πρέπει να χαίρει, και όχι να λυπήται. Εις δε τους αδίκως αυτόν καθήραντας, προξενεί κόλασιν". Βεβαίως αμαρτάνει λοιπόν κάποιος αν αποδεχτεί μια άδικη απόφαση, διότι αντιφάσκει θεωρώντας δίκαιη την καθαίρεσή του! Ο ίδιος ο Ιερός Χρυσόστομος δεν αποδέχτηκε την "καθαίρεσή" του και συνέχισε κανονικότατα τις ιεροπραξίες.
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Εφόσον συνοδικώς άχρι τούδε δεν καθηρέθησαν επί Οικουμενισμώ οι διάφοροι συμμετέχοντες σε συμπροσευχές και διαλόγους Ποιμένες μας, εμείς μολυνόμαστε από την μετ’ αυτών κοινωνία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας παραθέτω τροποποιημένο το ίδιο ερώτημα (ρητορικό όμως): Εφόσον δικαστικώς άχρι τούδε δεν καταδικάστηκαν επί κλοπή διάφοροι συμμετέχοντες σε διαρρήξεις και ληστείες τραπεζών συνεργάτες μας, εμείς κινδυνεύουμε από την μετ' αυτών συνεργασία;
Επομένως η απάντηση είναι μολυνόμαστε και πολύ περισσότερο όταν έχουμε γνώση.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας παραθέτω τροποποιημένο το ίδιο ερώτημα (ρητορικό όμως): Εφόσον δικαστικώς άχρι τούδε δεν καταδικάστηκαν επί κλοπή διάφοροι συμμετέχοντες σε διαρρήξεις και ληστείες τραπεζών συνεργάτες μας, εμείς κινδυνεύουμε από την μετ' αυτών συνεργασία;
Επομένως η απάντηση είναι μολυνόμαστε και πολύ περισσότερο όταν έχουμε γνώση.
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Είναι μολυσμένη η καθόλου Ορθόδοξη Εκκλησία από την παραπάνω αίρεση; Αν ναι, σε ποιο σημείο υπάρχει καθαρότητα και με ποιον τρόπο και από ποιους θα αρχίσει η εκκλησιαστική θεραπεία; Ποιοι είναι και πώς ορίζονται οι «κεκαθαρμένοι» εκ της νόσου ταύτης κληρικοί και λαϊκοί;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βεβαίως και είναι μολυσμένη σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε οι προκαθήμενοι των Τοπικών Εκκλησιών και η μεγάλη πλειοψηφία των Τοπικών Επισκόπων, να είναι φορείς της αιρέσεως (έχει ξανασυμβεί και παλαιότερα π.χ. επί αρειανισμού ή επί εικονομαχίας). Καθαρότητα πίστεως υπάρχει σε αυτούς που δεν έχουν κοινωνία με τους Οικουμενιστές και από αυτούς θα αρχίσει η εκκλησιαστική θεραπεία, όταν και αν είναι θέλημα Θεού. Επομένως κεκαθαρμένοι εκ της νόσου ταύτης είναι οι κληρικοί και λαϊκοί που δεν έχουν κοινωνία με τους μολυσμένους από την αίρεση.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βεβαίως και είναι μολυσμένη σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε οι προκαθήμενοι των Τοπικών Εκκλησιών και η μεγάλη πλειοψηφία των Τοπικών Επισκόπων, να είναι φορείς της αιρέσεως (έχει ξανασυμβεί και παλαιότερα π.χ. επί αρειανισμού ή επί εικονομαχίας). Καθαρότητα πίστεως υπάρχει σε αυτούς που δεν έχουν κοινωνία με τους Οικουμενιστές και από αυτούς θα αρχίσει η εκκλησιαστική θεραπεία, όταν και αν είναι θέλημα Θεού. Επομένως κεκαθαρμένοι εκ της νόσου ταύτης είναι οι κληρικοί και λαϊκοί που δεν έχουν κοινωνία με τους μολυσμένους από την αίρεση.
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Πώς γίνεται αποτειχισθέντες Κληρικοί και Λαϊκοί να ακολουθούν το Νέο Ημερολόγιο; Εφόσον ισχυρίζονται ότι εν αυτοίς θεραπεύουν εκκλησιολογικώς τον Οικουμενισμό, γιατί δεν το πράττουν επανερχόμενοι στο πάτριο εορτολόγιο; Σε κάθε περίπτωση, πώς μπορούν εδώ να αποδέχονται την οικονομική ανοχή του Νέου Ημερολογίου και ταυτόχρονα να απορρίπτουν τις «οικουμενιστικές» ενέργειες των σημερινών Ιεραρχών; Εκτός αν δεν θεωρούν οικουμενιστικογενή την εορτολογική μεταβολή, οπότε θα πρέπει και να μάς το αιτιολογήσουν επαρκώς.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ορθότατα ερωτήματα. Δεν θα τα απαντήσουμε όμως, διότι εμείς ακολουθούμε το πάτριο εκκλησιαστικό ημερολόγιο.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ορθότατα ερωτήματα. Δεν θα τα απαντήσουμε όμως, διότι εμείς ακολουθούμε το πάτριο εκκλησιαστικό ημερολόγιο.
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Οι σύγχρονοι άγιοι γέροντες (τουλάχιστον κατά την πλειοψηφία των ορθοδόξων πιστών) δεν είναι μιασμένοι και αυτοί από την οικουμενιστική αίρεση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκτός από το γεγονός ότι η αποδοχή από την πλειοψηφία ενός προσώπου (ειδικά σε μια εποχή που γνωρίζουμε πως διαμορφώνεται η κοινή γνώμη) ποτέ δεν ήταν κριτήριο αγιότητος αυτού, δεν μπορούμε να απαντήσουμε αν οι σύγχρονοι άγιοι γέροντες (αυτοί που προβάλλονται βεβαίως, διότι υπάρχουν και άλλοι σύγχρονοι άγιοι γέροντες που δεν προβάλλονται) είναι ή όχι μιασμένοι, διότι ΔΕΝ πρέπει να κατακρίνουμε τους συνανθρώπους μας, αλλά να πορευόμαστε, όπως θέλει ο Θεός. Σχετικώς ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής γράφει: "Ουδένα κατέκριναν οι τρεις παίδες μη προσκυνήσαντες τη εικόνι, πάντων ανθρώπων προσκυνούντων. Ου γαρ εσκόπουν τα των άλλων, αλλ'εσκόπουν όπως αν αυτοί μη εκπέσωσι της αληθούς ευσεβείας. Ούτω και Δανιήλ βληθείς εις τον λάκκον των λεόντων, ου κατέκρινε τινα των μη προσευξαμένων τω Θεώ, κατά το θέσπισμα Δαρείου, αλλά το ίδιον εσκόπισε. Και είλετο αποθανείν, και μη παραπεσείν τω Θεώ, και υπό της ιδίας μαστιγωθήναι συνειδήσεως, διά τη παραβάση των φύσει νομίμων. Καμοί ουν μη δω ο Θεός κατακρίναι τινά ή ειπείν, ότι εγώ μόνος σώζομαι" (P.G. 90, 121)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκτός από το γεγονός ότι η αποδοχή από την πλειοψηφία ενός προσώπου (ειδικά σε μια εποχή που γνωρίζουμε πως διαμορφώνεται η κοινή γνώμη) ποτέ δεν ήταν κριτήριο αγιότητος αυτού, δεν μπορούμε να απαντήσουμε αν οι σύγχρονοι άγιοι γέροντες (αυτοί που προβάλλονται βεβαίως, διότι υπάρχουν και άλλοι σύγχρονοι άγιοι γέροντες που δεν προβάλλονται) είναι ή όχι μιασμένοι, διότι ΔΕΝ πρέπει να κατακρίνουμε τους συνανθρώπους μας, αλλά να πορευόμαστε, όπως θέλει ο Θεός. Σχετικώς ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής γράφει: "Ουδένα κατέκριναν οι τρεις παίδες μη προσκυνήσαντες τη εικόνι, πάντων ανθρώπων προσκυνούντων. Ου γαρ εσκόπουν τα των άλλων, αλλ'εσκόπουν όπως αν αυτοί μη εκπέσωσι της αληθούς ευσεβείας. Ούτω και Δανιήλ βληθείς εις τον λάκκον των λεόντων, ου κατέκρινε τινα των μη προσευξαμένων τω Θεώ, κατά το θέσπισμα Δαρείου, αλλά το ίδιον εσκόπισε. Και είλετο αποθανείν, και μη παραπεσείν τω Θεώ, και υπό της ιδίας μαστιγωθήναι συνειδήσεως, διά τη παραβάση των φύσει νομίμων. Καμοί ουν μη δω ο Θεός κατακρίναι τινά ή ειπείν, ότι εγώ μόνος σώζομαι" (P.G. 90, 121)
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Τα χαρίσματα των ανδρών αυτών, αλλά και πάσα θαυματουργία εντός της Εκκλησίας (λείψανα, εικόνες κλπ.) πώς εξηγούνται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για τα χαρίσματα των ανδρών αυτών και πάλι δεν έχουμε να πούμε τίποτα, όταν ειδικά ξέρουμε πως υπάρχουν "χαρισματούχοι" και "θαυματουργοί" ακόμη και εκτός Εκκλησίας. Το πώς εξηγούνται και αν ενεργεί η Χάρη του Θεού, θα απαντηθεί από τον Μέγα Αθανάσιο στην επόμενη ερώτηση.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για τα χαρίσματα των ανδρών αυτών και πάλι δεν έχουμε να πούμε τίποτα, όταν ειδικά ξέρουμε πως υπάρχουν "χαρισματούχοι" και "θαυματουργοί" ακόμη και εκτός Εκκλησίας. Το πώς εξηγούνται και αν ενεργεί η Χάρη του Θεού, θα απαντηθεί από τον Μέγα Αθανάσιο στην επόμενη ερώτηση.
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Αν δεν ενεργεί σε όλα αυτά η Χάρη του Θεού, τότε τι ακριβώς συμβαίνει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ρώτησαν τον Μέγα Αθανάσιο "πως και τινές αιρετικοί ποιούσι πολλάκις σημεία;". Απάντησε: "Τούτο ημάς ουκ οφείλει ξενίζειν. Ηκούσαμεν γαρ του Κυρίου λέγοντος, ότι πολλοί εν εκείνη τη ημέρα ερούσι "Κύριε, ουκ εν τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν" και ερεί αυτοίς "Αμήν λέγω υμίν, ουδέποτε έγνω υμάς, αποχωρείτε απ'εμού, εργάται της ανομίας". Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντος εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ'η προς αυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου. Γέγραπται γαρ "Η πίστις σου σέσωκέ σε". Πλην δει και τούτο γινώσκειν, ότι πολλάκις τινές κακόπιστοι καμάτους πολλούς δι'ασκήσεως τω Θεώ προσήγαγον, και την αντιμισθίαν αυτών έλαβον εν τω νυν αιώνι εκ Θεού, το των ιαμάτων και προρρήσεων χάρισμα, ίνα εν τω αιώνι τω μέλλοντι ακούσωσιν "Απελάβετε τα αγαθά υμών και τους καμάτους υμών, νυν δε λοιπόν ουδέν υμίν κεχρεώστηται"" (P.G. 28, 665). Η Χάρη του Θεού λοιπόν, που όντως υπάρχει, έχει άμεση σχέση με την πίστη των χριστιανών και ΔΕΝ πηγάζει από τους Οικουμενιστές και τους κοινωνούντες με αυτούς.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ρώτησαν τον Μέγα Αθανάσιο "πως και τινές αιρετικοί ποιούσι πολλάκις σημεία;". Απάντησε: "Τούτο ημάς ουκ οφείλει ξενίζειν. Ηκούσαμεν γαρ του Κυρίου λέγοντος, ότι πολλοί εν εκείνη τη ημέρα ερούσι "Κύριε, ουκ εν τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν" και ερεί αυτοίς "Αμήν λέγω υμίν, ουδέποτε έγνω υμάς, αποχωρείτε απ'εμού, εργάται της ανομίας". Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντος εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ'η προς αυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου. Γέγραπται γαρ "Η πίστις σου σέσωκέ σε". Πλην δει και τούτο γινώσκειν, ότι πολλάκις τινές κακόπιστοι καμάτους πολλούς δι'ασκήσεως τω Θεώ προσήγαγον, και την αντιμισθίαν αυτών έλαβον εν τω νυν αιώνι εκ Θεού, το των ιαμάτων και προρρήσεων χάρισμα, ίνα εν τω αιώνι τω μέλλοντι ακούσωσιν "Απελάβετε τα αγαθά υμών και τους καμάτους υμών, νυν δε λοιπόν ουδέν υμίν κεχρεώστηται"" (P.G. 28, 665). Η Χάρη του Θεού λοιπόν, που όντως υπάρχει, έχει άμεση σχέση με την πίστη των χριστιανών και ΔΕΝ πηγάζει από τους Οικουμενιστές και τους κοινωνούντες με αυτούς.
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Αν όμως όντως ενεργεί και η Εκκλησία είναι ζώσα, πώς μερικοί αποσχιζόμενοι αποτειχίζονται εξ αυτής; Και αν το κάνουν, πού ακριβώς πηγαίνουν και με ποιους συντάσσονται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σχετικώς με τη Θεία Χάρη απαντήσαμε παραπάνω. Οι αποσχιζόμενοι από τους αιρετικούς ΔΕΝ αποτειχίζονται από την Εκκλησία, αλλά από τους αιρετικούς και έτσι αυτοί εκφράζουν πλέον γνησίως την Εκκλησία, αφού δεν πηγαίνουν πουθενά, αλλά μένουν στα παραδεδομένα. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν μαζί με τον αγιώτατο Πατριάρχη Μελέτιο Πηγά: "Όταν αναστώμεν πάντες τω φοβερώ βήματι παριστάμενοι, τίνας επιγνώσονται οικείους οι Πατέρες, τους την πατρώαν πίστιν, τους τας παραδόσεις τας πατρικάς αθετήσαντας, ή ημάς τους Ορθοδόξους, τους μηδέν κατά μηδέν παραλάττοντας;" (Βασιλείω Κνέζη).
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σχετικώς με τη Θεία Χάρη απαντήσαμε παραπάνω. Οι αποσχιζόμενοι από τους αιρετικούς ΔΕΝ αποτειχίζονται από την Εκκλησία, αλλά από τους αιρετικούς και έτσι αυτοί εκφράζουν πλέον γνησίως την Εκκλησία, αφού δεν πηγαίνουν πουθενά, αλλά μένουν στα παραδεδομένα. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν μαζί με τον αγιώτατο Πατριάρχη Μελέτιο Πηγά: "Όταν αναστώμεν πάντες τω φοβερώ βήματι παριστάμενοι, τίνας επιγνώσονται οικείους οι Πατέρες, τους την πατρώαν πίστιν, τους τας παραδόσεις τας πατρικάς αθετήσαντας, ή ημάς τους Ορθοδόξους, τους μηδέν κατά μηδέν παραλάττοντας;" (Βασιλείω Κνέζη).
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Αν οι γεροντάδες τούτοι θεωρηθούν ηγιασμένοι και έμπλεοι χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, γιατί όντες στις ίδιες με μας εκκλησιαστικές συνθήκες δεν απετειχίσθησαν ωθούμενοι υπό σχετικής «πληροφορίας» του Αγίου Πνεύματος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Απαντήθηκε παραπάνω. Το ζήτημα δεν είναι τί δεν κάνουν οι γεροντάδες, αλλά τί έκαναν οι Πατέρες (οι αναγνωρισμένοι ως άγιοι γεροντάδες δηλαδή).
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Απαντήθηκε παραπάνω. Το ζήτημα δεν είναι τί δεν κάνουν οι γεροντάδες, αλλά τί έκαναν οι Πατέρες (οι αναγνωρισμένοι ως άγιοι γεροντάδες δηλαδή).
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Οι τολμώντες ή και σχεδιάζοντες τη σημερινή αποτείχιση δεν θέτουν εξάπαντος εαυτούς υπεράνω των διακριτικών αυτών Γερόντων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι κοινωνούντες με τους αιρετικούς και μη αποτειχιζόμενοι δεν θέτουν εξάπαντος εαυτούς υπεράνω των Αγίων (αναγνωρισμένων Αγίων) Πατέρων, οι οποίοι διέκοπταν την κοινωνία με τους αιρετικούς, δίνοντάς μας το παράδειγμα για το πως πρέπει να αντιδρούμε απέναντι στην αίρεση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι κοινωνούντες με τους αιρετικούς και μη αποτειχιζόμενοι δεν θέτουν εξάπαντος εαυτούς υπεράνω των Αγίων (αναγνωρισμένων Αγίων) Πατέρων, οι οποίοι διέκοπταν την κοινωνία με τους αιρετικούς, δίνοντάς μας το παράδειγμα για το πως πρέπει να αντιδρούμε απέναντι στην αίρεση;
ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: • Πιο απλά, πέρα από ελεγχόμενες ερμηνείες των Κανόνων, της Γραφής, των Πατέρων και της εκκλησιαστικής ιστορίας, πού αλλού ερείδονται στις αποσχιστικές τους τάσεις και πράξεις οι σύγχρονοι ρασοφόροι και λαϊκοί; Είναι και κατά πόσο σίγουροι ότι τα ενεργήματά τους είναι σύμφωνα προς το θέλημα του Θεού και ουχί αμαρτήματα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν δεν αρκούν για ερείσματά μας, οι Ιεροί Κανόνες, η Αγία Γραφή, οι Άγιοι Πατέρες και η εκκλησιαστική ιστορία, έναντι στο μοναδικό σας έρεισμα (τους γεροντάδες), έχουμε και εμείς ακόμη, ένα τέτοιο έρεισμα: τους δικούς μας γεροντάδες, τους οποίους δεν θα γνωρίσετε ούτε σε ένθετα εφημερίδων, ούτε σε μεγάλες ιστοσελίδες, αλλά μόνο προσευχόμενοι στον Κύριο να σας τους φανερώσει.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν δεν αρκούν για ερείσματά μας, οι Ιεροί Κανόνες, η Αγία Γραφή, οι Άγιοι Πατέρες και η εκκλησιαστική ιστορία, έναντι στο μοναδικό σας έρεισμα (τους γεροντάδες), έχουμε και εμείς ακόμη, ένα τέτοιο έρεισμα: τους δικούς μας γεροντάδες, τους οποίους δεν θα γνωρίσετε ούτε σε ένθετα εφημερίδων, ούτε σε μεγάλες ιστοσελίδες, αλλά μόνο προσευχόμενοι στον Κύριο να σας τους φανερώσει.
Μετά τις απαντήσεις μας, παρακαλούμε τον κ. Νούση να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα. Γνωρίζουμε πως θα το κάνει, διότι είναι υπέρ των Διαλόγων, όπως δηλώνει.
Τα ερωτήματα που θέτουμε είναι λίγα, διότι όντως επιθυμούμε να διαλεγόμαστε. Και είναι λίγα, επίσης, για να φανεί, αν υπάρξει απάντηση επί της ουσίας, και η πρόθεση του κ. Νούση για διάλογο, καθώς και πώς τον αντιλαμβάνετε. Αναμένουμε λοιπόν απάντηση στα εξής μόνο:
1. Ο Οικουμενισμός είναι αίρεση; Αν όχι, γιατί ο π. Επιφάνιος, που τον χρησιμοποιείτε στο άρθρο σας, τον θεωρεί αίρεση ("χείρονα πάσης αιρέσεως" συγκεκριμένα);
2. Αν ο Οικουμενισμός είναι αίρεση, δεν μιλά για αποτείχιση από τους κηρύττοντες αυτήν ο ΙΕ΄ Κανόνας της Πρωτοδευτέρα Συνόδου; Κι αν ο Κανόνας αυτός είναι έστω δυνητικός, γιατί να κατηγορούνται αυτοί που κάνουν χρήση, αφού τους καλύπτει ακόμη και η δυνητική ερμηνεία του;
3. Υπάρχει το ενδεχόμενο ένας Επίσκοπος να είναι αιρετικός ή το γεγονός και μόνο ότι είναι Επίσκοπος, αποκλείει αυτήν την πιθανότητα; Κι αν είναι αιρετικός ποια πρέπει να είναι η στάση των πιστών απέναντί του, κατά την ορθόδοξη διδασκαλία;
Με εκτίμηση
Νικόλαος Μάννης
δάσκαλος
Αγαπητέ Δάσκαλε, διάβασα το μισό του Α' μέρους του άρθρου του κ. Νούση και διεπίστωσα ότι πρόκειται για μία ακατάσχετη ανοησιολογία και φανερή κήρυξι αιρέσεως. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να συνεχίσω το διάβασμά του. Με βάσι το δείγμα που έλαβα από το άρθρο, διαφωνώ μαζί σου ότι είναι ένα "σημαντικότατο άρθρο." Ορθώς γράφεις ότι οι ως άνω ανοησίες και αιρέσεις του π. Επιφανίου έχουν ήδη αναιρεθεί. Ωστόσο, επίτρεψέ μου ν' αναφέρω μερικές από αυτές τις διαστροφές.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Γράφει ο π. Επιφάνιος ότι με το να αποτειχιζώμθα από τους αιρετικούς Οικουμενιστάς είναι σαν να λέμε ότι η Εκκλησία κατεποντίσθη! Οι Άγιοι Πατέρες, όμως, διδάσκουν ότι η Εκκλησία δύναται να ορισθεί και εν τρισίν ορθοδόξοις. Αυτό συνέβη επί Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού. Ουδείς είπε τότε ότι κατεποντίσθη η Εκκλησία! Αυτό εννοεί ο π. Επιφάνιος ότι θα συνέβαινε στην περίπτωση που η ΝΗ εκκλησία ευρίσκεται σε αίρεσι. Μα τώρα υπάρχουν πολύ περισσότεροι από τρεις ορθοδόξους που δεν κοινωνούν με την ΝΗ Εκκλησία, η οποία όντως ευρίσκεται σε αίρεσι. Άρα διαστρέφει τα πράγματα με σαθρά επιχειρήματα.
2. Ο π. Επιφάνιος χαρακτηρίζει ως βλασφημία "τις εωσφορικές αυτονομήσεις, αυτοεξαιρέσεις και εγωτικές εξάπαντος αυτοεξάρσεις εκ του Σώματος της Εκκλησίας." Εδώ διαπράττεται το σοβαρώτατο επιστημονικό λάθος το ζητούμενο (το αν δηλαδή η ΝΗ εκκλησία είναι όντως η Εκκλησία του Χριστού) να λαμβάνεται ως δεδομένο!
3. Ο κ. Νούσης χαρακτηρίζει το π. Επιφάνιο "φαεινό καινό αστέρα της Ορθοδοξίας"!!! Δυστυχώς, ο π. Επιφάνιος δίδαξε την αίρεσι της μη αποτειχίσεως από αιρετικούς "επισκόπους, αν και οι Άγιοι Πατέρες δίδαξαν και εφήρμοσαν στην πράξι την αποτείχισι.
4. Η παράγραφος που αναφέρεται στον Άγιο Γρηγόριο και στην Πενθέκτη είναι άκρως παραπλανητική! Διότι αυτά ισχύουν όταν οι ποιμένες είναι Ορθόδοξοι. Όταν είναι αιρετικοί, τότε ισχύουν τα όσα λέγουν οι 31ος Αποστολικός και 15ος της ΑΒ.
5. Ο κ. Νούσης διαφωνεί με τον π. Επιφάνιο μόνον για τον χαρακτηρισμό των αποτειχισθέντων από τον π. Επιφάνιο ως «καλοπροαιρέτων πλασμάτων». Εδώ βλέπουμε ότι ο κ. Νούσης μπορεί να κρίνει και την προαίρεσιν του κάθε ενός! Ώ της οιήσεως!
6. Ο π. Επιφάνιος χαρακτηρίζει τις κληρικολαϊκές αυτές εξεγέρσεις «καθαρούς Προτεσταντισμούς»!!! Ώστε, λοιπόν, Προτεστάντες ήταν όλοι οι άγιοι που απετειχίσθησαν από αιρετικούς επισκόπους, όπως π.χ. ο Άγιος Υπάτιος, ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, οι επί πατριάρχου Βέκκου Αγιορείται Πατέρες, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και τόσοι άλλοι;
7. Ο π. Επιφάνιος γράφει και τα εξής άκρως δαιμονικά: «αν Κληρικός τις διστάζη σήμερον να μνημονεύση Επισκόπων κοινωνούντων τω Πατριάρχη Αθηναγόρα, ένεκα του φόβου μη καταστή αιρετικός, πώς δεν διερωτάται μήπως είνε ήδη αιρετικός από του 1919, οπότε εμνημόνευεν Επισκόπων κοινωνούντων τω παρόμοια προς τον Αθηναγόραν"; Ώστε, λοιπόν, αν κάποιος γεννηθεί και βαπτισθεί μέσα στην αίρεσι, πρέπει να παραμείνει σ’ αυτήν; Αν φύγει από αυτήν και προσκολληθεί στην Ορθοδοξία, είναι «μιασμένος» ή ομολογητής;
8. Γράφει ακόμη ο κ. Νούσης ότι η ορθή αποτείχισις προϋποθέτει Συνοδική διαγνώμη προς κατοχύρωσι και καταδίκη της αιρέσεως και των αιρετικών. Αυτό είναι ένα ασύστολο ψεύδος και διαστροφή των Ιερών Κανόνων. Ο 15ος της ΑΒ είναι σαφής επ’ αυτού. Επιβάλλει την αποτείχισι και ΠΡΟ Συνοδικής διαγνώμης!
Νομίζω ότι τα επιπλέον περιττεύουν.
Αγαπητέ μου κ. καθηγητά, χαίρε! Το "σημαντικότατο άρθρο" δεν σημαίνει απαραίτητα "ορθόδοξο άρθρο". Προσωπικά το θεωρώ σημαντικότατο, διότι όπως έγραψα πιστεύω ότι θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι. Με μια φράση, το άρθρο αυτό είναι κόλαφος για τους "συντηρητικούς" (κυρίως τους "επιφανειοθεοδωροπουλικούς") που παριστάνουν τους αντιοικουμενιστές, ενώ κοινωνούν μαζί τους. Ο κ. Νούσης έχει επιλέξει στρατόπεδο, όπως και εμείς. Οι "συντηρητικοί" όμως είναι με το ένα πόδι εδώ και με το άλλο εκεί και είναι πραγματικά εμπόδιο στον αντιαιρετικό αγώνα.
Διαγραφήαγαπητε Νικολαε,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστως να διαλεχθω μαζι σου, αλλα υπαρχει ενα ουσιαστικο προβλημα. δεν ανηκεις απλα στους αποτειχισθεντες, αλλα σε "αλλη Εκκλησια", εφοσον θεωρεις οτι οι Νεοημερολογιτες δεν εχουν Χαρη. επειτα βλασφημεις το Αγιο Πνευμα θεωρωντας αγιους γεροντες (Πορφυριο κλπ.) ως αιρετικους. οποτε σε τι βαση να διαλεχθωμεν; οι ερωτησεις επισης σε μερικα σημεια, αν δεν ειναι παιδαριωδεις, ειναι υποτιμητικες για τον ερωτωμενο. δες ας πουμε την τριτη σου ερωτηση.
παρα ταυτα θα διαλεχθω μαζι σου ευχαριστως, αρκει να δω ειλικρινη επιθυμια και επι ορθων βασεων κριτηρια.
Κ.Ν.
Αγαπητέ κ. Νούση η Εκκλησία του Χριστού μας είναι Μία. Το ποιος ανήκει ή όχι σε αυτήν δεν είναι τώρα το θέμα μας. Άλλωστε, από τα γραφόμενά σας έχω συμπεράνει ότι είστε υπέρ του Διαλόγου και με τους ανήκοντες σε άλλες "Εκκλησίες" (τις οποίες εμείς θεωρούμε αιρέσεις). Εκτός αυτού εσείς ο ίδιος ζητήσατε απαντήσεις γράφοντας ότι "χρήζουν απάντησης εκ μέρους των σημερινών «αντιοικουμενιστών» και εν γένει ζηλωτών".
ΔιαγραφήΤο πρόβλημα όμως το πραγματικό για να γίνει ένας διάλογος είναι να μην διαστρεβλώνει ο ένας τα λεγόμενα του άλλου. Δεν έγραψα ότι "οι Νεοημερολογίτες δεν έχουν Χάρη", αλλά ότι η Θεία Χάρη "δεν πηγάζει από τους Οικουμενιστές και τους κοινωνούντες με αυτούς". Είδατε πόσο διαφορετικό είναι; Επίσης δεν θεώρησα τους, κατά την σεβαστή γνώμη σας, αγίους γέροντες, αιρετικούς, αλλά έγραψα πως δεν πρέπει να βασιζόμαστε στα χαρίσματα προσώπων ειδικά όταν γνωρίζουμε πως "υπάρχουν "χαρισματούχοι" και "θαυματουργοί" ΑΚΟΜΗ και εκτός Εκκλησίας". Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Επομένως ως πρώτη βάση για διάλογο θεωρώ πως πρέπει να θέσουμε την καλοπροαίρετη ανάγνωση των γραφομένων και τη μη διαστρέβλωση των νοημάτων, δεν συμφωνείτε; Επίσης, οι χαρακτηρισμοί "παιδαριώδεις" και η θεώρηση ότι σας υποτιμώ με τις ερωτήσεις μου, μάλλον φανερώνει αδυναμία να απαντηθούν. Εγώ δεν χαρακτήρισα τις ερωτήσεις σας κάπως (αν και θα είχα κάθε δικαίωμα, αφού πιαστήκαστε αδιάβαστος πάνω στην κριτική που έχει γίνει στα επιχειρήματα του π. Επιφανίου), αλλά σας απάντησα. Παρακαλώ λοιπόν, να αποφεύγετε τους χαρακτηρισμούς και να δίδετε απολογία παντί τω αιτούντι.
Αναμένω απαντήσεις, αν θέλετε βεβαίως. Σας ευχαριστώ
Ν.Μ.
Αγαπητέ μου Δάσκαλε, σε συγχαίρω που με τα παραπάνω ερωτήματά σου προς τον κ. Νούση τον αναγκάζεις να βάλη τον δάκτυλόν του επί τον τύπον των ήλων. Ωστόσο, επειδή τους ξέρω καλά αυτούς τους θεολογούντες, προβλέπω ότι επί της ουσίας δεν θα σου απαντήσει τίποτε με τρόπο πατερικό, αλλά θα σου πει και πάλι διάφορα για τους γνωστούς γεροντάδες, οι οποίοι δυστυχώς αποτελούν για πολλούς σήμερα το κριτήριο Ορθοδοξίας, ενώ οι Άγιοι Πατέρες αγνοούνται επιδεικτικώς. Ίσως δεν το έχουν καταλάβει ακόμη, αλλά είναι γεγονός ότι ο κ. Νούσης και οι όμοιοί του έχουν ασπασθεί την "μεταπατερική θεολογία"!
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητε Ν.Μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ξεκινησω από την φραση σας "η Εκκλησία του Χριστού μας είναι Μία. Το ποιος ανήκει ή όχι σε αυτήν δεν είναι τώρα το θέμα μας". και όμως! αυτο ειναι το ζητουμενο.
παω λιγο πιο κατω:"Δεν έγραψα ότι "οι Νεοημερολογίτες δεν έχουν Χάρη", αλλά ότι η Θεία Χάρη "δεν πηγάζει από τους Οικουμενιστές και τους κοινωνούντες με αυτούς". επειδη εδω τεχνηεντως διαφευγετε της απαντησης, θα ηθελα μια πιο ξεκαθαρη τοποθετηση στα αν οι νεοημερολογιτες είναι ή οχι Εκκλησια Χριστου.
λετε επισης: "Επίσης, οι χαρακτηρισμοί "παιδαριώδεις" και η θεώρηση ότι σας υποτιμώ με τις ερωτήσεις μου, μάλλον φανερώνει αδυναμία να απαντηθούν". μα με ρωτατε αν ειναι ενδεχομενο ενας επισκοπος να ειναι αιρετικος. περιμενετε να σας πω οτι δεν υπαρχει; δεν θα ητο αφελες εκ μερους μου; αρα εγω δεν σας αδικω ουτε σας ειρωνευομαι ουτε σας υποτιμω. τουναντιον υμεις πλαγιως το πραττετε σε βαρος μου σε σημεια οπως αυτο που λετε οτι "πιαστήκαστε αδιάβαστος πάνω στην κριτική που έχει γίνει στα επιχειρήματα του π. Επιφανίου". με την παρακληση να αποφευγετε τις αδικες και φαντασμαγορικες κρισεις σας, αναμενω τη συνεχεια των απαντησεων σας.
Κ.Ν.
Αγαπητέ μου κ.Νούση, θα σεβαστώ την παράκλησή σας και συγχωρέστε με αν προσέβαλλα το πρόσωπό σας, δεν έχω καμμία τέτοια πρόθεση.
ΔιαγραφήΠαρακαλώ όμως να απαντήσετε πρώτα στις δικές μου ερωτήσεις και όχι να ζητάτε τη συνέχεια των απαντήσεών μου, διότι αυτό δεν λέγεται διάλογος, αλλά μονόλογος και δεν πρέπει ο ένας να είναι μονίμως σε θέση απολογούμενου. Επομένως, απαντήστε μου σας παρακαλώ στα ερωτήματα που σας έθεσα. (Παρόλα αυτά για να μην φανεί ότι υπεκφεύγω σε ένα ερώτημα που βλέπω ότι σας απασχολεί - στο "αν οι νεοημερολογίτες είναι ή όχι Εκκλησία Χριστού" - θα απαντήσω. Η άποψή μου, είναι πως επειδή δεν έχει συνέλθει ακόμη Μεγάλη Σύνοδος να αποφανθεί για το ζήτημα του ημερολογίου, οι νεοημερολογίτες είναι εντός Εκκλησίας. Είναι δηλαδή "δυνάμει και ουχί ενεργεία" σχισματικοί).
Όσο για το ημέτερο τρίτο ερώτημα, αυτό δεν περιλαμβάνει μόνο το αν ένας επίσκοπος είναι αιρετικός, αλλά και το ποια πρέπει να είναι η στάση απέναντί του. Επομένως περιμένω να μου απαντήσετε και θα καταλάβετε έπειτα από αυτά που θα σας γράψω, ότι τελικά δεν ήταν τόσο παιδαριώδες το ερώτημα.
Αναμένω κ. Νούση να μου απαντήστε. Και μετά είναι η σειρά σας για να με ρωτήσετε ότι θέλετε.
Ευχαριστώ.
Ν.Μ.
θα ξεκινησω με τη φραση σας "επειδή δεν έχει συνέλθει ακόμη Μεγάλη Σύνοδος να αποφανθεί για το ζήτημα του ημερολογίου, οι νεοημερολογίτες είναι εντός Εκκλησίας. Είναι δηλαδή "δυνάμει και ουχί ενεργεία" σχισματικοί". Το προβλημα που εγειρεται ειναι ποιος θα συγκαλεσει αυτη τη συνοδο, δλδ αν οι επισκοποι αυτοι ειναι του νεου ή του παλαιου εορτολογιου. καταλαβαινετε οτι υπαρχει προβλημα στο ποιοι θα συμμετεχουν. ως γνωστον, ουδεις αναγνωριζει τους εν Ελλαδι ζηλωτας, ουτε οι Εκκλησιες που ακολουθουν το παλαιο (π.χ. Ρωσιια, ιεροσολυμα, αγιο ορος κλπ.). οποτε υπαρχει δομικο εκκλησιολογικο προβλημα και φαινεται ηδη λυμενο, διοτι η λειτουργικη κοινωνια των ακολουθουντων και τα δυο ημερολογια ειναι πλεον γεγονος που αποδεικνυει πως το ημερολογιακο ζητημα δεν ειναι καν δογματικο. οποτε καταλαβαινετε πως ουσιαστικα το νεο δεν αποτελει ουτε δυναμει ουτε ενεργεια σχισμα, αλλα οι ζηλωτες του πατριου κατεστησαν πλεον εν τοις πραγμασι σχισματικοι και το πιθανοτερο ειναι αυτο να επικυρωθει απο τη μελλουσα συγκληθηναι μεγαλη συνοδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαμε τωρα στα ερωτηματα σας: 1.ναι, αν οικουμενισμο θεωρουμε τον συγκρητισμο, ειναι αιρεση και δη μεγαλη. ποτε προσωπικα δεν ειπα κατι αλλο.
2. το προβλημα ειναι ο ακριβης ορισμος του οικουμενισμου. εδω χρειαζεται συνοδος να τον καθορισει επακριβως. οποτε δεν ισχυει αυτο που λετε οτι καποιος τον κηρυσσει δημοσια. καποιες φρασεις που διατυπωνονται κατα καιρους απο ιεραρχες, απλως επιδεχονται διαφορες ερμηνειες και ισως, εμμεσα, μπορουν να θεωρηθουν αιρετικες. αυτοι οι ιδιοι καλουνται να απολογηθουν τι ακριβως εννοουν. επειτα, ο δυνητικος χαρακτηρ της αποτειχισης σημαινει απλα οτι δεν μνημονευω τον επισκοπο μου και δεν τριγυρνω σε αλλα μερη να βρω αλλον.
3.αν ειναι αιρετικος, τοτε του το λενε κατ΄ ιδιαν να τον συνετισουν. αν δεν βαλει μυαλο, τον μηνυουν στη Συνοδο και αναλαμβανει αυτη. παντως σιγουρα, πριν καθαιρεθει επισημα, παραμενει ορθοδοξος και μεταδιδει χαρη. ειδαλλως δημιουργειται εκκλησιολογικο χαος και χαμος. ταυτοχρονα οι ενοχλουμενοι συνειδησιακα κληρικοι και λαικοι, μετα τις ενεργειες αυτες παραμενουν ενωπιον Θεου ακατηγορητοι.
Κ.Ν.
Η σύγκληση μιας τέτοιας Συνόδου κ. Νούση είναι από μόνη της ένα θαύμα, που ο Θεός θα επιτελέσει, όπως και επιτέλεσε στο παρελθόν, σε εποχές επίσης σκοτεινές και χωρίς φως στον ορίζοντα. Δεν πρέπει να μας απασχολούν ορθολογιστικοί προβληματισμοί. Ποιος θα αναλογιζόταν στα μέσα του 7ου αιώνα, όπου ο μόνος που κρατούσε την ορθόδοξη ομολογία ήταν ένας ακοινώνητος -από τις Τοπικές Εκκλησίες- μοναχός, πως λίγα χρόνια μετά θα βρισκόντουσαν Επίσκοποι, που όχι απλά θα αποκήρυτταν τον Μονοθελητισμό, αλλά θα τον ανακήρυτταν και Άγιο (μιλούμε για τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή).
ΔιαγραφήΠερί του ημερολογιακού ζητήματος τί να πούμε. Εσείς ο ίδιος ομολογήσατε "οικουμενιστικογενή" την μεταβολή του. Αν υπήρχε πραγματικά ποιμαντικός λόγος και η Εκκλησία (η καθόλου Εκκλησία εν Συνόδω) αποφάσιζε ομοφώνως για την ημερολογιακή αλλαγή, τότε θα μπορούσαμε να λέγαμε πως το ημερολογιακό δεν είναι δογματικό ζήτημα.
Στα ερωτήματά μου. Στο 1 καλύφθηκα από την απάντηση και χαίρομαι που συμφωνείτε. Στο 2 δεν καταλαβαίνω τί εννοείτε μιλώντας για ακριβή ορισμό του οικουμενισμού. Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για τον Οικουμενισμό, είναι πλέον κατεγνωσμένη από πολλούς γεροντάδες (του νέου και του παλαιού). Σαφώς και η Σύνοδος είναι απαραίτητη για τον διαφωτισμό των οικουμενιστών, διότι η Σύνοδος δεν καταδικάζει τους αιρετικούς, αλλά τους ΕΜΜΕΝΟΝΤΑΣ στην αίρεση. Πώς όμως αγαπητέ μου κ. Νούση θα γίνει ποτέ Σύνοδος, όσο δεν υπάρχει αποτείχιση; Πάντοτε οι αποτειχισμένοι από τους αιρετικούς συγκαλούσαν την Σύνοδο. Μήπως ο Νεστόριος συγκάλεσε Σύνοδο για να δικάσει τον εαυτό του; Μήπως ο Μέγας Αθανάσιος κοινωνούσε με τον Άρειο και μαζί συνεκάλεσαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο; Γράφετε ότι αποτείχιση "σημαινει απλα οτι δεν μνημονευω τον επισκοπο μου και δεν τριγυρνω σε αλλα μερη να βρω αλλον". Μα εδώ μιλάμε για ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ αίρεση! Δεν είναι μια κακοδοξία του Τοπικού μου Επισκόπου, από τον οποίο αποκόπτομαι και τον καταγγέλω. Μιλάμε για γενική κακοδοξία! Σε ποιον να καταγγείλω τον Τοπικό Επίσκοπο; Στη Σϋνοδο που αποδέχεται την ίδια αίρεση; Στις υπόλοιπες Τοπικές Εκκλησίες που αποδέχονται και αυτές την ίδια αίρεση; Βεβαίως και θα ψάξω να βρω Ορθόδοξο Επίσκοπο, ακόμη και στην άλλη άκρη της γης!
Στο 3 τα λέτε καλά, πρώτα απευθύνονται κατ'ιδίαν και αν δεν τον συνετίσουν τον μηνύουν στη Σύνοδο. ΑΝ ΌΜΩΣ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ; Εδώ σας θέλω, αγαπητέ μου. Γράφετε πως μέχρι να καθαιρεθεί παραμένει ορθόδοξος και μεταδίδει χάρη. Σφάλλετε κ. Νούση. Από τη στιγμή που κυρήττει αίρεση, δεν είναι ορθόδοξος. Η Θεία Χάρις όμως μεταδίδεται μέσω αυτού ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΆΓΝΟΙΑ. Οι εν γνώσει κοινωνούντες μαζί του είναι αναπολόγητοι και αμαρτάνουν. Ένας τέτοιος Επίσκοπος, αν μετανοήσει προ συνοδικής κρίσεως ή κατά τη διάρκεια αυτής, τότε ξαναγίνεται ορθόδοξος. Μέχρι τότε είναι "ψευδεπίσκοπος" κατά τον ΙΕ΄ της Πρωτοδευτέρας, και αν μείνει αμετανόητος αφορίζεται από την Σύνοδο ή αν πεθάνει πριν αυτή να συγκληθεί λογίζεται ως αμετανόητος αιρετικός.
Το ερώτημα για το ποιος είναι εντός και ποιος εκτός Εκκλησίας έχει νομίζω απαντηθεί από τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά: «Οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τῆς ἀληθείας εἰσί καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείας ὄντες, οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσὶ». Επομένως, δεν είναι δυνατόν στην Εκκλησία του Χριστού να υπάρχουν "επίσκοποι" που λέγουν ότι πρέπει να καταργήσουμε τα δόγματα της Αγίας Τριάδος, της Ενανθρωπήσεως του Κυρίου, κ.ά., και να τα αντικαταστήσουμε με νέα δόγματα, που να ειναι πιο αποδεκτά! (Ιάκωβος "Αμερικής," βλ. «New York Times», 25-9-1967, σ. 40). Ούτε τέτοιοι που διδάσκουν ότι ο Χριστός δέν ήτο ευθύς εξ αρχής αναμάρτητος, αλλ’ εκέρδησε την αναμαρτησία «βήμα προς βήμα»! (Στυλιανός Αυστραλίας, «Φωνή της Ορθοδοξίας», Τόμ. 9, Αρ. 12, Δεκ. 1988). Ούτε τέτοιοι που διδάσκουν χονδροειδή ψεύδη, όπως ότι όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον ίδιο Θεό, αλλά ο καθένας με τον τρόπο του (Βαρθολομαιος Κωνσταντινουπόλεως). Κ.λπ. κ.λπ. Αλλά και αν ακόμη υποθέσουμε ότι οι ως άνω αιρετικοί είναι εντός της Εκκλησίας, ποιο το όφελος γι αυτούς εφόσον δεν σώζονται λόγω της ασέβειάς των; Επίσης, οι ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ κοινωνούντες με τους αιρετικούς Οικουμενιστάς είναι, κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον Άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη, ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και, κατά το Συνοδικό της Ορθοδοξίας, αναθεματίζονται! Αυτοί μάλιστα που συντάσσονται συνειδητά με τον Βαρθολομαίο στην αιρετική του συμπεριφορά και στις διώξεις του κατά των Ορθοδόξων είναι φανατικοί εχθροί του Θεού και δεν σώζονται. Το ίδιο και οι αδιάφοροι, οι οποίοι, κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, εμπίπτουν στο τρίτο είδος αθεΐας. Επομένως, τι έννοια έχει να ρωτάμε για όλους αυτούς αν είναι εντός ή εκτός Εκκλησίας; Για τους μόνους που τίθεται όντως θέμα είναι για όσους έχουν μεν Ορθόδοξο φρόνημα και Πίστι, αλλά κοινωνούν με τους Οικουμενιστάς από άγνοια. Σ' αυτήν την κατηγορία ανήκουν πάρα πολλοί. Γι αυτούς, νομίζω ότι ο Δάσκαλος έχει δίκαιο, ότι δηλαδή μέχρι συγκλήσεως Συνόδου θα είναι εντός Εκκλησίας και θα μπορούν να σωθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σταθώ σε δύο σημεία, αγαπητέ μου καθηγητά. Γράφεις: "και αν ακόμη υποθέσουμε ότι οι ως άνω αιρετικοί είναι εντός της Εκκλησίας, ποιο το όφελος γι αυτούς εφόσον δεν σώζονται λόγω της ασέβειάς των;". Έτσι είναι!Σημαντικότατη παρατήρηση που διαλύει το ορθολογιστικό νέφος όσων μπλέκουν με δαιδαλώδεις συλλογισμούς για το ποιοι είναι "εντός και εκτός Εκκλησίας", ποιοι είναι "αναγνωρισμένοι" και άλλα σοφίσματα, κανονολόγων και εκκλησιολόγων τύπου Επιφανίου Θεοδωρόπουλου, τον οποίο εξαιτίας της εμμονής του με το γράμμα των Κανόνων (η οποία τον οδήγησε και σε λάθος ερμηνείες), θα χαρακτήριζα "Ιαβέρη του Κανονικού δικαίου", λες και η Ορθοδοξία φτιάχτηκε για τους Ιερούς Κανόνες και όχι οι Ιεροί Κανόνες για την Ορθοδοξία.
ΔιαγραφήΕπίσης, πέρα από τους κοινωνούντες από άγνοια με τους Οικουμενιστές, υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κατανοήσουν τέτοια ζητήματα. Ξέρω μια περίπτωση κυρίας της εκκλησίας, με το νέο ημερολόγιο, η οποία σηκώνει έναν φοβερό σταυρό με ένα άρρωστο παιδί που έχει και όχι απλά δεν γογγύζει, αλλά προσεύχεται συνεχώς στον Θεό. Τώρα να πας σε αυτήν την γυναίκα και να την πεις για αποτείχιση και οικουμενισμό, θα σε περάσει για οικοδόμο κομμουνιστή. Για τέτοιους ανθρώπους θεωρώ ότι ενεργεί η Θεία Χάρη και ότι μπορεί να σωθούνε και να αγιάσουν ακόμη.
Ασφαλώς! Όταν λέγω "άγνοια," εννοώ την για οποιονδήποτε λόγο αδυναμία ενασχολήσεως και κατανοήσεως των δογματικών ζητημάτων.
Διαγραφήφιλε Νικολαε, η εκκλησιολογια σου παρουσιαζει πολλα κενα. αρχιζεις περιμενοντας ενα θαυμα και συγκρινεις την εποχη μας με εκεινη του αγιου Μαξιμου. απλα να σου θυμησω οτι δεν ηταν μονο ο Μαξιμος ορθοδοξος την εποχη εκεινη, απλα οι ανατολικοι αιρετιζαν και οι δυτικοι ορθοδοξουσαν! φοβερη αντιστροφη, ε; αλλα δεν ειναι εκει το ζητημα. σημερα η παγκοσμια Ορθοδοξια ειναι κατα των εν Ελλαδι ζηλωτων. υπαρχει ομοφωνια, αρα μην περιμενεις θαυμα. ωστοσο, ας υποθεσουμε οτι οι εν Ελλαδι ζηλωτες και μερικοι ακομα ειναι η Εκκλησια και οι αλλοι πλανωνται. ποια παραταξη ειναι η ακριβης Εκκλησια; εχει κανονικη αποστολικη διαδοχη και ιερωσυνη αυτη η παραταξη; βλεπεις ποσο προβληματικη ειναι η εκκλησιολογια των ΓΟΧ τη στιγμη που μιλαμε; εκτος αν η Εκκλησια ειναι κατι σκορπιο και αοριστο στη γη. αλλα αυτο δεν ειναι εκκλησιολογια ορθοδοξη, αλλα προτεσταντιζουσα, οπου ο καθεις αυτοανακηρυσσεται φορεας της αληθειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛετε: "Περί του ημερολογιακού ζητήματος τί να πούμε. Εσείς ο ίδιος ομολογήσατε "οικουμενιστικογενή" την μεταβολή του. Αν υπήρχε πραγματικά ποιμαντικός λόγος και η Εκκλησία (η καθόλου Εκκλησία εν Συνόδω) αποφάσιζε ομοφώνως για την ημερολογιακή αλλαγή, τότε θα μπορούσαμε να λέγαμε πως το ημερολογιακό δεν είναι δογματικό ζήτημα." την ονομασα ετσι αναφερομενος σε καποιους για συγκεκριμενο λογο. εστω οτι ειναι οντως. ή ειναι ή δεν ειναι! αυτοαναιρεισθε λεγοντας οτι δεν θα ηταν αν υπηρχε κοινη αποφαση. αρα παραδεχεσθε κατ' ουσιαν οτι δεν ειναι. και εν πληρει γνωσει και συνειδησει σάς αναφερω οτι οχι μονο δεν ειναι, αλλα ειναι και αιρετικο να θεωρουμε το αντιθετο.
"Μα εδώ μιλάμε για ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ αίρεση!" Αρα ομολογειτε οτι παντες εμαγαρισθησαν. τοτε πώς λετε παρακατω "Από τη στιγμή που κυρήττει αίρεση, δεν είναι ορθόδοξος. Η Θεία Χάρις όμως μεταδίδεται μέσω αυτού ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΆΓΝΟΙΑ." κατανοειτε πόσο προβληματικη και αντιφατικη εκκλησιολογια διδασκετε; παμε σε αλλο παλι αντιφατικο:"Γράφετε πως μέχρι να καθαιρεθεί παραμένει ορθόδοξος και μεταδίδει χάρη. Σφάλλετε κ. Νούση. Από τη στιγμή που κυρήττει αίρεση, δεν είναι ορθόδοξος. Η Θεία Χάρις όμως μεταδίδεται μέσω αυτού ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΆΓΝΟΙΑ". παλι αντιφαση, παλι επεα εκκλησιολογικα ατακτως ερριμμενα. συν το γεγονος οτι καταργουμε την εκλησιαστικη ιστορια που εχει απειρα παραδειγματα με αιρετικους επισκοπους που χειροτονησαν αγιους μαλιστα και γενικα τελουσαν εγκυρα μυστηρια. αλλα ηρθαν οι σημερινοι ζηλωται να τα αμφισβητησουν και τα γεγονοτα... μηῶς εχετε υποψη αν ο Μ. Κων/νος βαφτιστηκε απο αρειανο επισκοπο; τι λετε λοιπον. πηρε ή οχι Χαρη;
ας τα αφησουμε ομως οσα αναφερετε στην ακρη, γιατι πραγματι δε βγαζεις ακρη αν αρχιζεις να θεωρεις απαντες οικουμενιστες και να καθεσαι να μετρας τα λογια του αλλου με το κοσκινο.
θελω να κανω μια ερωτηση. λετε: " ΕΡΩΤΗΜΑ κ. ΝΟΥΣΗ: Μπορεί να τελεστεί Θεία Λειτουργία άνευ μνημονεύσεως του Τοπικού Επισκόπου; Αν ναι, είναι έγκυρη και με ποιες προϋποθέσεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βεβαίως και μπορεί να τελεστεί Θεία Λειτουργία άνευ μνημονεύσεως του Τοπικού Επισκόπου και να είναι έγκυρη (άλλωστε με την ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος μεταβάλλεται το ψωμί και το κρασί σε Σώμα και Αίμα Κυρίου και όχι με την μνημόνευση του Επισκόπου)." μεγα εκκλησιολογικο φαουλ. η μνημονευση του επισκοπου ειναι συστατικο στοιχειο της ελευσης του Πνευματος και της εγκυροτητας του μυστηριου. ο,τι αλλο σάς εδιδαξαν επ' αυτου ειναι πλανη. ακομα και ο αποτειχισθεις δεν μνημονευει εκφωνως τον επισκοπο του γαι λογους παιδαγωγικους. δε σημαινει οτι αποκοπτεται απο την εκκλησια και την κοινωνια με τους αλλους επισκοπους που ηδη κοινωνουν με τον αιρετικο πριν την καθαιρεση του.
αυτα τα ολιγα προς ωρας.
Αγαπητέ κ. Νούση,
Διαγραφή1. Περί Αποστολικής Διαδοχής των Επισκόπων των Γ.Ο.Χ. δεν τίθεται καν θέμα. Υπάρχει η αναγνώριση από την Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς επί αγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου (αδιάφθορο το λείψανο του). Και μη μου πείτε ότι τους Ρώσους της Διασποράς δεν τους αναγνώριζε η παγκόσμια Ορθοδοξία, διότι όταν η μεγαλύτερη μερίδα εξ αυτών ενώθηκε το 2007 με τη Μόσχα, τους δέχτηκαν κανονικότατα, άνευ χειροθεσίας. Το παράδοξο στην υπόθεση είναι πως ενώ ζητάτε συνοδική κρίση για να χαρακτηριστούν αιρετικοί οι οικουμενιστές, για τους ΓΟΧ έχετε βγάλει το πόρισμα. Φαντάζομαι πως τους θεωρείτε και εστερημμένους της Θείας Χάριτος, ενώ την άλλη στιγμή διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας, ότνα εκφράζουν κάτι τέτοιο για σας ορισμένοι εκ των ΓΟΧ. 2. Με ρωτάτε ποια είναι η ακριβής Εκκλησία και αμέσως μου ζητάτε να σας υποδείξω "παράταξη". Η ορατή Εκκλησία όμως δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα και οργανωμένη στο ίδιο διοικητικό σχήμα, ειδικώς σε εποχή αιρέσεως όπου στις Εκκλησίες παρακάθονται αιρετικοί. Η μελέτη της εκκλησιαστικής ιστορίας θα σας πείσει περί αυτού. Ακριβής Εκκλησία σήμερα μπορεί να είναι δυο "παρατάξεις" παλαιοημερολογιτών στην Ελλάδα, τρεις κοινότητες των Κατακομβών στη Ρωσία, πέντε πιστοί στην Αμερική και όλοι αυτοί να αποτελούν την ακριβή Εκκλησία. Ας δούμε τί λένε οι Άγιοι Πατέρες όμως.
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: "Καθολικήν Εκκλησίαν (ονόμασε) την ορθήν και σωτήριον της εις Αυτόν (τον Κύριο) πίστεως ομολογίαν" (P.G. 90, 132)
Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: "(η Εκκλησία) εστίν και εν τρισίν ορθοδόξοις οριζομένη κατά τους αγίους" (P.G. 99, 1049)
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: "Και γαρ οι της του Χριστού Εκκλησίας της αληθείας εισί και οι μη της αληθείας όντες, ουδέ της του Χριστού εκκλησίας εισί" (ΕΠΕ, τομ. 3, σ.608.)
Προτεσταντίζουσα λοιπόν αγαπητέ μου καταδεικνύεται μόνο εκείνη η εκκλησιολογία που δεν δέχεται τους Άγιους Πατέρες και γι'αυτό δεν τους χρησιμοποιεί και δεν ερείζεται επ'αυτών.
3. Περί του ημερολογίου δεν αυτοαναιρούμαι καθόλου. Το ημερολόγιο δεν είναι δόγμα, το ημερολογιακό όμως είναι δογματικό ζήτημα. Το εξηγώ καλύτερα: ΑΝ η καθόλου Εκκλησία, έχοντας σοβαρούς ποιμαντικούς λόγους, αποφάσιζε ομοφώνως εν Συνόδω να χρησιμοποιήσει ένα άλλο ημερολόγιο, τότε δεν θα υπήρχε ημερολογιακό ζήτημα. Ο τρόπος όμως και κυρίως ο σκοπός που έγινε, καθιστά το ημερολογιακό εκτός από Κανονικό και Δογματικό ζήτημα. Αυτή είναι η γνώμη και του Ρωμανίδη (σε περίπτωση που θεωρείτε "μπανάλ" τους Πατέρες και προτιμάτε συγχρόνους θεολόγους).
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
(ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
Διαγραφή4. Η έκφραση γενικευμένη αίρεση (που ερμηνεύετε αυθαίρετα "οι πάντες εμαγαρίσθησαν") σημαίνει ότι μιλούμε όχι για μια αίρεση τοπική, ενός Επισκόπου φερειπείν, τον οποίο μπορούμε να καταγγείλουμε στους υπολοίπους, αλλά μαζική, όπως ακριβώς στην εποχή του αρειανισμού για παράδειγμα ή του μονοθελητισμού. Γι'αυτό και η στἀση που προτείνετε (να καταγγείλουμε τον Τοπικό Επίσκοπο όταν κηρύττει αίρεση στην Σύνοδο) είναι ουτοπική, αφού και η Σύνοδος αποτελείται από ομοφρονούντες με αυτόν Επισκόπους.
5. Περί του κηρύγματος της απώλειας της Θείας Χάριτος σας εξήγησα πως δεν το αποδέχομαι, αλλά από ότι βλέπω το αποδέχεστε εσείς (για τους παλαιοημερολογίτες). Από την άλλη δέχεστε Θεία Χάρη στους αιρετικούς ασυζητητί. Από τα "απειρα παραδειγματα με αιρετικους επισκοπους που χειροτονησαν αγιους"(μετρημένα στα δάχτυλα είναι και μπορώ να σας τα πω ένα ένα αν θέλετε) εγώ θέλω να μου πείτε ΜΟΝΟ ένα που κάποιος από αυτούς τους αιρετικούς σώθηκε μόνο και μόνο επειδή τελούσε (ο Θεός τα τελούσε) έγκυρα μυστήρια. Μήπως όμως κ. Νούση και οι άγιοι αυτοί που δέχτηκαν χειροτονία από τους αιρετικούς μείναν σε κοινωνία με αυτούς ή τους καταδίκασαν και γι'αυτό τους τιμά η Εκκλησία ως αγίους; Να τα λέμε όλα, γιατί και εκκλησιαστική ιστορία διαβάζουμε και ιδία κρίση έχουμε και δεν επαναπαυόμαστε απλά σε ζηλωτικές ή μη διδασκαλίες.
6. Περί μνημονεύσεως του Επισκόπου. Είναι φανερό ότι είστε επηρεασμένος από την επισκοποκεντρική εκκλησιολογία του Περγάμου Ιωάννου Ζηζιούλα. Δείτε εδώ ( http://www.orthodoxienstasi.com/PDF/Arthra/O%20Episkopos%20os%20proestos%20tis%20Thias%20Eycharistias.pdf ) την αναίρεση από τον αείμνηστο καθηγητή Ιωάννη Κορναράκη και μετά απαντήστε μου αν η Θεία Λειτουργία που τελούσαν για παράδειγμα οι ορθόδοξοι ιερείς που δεν μνημόνευαν τον Νεστόριο ήταν έγκυρη ή όχι.
Ευχαριστώ για τον διάλογο, σας εύχομαι υγεία και φώτισμο από τον Κύριό μας σε όλους
Αγαπητέ δάσκαλε θαυμάζω την υπομονή σου και την έμπρακτη αγάπη σου διαλεγόμενος με ένα άνθρωπο, και δεν είναι ο μόνος, έχουν γίνει δυστυχώς πολλοί, που ως φαίνεται, νομίζει και νομίζουν, ότι τα ξέρουν όλα. Εάν δεν μπορούν να καταννοήσουν τα όσα γράφεις, εκφράζοντας την ορθή, κατά την γνώμη μου, άποψη της ορθοφρονούσης και μετριοπαθούς διαχρονικής μερίδος των Αποτειχισμένων του Πατρίου, αυτό οφείλεται όχι στην έλλειψη γνώσεων και λογικής, αλλά Θείου φωτισμού, που προϋποθέτει καλοπροαίρετη διάθεση και ουσιαστική ταπείνωση. Όπου υπάρχουν αυτά τα δεδομένα εκεί τα πράγματα γίνονται απλά και κατανοητά, αλλά ως φαίνεται μάλλον σπανίζουν στις ημέρες μας. Η Πίστη και ο Εκκλησιαστικός Λόγος πρέπει να χρησιμοποιούνται με φόβο Θεού και αγάπη για την οικοδομή των αδελφών μας και όχι για να κάνουμε τον " έξυπνο " ή τον πολυμαθή και ιδιαίτερα στην δύσκολη εποχή μας της πνευματικής σύγχυσης. Η Εκκλησία και οι αδελφοί μας έχουν άπειρη πνευματική αξία και καλό θα ήταν πριν αναπτύξουμε τα επιχειρήματα και τους διαλογισμούς μας να σκεπτόμεθα ποιός είμαι εγώ που τολμώ αυτό το έργο να ομιλήσω ουσιαστικά εξ ονόματος του Θεού, ποιός μου έδωσε αυτή την εξουσιοδότηση να αναλαμβάνω θέση ερμηνευτού του Θείου Θελήματος, όταν η καρδιά μου δεν φλέγεται για τον Χριστό; Η Εκκλησία δεν είναι ούτε μία κοσμική ούτε μία ιδιωτική υπόθεση για να λέμε, ότι θέλουμε ο καθένας από εμάς με το δήθεν ελαφρυντικό, ότι εκφράζουμε την γνώμη μας. Κύριε Νούση και Κύριε Σημάτη ασχοληθείτε με τις μεταξύ σας αντιπαραθέσεις για το ποίος τα ξέρει καλύτερα, αλλά αφήστε το θέμα του Εκκλησιαστικού κινήματος του Πατρίου. Μέσα σε αυτό το κίνημα, παρά τα τραγικά λάθη που έχουν γίνει από κάποιους διαχρονικά και δυστυχώς γίνονται και σήμερα, υπάρχει κρυμμένος από τα δικά σας μάτια πνευματικός θησαυρός Ορθοδοξίας και αληθινής ευσέβειας,που βιώθηκε από Αγίους αγωνιστές της Πίστεως και βιώνεται και στις ημέρες μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλε Νικολαε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞερεις καλα, ισως και όχι, πως η συνοδος του Φιλαρετου ειχε κανονικες σχεσεις με το Πατριαρχειο μας από παλια. Αλλα και να τις διεκοψε, παραδεχεσαι πια ότι μεγαλη μεριδα των «φιλαρετικων» επεστρεψε στην Εκκλησια. Σε ερωτω λοιπον: εσεις ειστε με τους επιστρεφοντες ή με τους αλλους; Προφανως με τους αλλους. Γιατι δεν ακολουθειτε το παραδειγμα των πρωτων, αφου εμμεσως πλην σαφως αναγνωριζετε ότι οι φιλαρετικοι ανεκαθεν ειχαν Χαρη; Αφου υπαρχει χαρη (προσεξτε: ο Φιλαρετος είναι αγιος, ηταν με το Πατριαρχειο, μετα εκοψε η συνοδοςς του, τωρα επανηλθαν ανευ επαναχειροτονιας), γιατι να κολλατε στο ημερολογιο; Και μια ακομα ερωτηση: αυτοι που ξανακοινωνησαν με τη Μοσχα, αναγνωριζουν ή όχι τους εν Ελλαδι ζηλωτες; Εσεις τωρα πια τους αναγνωριζετε ή όχι; γιατι ο Φιλαρετος ειχε παλαι ποτε σχεσης με το νέο κοινωνων μετα νεοημερολογιτων; Εμαγαρισθη τοτε και αυτος και η περι αυτόν συνοδος; Σας θυμιζω ότι εσεις τον παραδεχθηκατε ως Αγιο. Βλεπετε ποσο προβληματικη είναι η εκκλησιολογια των ΓΟΧ;
Δεν θα πω εγω ποιοι ζηλωτες εν Ελλαδι εχουν Χαρη ή όχι. θα πω ότι σιγουρα είναι σχισματικοι, αλλα ότι σε μερικους εξ αυτων εχουμε «συγκεκαλυμμενη» Χαρη. Σας αρεσει εσας αυτό; Επανελθετε στους κολπους της Μητρος Εκκλησιας που τη χορηγει αφθονα και ρεει το γαργαρο υδωρ της εστω και αν καποιοι εν αυτή «οικουμενιζουν».
Λετε: «Προτεσταντίζουσα λοιπόν αγαπητέ μου καταδεικνύεται μόνο εκείνη η εκκλησιολογία που δεν δέχεται τους Άγιους Πατέρες και γι'αυτό δεν τους χρησιμοποιεί και δεν ερείζεται επ'αυτών». Να ειστε σιγουρος ότι και εγω και ο π. Επιφανιος μονο αντιπατερικοι δεν ειμαστε και δεν στηριζομαστε απλα σε συγχρονους γερονταδες. Αυτά είναι, αν όχι συκοφαντιες, τουλαχιστον ανοησιες και κακεντρεχειες.
Για μενα ο Ρωμανιδης δε συνιστα γνωμονα ορθοδοξιας, διοτι επεσε και σε πολλα σφαλματα. Περα από αυτό, πραγματικα δεν κατανοω πώς εγινε δογματικο το ημερολογιακο. Θα ηθελα να μου το εξηγησετε εκτενεστερα.
Λετε ότι είναι ουτοπικο να απευθυνθουμε στη συνοδο. Αρα περιμενετε μονο θαυμα. Ελεος! Πραγματικα και δω θα ηθελα μια γνωμη για το τι προτεινετε ως θεραπεια του γενικου οικουμενισμου.
Φυσικα και οι αγιοι, αν και χειροτονουνταν από αορετικους, δεν παρεμεναν σε κοινωνια με αυτους, εφοσον συνοδικως εκεινοι κατεδικαζοντο καποια στιγμη. Ν α μη λεμε τα αυτονοητα.
Η περι μνημονευσεως του επισκοπου δεν είναι ζηζιουλικη θεση, αλλα η βαση της ορθοδοξης εκκλησιολογιας, η οποια αλλως εκπιπτει αυτοματα σε προτεσταντικη.
Οσο για το Νεστοριο, μη συγχεετε τη διακοπη μνημονευσης με το σχισμα. Ειπαμε:εχουμε το δικαιωμα διακοπης, αλλα όχι προσχωρησης σε άλλο επισκοπο.
Ευχαριστω και κλεινω με μια συμβουλη: γινετε και σεις φιλαρετικοι και όχι… φιλαιρετικοι!
Κ.Ν.
Αγαπητέ κ. Νούση, λίγες επιγραμματικές παρατηρήσεις.
Διαγραφή*Χάνεστε στον συλλογισμό "ύπαρξη Χάριτος, άρα εξασφαλισμένη σωτηρία". Σας ρωτώ ο αιρετικός σώνεται ναι ή όχι;
*Λέτε ότι δεν είστε αντιπατερικός, αλλά καμιά πατερική παραπομπή δεν είδα ακόμη.
*Ως θεραπεία κατά του οικουμενισμού, προτείνω απλά την αποτείχιση, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
*Περί της εποχής Νεστορίου, σας ρώτησα κάτι πολύ συγκεκριμένο: η Θεία Λειτουργία που επιτελούσαν οι αποτειχισμένοι από αυτόν ιερείς ήταν έγκυρη, αφού δεν μνημονεύαν το όνομά του;
*Η συμβουλή σας έχει ήδη γίνει πράξη από εμάς. Ο Άγιος Φιλάρετος εκοιμήθει έχοντας ήδη πολλά χρόνια διακόψει κοινωνία μετά των Τοπικών Εκκλησιών, οι δε νεοημερολογίτες (δείτε Ορθόδοξο Τύπο της εποχής) τον χαρακτήριζαν σχισματικό και σλαβόφιλο... Την ευχή του να έχουμε
Αγαπητέ δάσκαλε, είδες πώς κλείνει το τελευταίο του σχόλιο ο κ. Νούσης; "Ευχαριστω και κλεινω με μια συμβουλη: γινετε και σεις φιλαρετικοι και όχι… φιλαιρετικοι!" Τώρα, πόθεν συνάγει ότι εμείς είμεθα "φιλαιρετικοί," ενώ ο ίδιος κολυμπά μέσα στην αίρεσι, αυτό είναι ένα από τα πολλά παράλογα που γράφει!
Διαγραφήοχι, δε σωζεται ο αιρετικος. αλλα τι σχεση αυτο; επειτα, ποτε δεν ειπα οτι Χαρη ισον σωτηρια αναγκαστικα. αλλα και εκτος Χαριτος, πολυ παρακινδυνευμενη η σωτηρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήτι πατερικη παραπομπη ζητατε ακριβως; το "μη σχισητε την Εκκλησιαν" του Χρυσοστομου δεν σας φθανει;
αποτειχιση προτεινετε. αλλα απο ποια Εκκλησια; του πατριου, του Νεου, καποια αλλη;
ηταν εγκυρη, εφοσον δεν εσχισαν την Εκκλησια. το εχουμε πει ηδη πολλακις.
δεν εγινε πραξη. διοτι οι δικοι του ηνωθησαν με τη Μοσχα. μηπως πρεπει να προβληματιστειτε οτι αυτο εγινε με τον φωτισμο του Αγιου;;
Κ.Ν.
Ακόμη ένας λοιπόν ανιχνευτής Χάριτος. Μάλιστα.
ΔιαγραφήΔιαβάστε αγαπητέ την υποσημείωση στον Ζ΄ Αποστολικό στο Πηδάλιον, να δείτε για ποιους αρμόζει η ρήση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και σε ποιους το παραθέτει ο Ιερός Νικόδημος. Ελάτε, αγαπητέ μου, αφήστε λίγο τους νεοπατέρες και πιάστε τους παλαιούς, θα ωφεληθείτε πολύ.
Περί των ιερέων επί Νεστορίου, πέσατε σε μεγάλη παγίδα. Τώρα λέτε ότι ήταν έγκυρη (επειδή δεν έσχισαν την Εκκλησία), αλλά πριν γράφατε ότι "η μνημονευση του επισκοπου ειναι συστατικο στοιχειο της ελευσης του Πνευματος και της εγκυροτητας του μυστηριου". Την πατήσατε και ξέρετε γιατί; Εξαιτίας της οίησης, αγαπητέ μου. Για να αποφεύγουμε τέτοιες παγίδες πρέπει να αντιγράφουμε τους Πατέρες και όχι να λέμε δικά μας πράγματα. Προσευχή λοιπόν καρδιακή και ειλικρινή αίτηση προς τον Κύριο να μας φωτίζει. Αμήν
επειδη, αγαπητε, φαινεσθε καλοπροαιρετος, να σας θυμησω το ονειρο του γερο Ιωσηφ του Ησυχαστη, οπου εβλεπε να ειναι σε βραχακι (σχισματικη εκκλησια) εντος της θαλασσας και να κινδυνευει να καταποντιστει και αμεσως πηδησε στη στερια και σωθηκε στην ασφαλεια της (Εκκλησιας).
ΑπάντησηΔιαγραφήεπισης γνωριζω απο πρωτο χερι το οραμα του π. Φιλοθεου Ζερβακου που εχων διλημμα του ενεφανισθησαν εν εγρηγορσει και οι δυο εορταζοντες αγιοι της ημερας (με παλιο και νεο) και του ειπαν οτι δεν εχουν προβλημα!
καλη σου μετανοια και ασε τους πλανεμενους να ψαχνουν κανονες και αγιοπατερικα χωρια. αδελφε, σωσε τον εαυτο σου... μπορεις.
Κ.Ν.
Για τον π. Ιωσήφ, δεν υπάρχει καμμία μαρτυρία δική του για το ζήτημα (ακόμη και το όραμα, άλλος το αναφέρει). Αντιθέτως γνωρίζουμε πολλά άτομα του περιβάλλοντός του που ανήκαν στους ΓΟΧ. Μια ανιψιά του μάλιστα ήταν και ηγουμένη σε παλαιοημερολογιτικό μοναστήρι. Αν υπήρχε τέτοιο θέμα, δεν θα έγραφε κατά του παλαιού;
ΔιαγραφήΌσο για τον π. Φιλόθεο, διαβάστε εδώ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2012/08/blog-post_9846.html και το όραμα που ο ίδιος αναφέρει γιατί ακολούθησε το παλαιό (γιατί αυτό που λέτε δεν το διάβασα πουθενά) το περιγράφει εδώ: http://entoytwnika.blogspot.gr/2011/10/blog-post_03.html
Είδατε, λοιπόν ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα όπως πάτε να τα παρουσιάσετε. Αγαπητέ μου έχω όλη την καλή προαίρεση αν κάπου σφάλλω στην κατανόηση των Αγίων Πατέρων να αποδεχτώ το λάθος μου. Μέχρι στιγμής όμως δεν με έχετε πείσει. Εσείς έχετε την προαίρεση αυτή ή επαναπαύεστε αισθανόμενος σιγουριά, που το ναυάγιο τουλάχιστον περιλαμβάνει την πλειοψηφία;
αγαπητε Νικολαε, θα ηθελα να σε ρωτησω, αν και δεν εχω εμμονη με τους "νεοπατρες": γιατι οι παλαιοι ειναι οπωσδηποτε ανωτεροι αυτων; τι εχεγγυα και αληθινες αποδειξεις εχεις επ' αυτου, ει μη απλα την πιστιν; οποτε πριβ χρησιμοποιησεις ενα επιχειρημα, καλο ειναι να;σκεπτεσαι επ' αυτου, αν κατ΄εσε η Χαρις ειναι περισσοτερη στους παλαιους Πατερες, τοτε εχουμε προβλημα εμμεσης βλασφημιας στο Αγιο Πνευμα, το οποιο δεν δυναται πια να βγαλει Πατερες ή, τουλαχιστον, βγαζει υποδεεστερεους. εν παση ειλικρινεια σας ομολογω οτι και μοναχα ο ημετερος Πορφυριος λιγα εχει να ζηλεψει απο παλαιτερους αγιους...
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον παπα Ιωσηφ η μαρτυρια ειναι τριτου, οπως και σχεδον ολες, ειναι αυτος λογος σοβαρης αμφισβητησης; τα ιδια με αυτον ελεγε και ο παπα Εφραιμ ο Κτουνακιωτης, ουτε αυτο σας αρκει;;
το οραμα του γερο Ιωσηφ το ακουσα παο ιερεα που εχει πνευματικο εκεινον τον μοναχο με τον οποιο ως ψαλτη ειδε εν ωρα λειτουργιας το ως ανω οραμα. ζωντανη μαρτυρια δλδ! αλλα και μια συμβουλη: μην πιστευετε οιαδηποτε μαρτυρια αναρταται στο διαδικτυο! τελοσπαντων, και μονο το γεγονος οτι η Λογγοβαρδα και η Μονη Θαψανων που ιδρυσε ο π. Ζερβακος ακολουθουν το Νεο ημερολογιο, μαρτυρουν του λογου μου το αληθες, συνελφε, αδελφε, ινα μη απολεσης την ψυχη σου! ακουσε με τουλαχιστον ως θεολογο που ξερω και δυο πραγματα παραπανω, σαν ειδικο δλδ. και αυτο δεν το λεω απο επαρση, αλλα ενδεικτικα.
Κ.Ν.
αδελφος σου εν Χριστω
*Δεν τίθεται, αγαπητέ μου, θέμα ανωτερότητος ή όχι. Είναι καθαρά θέμα το κατά πόσον οι νεότεροι ακολουθούν τους παλαιότερους στην διδασκαλία. Άν είναι δηλαδή όντως επόμενοι τοις αγίοις πατράσι. Ο παλαιοί Πατέρες είχαν ως καύχημα να δηλώνουν ότι διδάσκουν αυτά που παρέλαβαν. Ο αιρετικός Αθηναγόρας από την άλλη δήλωνε εωσφορικά: "Πατέρες αυτοί, πατέρες κι εμείς!". Εκτός αυτού οι τότε Πατέρες αγιάσθηκαν ακριβώς διότι αποδείχτηκαν πιστοί στην παρακαταθήκε. Οι σύγχρονοι γεροντάδες "αγιάζονται", εξαιτίας μιας κερδοσκοπικής επιχείρησης διαφήμισης, που έχει στηθεί εις βάρος τους, και ίσως χωρίς τη θέλησή τους.
Διαγραφή*Το βιβλίο του π. Φιλοθέου προλάβατε και το διαβάσατε;
*Σας ευχαριστώ ειλικρινώς για το ενδιαφέρον σας, να μην απολέσω την ψυχή μου. Κι εμένα αυτό με απασχολεί περισσότερο, διότι μάταια όλα τα υπόλοιπα. Εύχομαι να σωθείτε. Ο δρόμος για την σωτηρία είναι η ταπείνωση. Θεολόγος αγαπητέ μου δεν γίνεστε με λίγα χρόνια στα έδρανα και διαβάζοντας μερικές δεκάδες (ή και εκατοντάδες βιβλία). Αναζητείστε τον ορισμό του θεολόγου κατά τους Πατέρες: αυτός που προσεύχεται αληθινά. Έτσι λοιπόν οι όντως Θεολόγοι, όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ή ο Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος, δεν είχαν Πτυχία Πανεπιστημίου, αλλά επειδή προσεύχονταν αληθινά, το Άγιον Πνεύμα, τους έδωσε το χάρισμα της θεολογίας. Από μένα λοιπόν μπορεί να ξέρετε δυο πράγματα παραπάνω, με τους Πατέρες όμως δεν συμφωνείτε και προτιμώ φίλτατε την ασφάλεια των Πατέρων, από την γνώση των σημερινών θεολόγων.
Με εν Χριστώ αγάπη
Για πολλούς από τους σημερινούς πτυχιούχους "θεολόγους" (διάβαζε θολολόγους), ο π. Γ. Μεταλληνός λέγει τα εξής ωραία (τα αναφέρω όπως τα θυμάμαι, όχι με ακρίβεια): "Έχω πτυχίο Θεολογίας και δύο διδακτορικά διπλώματα. Τα πτυχία, όμως, είναι ΜΗΔΕΝ και ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΜΕΔΕΝΟΣ! Διότι τις περισσότερες φορές μας γεμίζουν με υπερηφάνεια. Αληθής θεολόγος δεν είναι αυτός που έχει πτυχία, αλλ' ο ασκητής που έχει τον φωτισμόν του Θεού."
Διαγραφήμε λυπει πολυ που στηριζεστε σε ανοητες και ανεπερειστες συναρτησεις, ψευδεις και μδιαστροφικες της αληθειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον παπα Φιλοθεο ισχυει το ακριβως αντιθετο. μα και για τον π. Ιωσηφ και μονο το γεγονος οτι ολα τα πνευματικα του παιδια και εκγονα ακολουθουν το νεο ή και το παλιο, αλλα σε κοινωνια με το νεο, αυτο τα λεει ολα. οποτε μην ακουτε ανοησιες και ψευδη, ειδικα οταν βοουν τα γεγονοτα. ελατε στον Χριστο και δεν χρειαζεστε τιποτε, ουτε αναμυρωση ουτε τιποτε. απλα μετανοια, εξομολογηση και θεια Κοινωνια. και τοτε ειμεθα και παλι αδελφια και τοτε θα δειτε τι Χαρη θα λαβετε...
Κ.Ν.
Αγαπητέ μου δάσκαλε, δυστυχώς επαληθεύθηκα ότι ο διάλογός σου με τον κ. Νούση, ο οποίος έγραψε ένα τὀσο διεστραμμένο άρθρο που έδωσε αφορμή στον παρόντα διάλογο, θα ήτο εις μάτην. Μεταξύ άλλων διαστροφών, γράφει και τούτο ο δυστυχής: "ο ημετερος Πορφυριος λιγα εχει να ζηλεψει απο παλαιτερους αγιους"!!! Περί του π. Πορφυρίου έχω ακούσει και διαβάσει πολλά, τα οποία είναι αντίθετα μεταξύ τους. Δεν θα αναφέρω τίποτε από αυτά. Θα σταθώ, όμως, στην κοινωνία του με την αίρεσι. Δεν γνώριζε τι γινόταν; Δεν το πιστεύω αυτό, εφόσον ήτο πνευματικός και εκκλησιαστικός άνδρας. Ενώ, λοιπόν, όλοι οι Άγιοι δίδαξαν και έκαναν πράξι την αποτείχισι από τους αιρετικούς, τονίζοντας μάλιστα ότι η κοινωνία μαζί τους σε καθιστά ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ο π. Πορφύριος δεν ήθελε ν' ακούσει καν για αποτείχισι!!! (Αυτό μου το είπε κάποιος μοναχός που είναι ακόμη εν ζωή.) Πώς, λοιπόν, είναι ισάξιος των Αγίων; Κοροϊδευόμαστε τώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ηθελα να ευχαριστησω τον Δ. Χατζηνικολαου, που αν και αποκαλει διεστραμμενο το αρθρο μου, μας δινει την πολυτιμη πληροφορια οτι ο μεγας Πορφυριος (δικος μου χαρακτηρισμος) δεν ηθελε ουτε καν να ακουσει για αποτειχιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπισης να ζητησω συγγνωμη απο τον Δασκαλο για τις τελευταιες μου απαντησεις με μερικα λαθακια, διοτι γραφονταν αργα βραδυ που ημην λιαν κουρασμενος και σχεδον κοιμομουν.
ας βαλω μερικα πραγματακια στη σειρα: εχω διαβασει το βιβλιο για τον π. Φιλοθεο απο τις εκδ. Κυψελη και δεν βρηκα τετοια πραγματα. το περιστατικο που αναφερω, περα απο το βιβλιο που αναγραφεται, το ακουσα απο μαθητη του ιερομοναχου που ηταν αυτηκοος και αυτοπτης μαρτυς.
βλεπω, αγαπητε Νικολαε, πως κατ' ουσιαν δεν θελεις να απαγκιστρωθεις απο τη ζηλωτικη πλανη. οσο θα αυτοδικαιωνεσαι ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ οτι εσυ και ολιγοι ακομα ακολουθειτε τους Πατερες, ενω εγω και οι συγχρονοι γερονταδες (Παισιος, Πορφυριος, Ιακωβος κλπ.) δεν τους ακολουθουμε, περα απο το οτι αυτο ειναι πλανη και επαρση, ειναι και μεγαλη αστειοτητα και ψεμα. υπαρχει περιπτωση οι νεοπατερες αυτοι να μην ακολουθουν τους Πατερες; μια απλη αναγνωση του βιου τους δειχνει το ακρως αντιθετο. και ειναι δυνατο ολοι αυτοι να πλανωνται στο νεο ημερολογιο και υμεις να ειστε οι πεφωτισμενοι που οδηγειστε απο το Πνευμα; αν αυτο δεν ειναι ο ορισμος της πλανης, τοτε ποιος ειναι;;
Κ.Ν.
* Ως θεολόγος θέλω να μου ερμηνεύσετε το αποστολικό χωρίο "ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω" (Γαλ. 1, 8)
Διαγραφή* Για να σας βοηθήσω σας παραπέμπω στο σχετικό απόσπασμα του π. Φιλοθέου (από εδώ http://entoytwnika.blogspot.gr/2011/10/blog-post_03.html ): "᾿Ηναγκάσθην τὴν παρελθοῦσαν Κυριακὴν [᾿Ιούνιος 1968] , ὅτε ἀνῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν κορυφὴν τῶν ῾Αγίων Πάντων καὶ τοῦ Προφήτου ᾿Ηλιοὺ [καὶ ἐγονυπέτησα] ἔμπροσθεν τῆς πανσέπτου εἰκόνος αὐτῶν, μετὰ δακρύων ἐζήτησα παρ᾿ αὐτῶν, νά μοι ἀποκαλύψουν, ποῖον ῾Εορτολόγιον ὀφείλω κἀγὼ ὁ ἐλάχιστος καὶ οἱ ἀδελφοί μου τὰ πνευματικά μου τέκνα, καὶ πάντες οἱ ᾿Ορθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ ἀκολουθῶμεν...
Πρὶν ἔτι τελειώσω τὴν οἰκτρὰν ταπεινήν μου δέησιν, ἤκουσα φωνῆς ἔνδοθέν μοι λεγούσης, τὸ Παλαιὸν ῾Εορτολόγιον νὰ ἀκολουθήσετε, τὸ ὁποῖον σᾶς παρέδωκαν οἱ τὰς ῾Επτὰ ῾Αγίας Οἰκουμενικὰς Συνόδους συγκροτήσαντες καὶ τὴν ᾿Ορθόδοξον Πίστιν στηρίξαντες θεοφόροι Πατέρες, καὶ οὐχὶ τὸ Νέον τῶν Παπῶν τῆς Δύσεως, τῶν τὴν Μίαν ῾Αγίαν Καθολικὴν καὶ ᾿Αποστολικὴν ᾿Εκκλησίαν σχισάντων καὶ τὰς ἀποστολικὰς καὶ πατρικὰς Παραδόσεις καταφρονησάντων.
Τοιαύτην συγκίνησιν, τοιαύτην χαράν, τοιαύτην ἐλπίδα, τοιαύτην ἀνδρείαν καὶ μεγαλοψυχίαν ἠσθάνθην τὴν στιγμὴν ἐκείνην, οἵαν σπανίας στιγμὰς ἠσθάνθην εἰς ὅλην μου τὴν ζωὴν ἐν ὥρᾳ προσευχῆς. ᾿Απὸ τὴν στιγμὴν ἐκείνην, ἑσπέραν τῶν ῾Αγίων Πάντων, τὸ Παπικὸν ῾Εορτολόγιον,... ὡς ξένον καὶ ἀλλότριον καὶ ὡς ἀντικανονικῶς, κακῶς καὶ παρανόμως εἰσαχθέν, οὐδέποτε ἐδέχθην...
᾿Απὸ τὴν ἱερὰν ἐκείνην στιγμὴν ἀστραπιαίως ᾤχετο (ἔχει φύγει, ἐκλείψει) ἐκ τοῦ νοός μου, τῆς διανοίας, τῆς ψυχῆς καὶ καρδίας μου, τὸ Νέον ῾Εορτολόγιον καὶ ἀκολουθῶ τὸ Πάτριον ᾿Ορθόδοξον ῾Εορτολόγιον, τὸ Παλαιόν, ἐν ᾧ ἐγεννήθην, ἐβαπτίσθην, ηὐξήθην, γέγονα ἀνήρ, πρεσβύτης... καὶ θὰ τελ ευτήσω, εὐχαριστῶν, ὑμνῶν, δοξάζων, εὐλογῶν τὸν παντοδύναμον Θεόν, ῞Οστις οὐκ ἀφῆκέ με πεσεῖν εἰς πλάνην, ἢ ἐκκλίνειν ἀριστερὰ ἢ δεξιά, ἀλλὰ τὴν μέσην καὶ βασιλικὴν καὶ τὴν τῆς μετανοίας καὶ τῶν θείων Πατέρων ὁδόν".
*Με χαρακτηρισμούς αγαπητέ μου κ. Νούση δεν βγάζουμε άκρη, χρειάζονται επιχειρήματα, μα πάνω από τα επιχειρήματα ο άνωθεν φωτισμός.
Εσύ κ. Χτζηνικολάου έχετε και την ιδιότητα του καθηγητή???
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, μπορώ να πω με σιγουριά ότι στην κυριολεξία, πρέπει να σε λυπάται κανείς γι' αυτά που γράφεις για τον ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ!!!!
ΕΙΣΑΙ ΘΛΙΒΕΡΟΣ! ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ!!!!!!!!
Πραγματικά σε λυπάμαι!!!!!
ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!
Ελπίζω να με λυπηθεί ο Θεός. Την λύπη των πλανεμένων για πνευματικά θέματα ΔΕΝ την θέλω! Όταν μάλιστα λέγουν "με σιγουριά ότι στην κυριολεξία" με λυπούνται, τότε δείχνουν και το ποιος στην πραγματικότητα τους υπαγορεύει αυτά που γράφουν, οπότε μου δίνουν ακόμη μεγαλύτερη σιγουριά για την ορθότητα της πνευματικής μου πορείας. Τους ευγνωμονώ γι αυτό.
Διαγραφή"Ως θεολόγος θέλω να μου ερμηνεύσετε το αποστολικό χωρίο "ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω" (Γαλ. 1, 8)": αν θελετε να σας ερμηνευσω αυτο το χωριο, θα πρεπει να μου πειτε γιατι θεωρειτε οτι οι ζηλωτες πατερες, λαϊκοι και μοναχοι και κληρικοι (μαλιστα μερικων τις φωτο εχετε ενθαδε ανηρτημενες) εκηρυτταν ευαγγελικαι και οι αυτοι, που επικαλουμαι εγω (Παισιος κλπ) κηρυττουν αντιευαγγελικα. επισης να σχολιασω ενα σημειο που αναφερεστε στη θεολογικη μου ιδιοτητα, αλλα και εν γενει στους θεολογους, με το γνωστο χωριο: ει θεολογος ει, αληθως προσευχη και το αντιστροφο. δλδ υμεις εχετε τοση αγιοτητα και τοση προσευχη, ωστε να κρινετε οτι τα δικα μας λεγομενα δεν αξιζουν προσοχης, διοτι ειναι απλος ακαδημαϊσμος; αστεια πραγματα, δε νομιζετε;
ΑπάντησηΔιαγραφήπαω στον π. Φιλοθεο. επανερχεστε σε μια αμφισβητουμενη επιστολη που ειναι στο ιντερνετ. περα απο το οτι δεν τη βρηκα στο βιβλιο της Ορθ. κυψελης που ειναι η πληρεστερη βιογραφια για τον Γεροντα αυτον, σας ερωτω: πώς εξηγειτε την μη αποτειχιση του και το οτι ολα τα πνευματικα του παιδια ακολουθουν το νεο. τα γεγονοτα μιλουν, δεν το βλεπετε; τουναντιον, βλεπω εκ μερους σας μια εμμονη για το πατριο, την οποια τουλαχιστον διατεινεσθε πως δεν την εχετε, αλλα αυτοπαρουσιαζεστε αντικειμενικος. αλλα δε βλεπω να θελετε να ακουσετε...
και ενα ακομα αντιφατικο δικο σας: αφου μιλατε μονο για Πατερες και αμφισβητειτε τους νεους, τοτε πώς εξηγειτε τη δικη σας αναφορα στον π. Φιλοθεο; δλδ δυο μετρα και δυο σταθμα: οταν οι αλλοι το κανουν πλανωνται, οταν το πραττω εγω εχει ακλως! ελεος αγαπητε!
"Με χαρακτηρισμούς αγαπητέ μου κ. Νούση δεν βγάζουμε άκρη, χρειάζονται επιχειρήματα, μα πάνω από τα επιχειρήματα ο άνωθεν φωτισμός." αυτο λεω και εγω, φιλτατε, και συμπληρωνω: ειλικρινεια και συνεπεια και ταπεινωση και επιθυμια Θεου και αληθειας, ωστε να ελθει ο φωτισμος.
Κ.Ν.
παροραματα: "κηρυτταν ευαγγελικαι και οι αυτοι" : κηρυτταν ευαγγελικα και αυτοι
ΑπάντησηΔιαγραφή"εχει ακλως": εχει καλως
Κ.Ν.
Πώς είπατε, κύριε Χατζηνικολάου,κάποιος υπαγορεύει τις απόψεις μου και τη γραφίδα μου???
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα φυσικά,...και είναι καταρχήν ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΠΑΣ(!), ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ(!),ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΕΣ(!)και ο αρχηγός των δαιμόνων, Ο ΑΡΧΙΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ(!)
Τώρα, αν έχω ξεχάσει και κάποιο ακόμη ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, -ΕΓΧΩΡΙΟ Ή ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ -να μου τον θυμίσεις σε παρακαλώ,ώστε να με προστατεύσεις από τις παγίδες του μιαρού εχθρού!
Γι' αυτό σου λέω, δεν υπάρχει σοβαρός λόγος συνέχειας ενός διαλόγου, αφού από την αρχή αυτός είναι καταδικασμένος ν΄αποτύχει, όταν ο συνομιλητής σου, εντοπίζει παντού ΔΑΙΜΟΝΕΣ!
Υπάρχουν και πιστοί άνθρωποι, κύριε καθηγητά με αγαθές προθέσεις, που επιχειρούν διάλογο για την αλήθεια της εκκλησίας και μόνο, χωρίς να υποκινούνται από πονηρούς σκοπούς!
Είναι ποτέ δυνατόν να περιμένεις να συμφωνήσουμε μαζί σου όταν έχεις τέτοιες πλανεμένες απόψεις για τους σύγχρονους γέροντες, που στη συνείδηση μυριάδων ορθοδόξων πιστών έχουν καταστεί ΑΓΙΟΙ???
ΑΛΗΘΕΙΑ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΣ, Ή ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΤΡΙΚΥΜΙΑΣ????
θέλω να πιστεύω πως δεν έχεις μελετήσει με σοβαρότητα τους βίους και τις θαυματουργικές επεμβάσεις των εν λόγω σύγχρονων γερόντων,γι' αυτό και οι θεολογικές και εκκλησιολογικές σου θέσεις είναι στην κυριολεξία εξωφρενικές!!!
Κάλά,δεν ντρέπεσαι να λες πως ο γέροντας Πορφύριος ''κοινωνούσε'' με την αίρεση!!!
Κι ύστερα περιμένεις να σε πάρουμε και στα σοβαρά????
Πάντα διαβάζουμε στην εκκλησιαστική ιστορία ότι τέτοιες απόψεις είχαν οι ομάδες των αιρετικών, που ήταν εντελώς αποκομμένες από την ενότητα και την χαρισματική εμπειρία της εκκλησίας μας! Βρίσκονταν, δηλαδή στο περιθώριο!
Όπως ακριβώς και οι δικές σας εκκλησιολογικές θέσεις, που έχουν τεράστιες σωτηριολογικές επιπτώσεις στο σώμα των πιστών!
Σου εύχομαι και πάλι να ανανήψεις το συντομότερο δυνατό -εσύ και η παρέα σου-, γιατί μοναδικός καρπός αυτής σου της προσπάθειας και της αλαζονικής εμμονής είναι η εσωτερική σου σύγχυση και διάσπαση, καθώς και η διασπορά σχισματικών τάσεων στο πολύπαθο σώμα του Χριστού, που είναι η Εκκλησία μας!
ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΜΟ!
Π.Ε.
Υ.Γ.
Και κάτι ακόμη! Διαπίστωσα ότι κατά την ανάπτυξη του διαλόγου, μετάξύ του κ. Νούση και του Δασκάλου,διατηρείς μία στάση άκρως επιθετική, που πόρρω απέχει από την αποδοχή και αγάπη του αδελφού που μάς διδάσκει το ευαγγέλιο, πράγμα που δεν συμβαίνει με το διαλεκτικό ύφος του δασκάλου!
Πάντα, το πρώτο που διδάσκει και καθοδηγεί τους ανθρώπους, κύριε καθηγητά, είναι η ευγενική μας στάση!
ΌΧΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ!!!
1. Για τα όσα ανάξια λόγου γράφεις πριν από το ΥΓ, αντί άλλης απαντήσεως, που θα ήταν σπατάλη χρόνου, σου υπενθυμίζω ότι ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος διδάσκει ότι και αν ακόμη κάποιος νηστεύει, παρθενεύει, προφητεύει και κάνει ακόμη και θαύματα, αλλά δεν διδάσκει και δεν εφαρμόζει την Ορθόδοξη διδασκαλία, τότε στα μάτια μας να φαίνεται ως λύκος!
Διαγραφή2. Γι' αυτό που αναφέρεις στο ΥΓ, σου υπενθυμίζω ότι το άρθρο του κ. Νούση ήταν γεμάτο από εμπάθεια, ψεύδη, διαστροφές και συκοφαντίες κατά του Πατρίου. Γι αυτό το λόγο, προειδοποίησα τον δάσκαλο ότι αδίκως σπαταλά το χρόνο του. Εγώ ανήρεσα το μισό άρθρο (βλ. το πρώτο σχόλιο παραπάνω) και, όπως ανεμένετο, απάντηση δεν υπήρξε. Δηλαδή, ο κ. Νούσης εξέπεμψε τόση κακία και τόσο ψεύδος, αλλά εγώ θα έπρεπε να τον χαϊδεύω, για να φανώ "διαλακτικός"; Αυτά σας διδάσκουν οι αγαπολόγοι Οικουμενισταί; Αυτοί, όμως, βγάζουν λάθος και τον ίδιο τον Χριστό (!!!), ο Οποίος αποκαλούσε τους τότε αρχιερείς τέκνα του Σατανά! Εδώ σταματώ κάθε περαιτέρω επικοινωνία και με σένα. Δεν είμαι ικανός να σε βγάλω από την βαρειά πλάνη στην οποία βρίσκεσαι. Καλή μετάνοια.