Ομολογητές... με το στανιό!

(ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ)

Ο κάθε Ορθόδοξος, κληρικός ή λαϊκός, που έχει ασχοληθεί λίγο με τα της πίστεώς μας, παρατηρεί εναγωνίως το τί γίνεται γύρω του. Ενδόμυχα γνωρίζει τις προδοσίες που έχουν διενεργηθεί και είναι έτοιμος για τις επόμενες.

Η καρδιά του πονά, ματώνει... Συζητά, προβληματίζεται, ενίοτε καθησυχάζεται από τον επίσκοπο ή τον πνευματικό του, πως η σημαία της Ορθοδοξίας ανεμίζει ακόμη περήφανη...

Πότε πότε κάποιος με "επιφάνειες" σοφιστείες τον αποτρέπει από "ακραίες" ιδέες.

Το ψάχνει πιο πολύ, γιατί δεν είναι πρόβατο, αλλά λογικό πρόβατο. Αν είναι ποιμένας το ερευνά πιο πολύ, γιατί κουβαλά πολλές ψυχές μαζί του, μεγάλο λόγο να δώσει...

Δε μπορεί να δέχεται αδιαμαρτύρητα άλλο τις συμπροσευχές των προϊσταμένων του, με το συνονθύλευμα όλων των θρησκειών. Δεν μπορεί να εξηγήσει πώς οι παπικοί είναι "Εκκλησία" και οι Παλαιοημερολογίτες "παρασυναγωγή" (κάποιος πιο ευθύς τη καρδία θα του λεγε:  " οι παλαιοημερολογίτες μας τρώνε τους πελάτες").

Διαμαρτυρήθηκε στον δεσπότη, έβγαλε και ομιλία κατά του Οικουμενισμού. Μάλιστα υπέγραψε και την περίφημη "Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού". Ο κρύος ιδρώτας όμως που έσταξε από το μέτωπο του Πράσινου Πατριάρχη, ήταν μόνο από κάποια κλιματική αλλαγή...

"Αποτείχισις... Αποτείχισις..." . Ψίθυροι πλημμυρίζουν το κεφάλι του, ψίθυροι από το παρελθόν, συνοδευόμενοι με εικόνες ασκητικών μορφών. Εξόριστες, από τη "νέα ορθοδοξία", φιγούρες που ευωδιάζουν θυμίαμα και αγνό κερί, ξυπνάνε μέσα στο αίμα του.

Πάλιν και πολλάκις: "Μα πάτερ, δέσποτα, άγιε, γέροντα κι άλλη προδοσία;".

"Ηρέμησε τέκνο μου άχρι καιρού... Μόνο μην κάνεις σχίσμα, μόνο μη φύγεις από το μαντρί. Για όλα τα άλλα μην ανησυχείς. Πείθεσθε τοις ηγουμένοις...".

Μα ο Χρυσορρήμων ηχεί στα αυτιά του:  "Πως λοιπόν ο Παύλος λέγει, «να υπακούτε και να υποτάσσεσθε στους προϊσταμένους σας;».  Αφού είπε προηγουμένως, «να αναλογίζεσθε την όλη πορεία της ζωής τους και να μιμείσθε την πίστη τους», κατόπιν πρόσθεσε, «να υπακούτε και να υποτάσσεσθε στους προϊσταμένους σας». Τι λοιπόν θα συμβεί, λέγει, όταν είναι κακός και δεν τον υπακούμε; Κακός, πως το εννοείς; Εάν είναι τέτοιος εξ αιτίας της πίστεως, απόφευγέ τον και απομακρύνσου απ’ αυτόν, όχι μόνο αν είναι άνθρωπος, αλλά κι’ αν ακόμη είναι άγγελος που κατέβηκε από τον ουρανό. Εάν όμως είναι κακός ως προς την ιδιωτική του ζωή, μην ασχολείσαι  μ’ αυτήν. Αφού και το, «μη κρίνετε, για να μη κριθείτε», αναφέρεται στον τρόπο ζωής, και όχι στην πίστη".

Κάτι για Πρωτοδευτέρα άκουσε. Ψάχνει. Το σχίσμα καταδικάζεται και τιμωρείται αν γίνετε με πρόφαση ηθικά ζητήματα ή άλλες εγκληματικές αιτιάσεις.

Σαφέστατος ο ΙΕ΄: "Οἱ γὰρ δι' αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ' ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οἱ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι".

 

"Άξιοι τιμής της πρεπούσης οι αποτειχισθέντες ενιστάμενοι κατά της αιρέσεως;  Μήπως τον δρόμο αυτών των Πατέρων να ακολουθήσω;".  Αποτείχισις λοιπόν... Χωρίς μισθό επίγειο.

 "Η παπαδιά γκρινιάζει. Τα πέντε παιδιά ΜΟΥ (ναι δικά μου είναι, όχι του Θεού) πώς θα ζήσουν; Και οι πιστοί, την πλάτη θα γυρίσουν. Ο επίσκοπος θα με καθαιρέσει. Είναι και ο μισθός στη μέση· είναι και περίοδος κρίσης..."

Το ωραίο πρωί, που όλοι περιμέναμε, έρχεται. Οι πολιτικάντηδες καταργούν τον μισθό των ιερέων. Ξαναγίνεται  λειτούργημα ο παπάς! Τα ρέματα γεμίζουν καλυμμαύχια... Οι μπαρμπέρηδες πλουτίζουν εν μιά νυκτί.

 

Σε μια γωνιά ξεπροβάλονται οι περί ων ο λόγος. Τώρα πια, δεν υπάρχει χρηματική αλυσίδα να τους δένει. Κι η  παπαδιά έγινε καπνός... Τα παιδιά θα τα φροντίσει ο Κύριος, τον οποίο δεν άκουσαν όταν έλεγε "ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού".

 

"Ορθοδοξία ή θάνατος!" φωνάζουν. "Αποτείχισις από τους οικουμενιστές, διακοπή μνημοσύνου!".

Η διακοπή του μισθού έφερε τη διακοπή κοινωνίας με τους αιρετικούς, οδηγώντας εκατοντάδες ιερείς να γίνουν Ομολογητές. Έστω και με το στανιό...

Δοξασμένο το Όνομά Σου Κύριε!