"μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ" (Εβρ. 11, 26)
"Παλαιοημερολογίτες". Μια λέξη που προκαλεί στον κόσμο, που ακολουθεί το νέο ημερολόγιο, δυσφορία και ένα ειρωνικό χαμόγελο. Οι πολλοί - οι αδιάφοροι - τους θεωρούν κάτι αντίστοιχο με τους ταλιμπάν. Μούχλα, συντηρητικότητα και αυστηρότητα. Οι απλοϊκοί χριστιανοί, φοβισμένοι από τα λόγια των γεροντάδων και των δεσποτάδων, τους λογαριάζουν σαν σχισματικούς, εκτός Εκκλησίας. Οι πιο ενημερωμένοι, στέκονται στις ακρότητες, που παντού υπάρχουν εν τέλει, και τους αντιμετωπίζουν ως ακραίους, ως κίνδυνο. Οι οικουμενιστές τους βλέπουν με αηδία, φοβούμενοι όμως και την επαφή μαζί τους, μήπως και ξεφυτρώσει κανένας νέος Καραγιαννίδης με την ψαλίδα ή κανένας ζηλωτής μοναχός με ένα υπέρβαρο Πηδάλιον και τους το φέρει στο κεφάλι. Οι αντιοικουμενιστές, αυτοί και αν δεν θέλουν να ακούν για "παλαιοημερολογίτες"! Ο φόβος μην χαρακτηριστούν και αυτοί από τους υπολοίπους ως "παλαιοημερολογίτες" τους τρομάζει τόσο πολύ, που προτιμούν να μένουν κοινωνικοί με τους οικουμενιστές.
Ο τρόμος αυτός αντικατοπτρίζεται στην έκφραση του γνωστού π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου "Αχ, να μην υπήρχαν αυτοί οι παλαιοημερολογίτες τί θα έκανα;". Τί θα έκανε φυσικά το γνωρίζουμε. Αυτό που έκαναν πάντοτε οι Ορθόδοξοι εν καιρώ αιρέσεως: Διακοπή κοινωνία με τους νεοφανείς αιρετικούς. Μα πως ο π. Επιφάνιος θα αποτειχιζόταν από τον προβατόσχημο Αθηναγόρα, χωρίς να υπήρχε ο κίνδυνος να θεωρηθεί ώσπερ εκείνοι οι τελώνηδες, οι "παλαιοημερολογίτες";
Φυσικά όμως και δεν αντιμετώπιζαν όλοι οι νεοημερολογίτες έτσι τους αδελφούς τους. Ο διακριτικός και χαρισματικός Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, ακόμη και όταν στηλίτευε τις "παλαιοημερολογιτικές" ακρότητες (συνήθως μετά από φλογερά επιχειρήματα κατά του νέου ημερολογίου) ήξερε να διακρίνει ότι αυτές δεν εκφράζουν το σύνολο των Ορθοδόξων που ακολουθούν το Πάτριο ημερολόγιο, αλλά ορισμένους μόνο εξ αυτών, τις πράξεις και ιδέες των οποίων καταδικάζουν και οι νουνεχείς και ζηλωτές με επίγνωση αγωνιζόμενοι "Παλαιοημερολογίτες".
Συγκεκριμένα γράφει ο αείμνηστος Γέρων στο φυλλάδιο "Εγερτήριον Σωτήριον Σάλπισμα" (1959):
"Επαινώ την στάσιν και εμμονήν των παλαιοημερολογιτών εις τας Πατρικάς παραδόσεις, διότι η εισαγωγή του νέου ημερολογίου εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν έγινεν απερισκέπτως, αντικανονικώς και παρανόμως...(όμως) δε δύναμαι να αφήσω απαρατήρητον, ανεξέλεγκτον και ακατηγόρητων τον, ου κατ' επίγνωσιν, ζήλον ενίων παλαιοημερολογιτών, τον φανατισμόν, τας υπερβολάς, τας παρεκτροπάς και τας πλάνας εις τας οποίας υπέπεσαν... και άλλα πολλά τα οποία παραλείπω, διά να μη λυπήσω τους νομίμως και μετά συνέσεως και διακρίσεως αγωνιζομένους".
Και ο φωτισμένος Γέρων ήξερε καλώς το πόσο καλό έκανε στην Ορθοδοξία αυτή η εμμονή στα Πάτρια των νομίμως και μετά συνέσεως και διακρίσεως αγωνιζομένων "Παλαιοημερολογιτών". Η αλλαγή του ημερολογίου ήταν απλά μονάχα ένα μέρος του νεωτεριστικού σχεδίου. Θα ακολουθούσαν και τα υπόλοιπα μέρη, όπως η αλλαγή του Πασχαλίου, η κατάργηση του ράσου και των νηστειών, η δευτερογαμία των ιερέων και ο γάμος των επισκόπων, η λειτουργική "αναγέννηση" και όλα τα προς συζήτηση θέματα της τότε σχεδιαζομένης Οικουμενικής Συνόδου, η οποία θα είχε υλοποιήσει ήδη τις αιρετικές καινοτομίες, αν δεν υπήρχαν "Παλαιοημερολογίτες".
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αποτυχία της επιδιωκόμενης, υπό του αποδεδειγμένως μασώνου Πατριάρχου Βασιλείου του Γ΄, αλλαγής και του Πασχαλίου, αποτυχία η οποία οφείλεται στον αγώνα των "Παλαιοημερολογιτών". Γράφει η "Καθολική" (όργανο των εν Ελλάδι παπικών) περί της αυτής απόρριψης της αλλαγής του Πασχαλίου από την νεοημερολογιτική Ιεραρχία της Ελλάδος:
"Η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος, ως προκύπτει εκ της άνω απαντητικής επιστολής, αναγνωρίζη μεν το λάθος του Πασχαλίου και αποδέχεται εκθύμως την διόρθωσιν αυτού, αλλά υπό όρους. Οι όροι ούτοι μαρτυρούσι οπωσδήποτε, αντιθέτως προς την σθεναράν και αξιέπαινον στάσιν του Οικουμενικού Πατριάρχου, ποιάν τινα δειλίαν πηγάζουσαν προφανώς εκ του φόβου ενδεχομένης επαναλήψεως των γνωστών Ημερολογιακών σκηνών" (Νοέμβριος 1928).
Ναι, αγαπητοί! Χωρίς "παλαιοημερολογίτες" θα είμασταν ήδη φράγκοι. Αυτό το κίνημα της ευσεβείας απετέλεσε μέγα φράγμα στα κακόδοξα ρεύματα των καινοτομιών, απετέλεσε φόβητρο για τους εργαζομένους την ανομίαν ψευδορθοδόξους. Αυτή η φρουρά των "Παλαιοημερολογιτών" κράτησε τις νοητές Θερμοπύλες της Πίστεως. Και οι ακρότητες και η αμάθεια πολλών εξ αυτών δεν μειώνει ουδόλως την αξίαν της Ορθοδόξου Ενστάσεώς των.
Ο πόλεμος κατά των "Παλαιοημερολογιτών" και από τους νεοημερολογίτες αντιοικουμενιστές, τους λεγόμενους και συντηρητικούς, εκτός από ότι τους κατατάσει στην ίδια μερίδα με τους εξ ορθοδόξων οικουμενιστές (με τους οποίους κοινωνούν ανερυθριάστως, γινόμενοι έτσι υποκριτές, αφού ενώ μιλούν για "τα δύο άκρα" κοινωνούν με το ένα!), αφαιρεί από αυτούς την μοναδική ευκαιρία να αντιδράσουν μελλοντικώς στους επερχόμενους νεωτερισμούς. Έτσι όταν θα προδοθεί η Ορθοδοξία διά Οικουμενι(στι)κής Συνόδου, θα βρεθούν μπρος σε ένα αδιέξοδο και θα πέσουν στην ίδια την παγίδα που έφτιαξαν.
Ας προσέχουμε λοιπόν τις γενικεύσεις και την κατάκριση και ας περιπατούμε με διάκριση και κατ' επίγνωση ζήλο και ας μη μένουμε κοινωνικοί με τους αιρετικά φρονούντες ούτε μια ώρα.
"Η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος, ως προκύπτει εκ της άνω απαντητικής επιστολής, αναγνωρίζη μεν το λάθος του Πασχαλίου και αποδέχεται εκθύμως την διόρθωσιν αυτού, αλλά υπό όρους. Οι όροι ούτοι μαρτυρούσι οπωσδήποτε, αντιθέτως προς την σθεναράν και αξιέπαινον στάσιν του Οικουμενικού Πατριάρχου, ποιάν τινα δειλίαν πηγάζουσαν προφανώς εκ του φόβου ενδεχομένης επαναλήψεως των γνωστών Ημερολογιακών σκηνών" (Νοέμβριος 1928).
Ναι, αγαπητοί! Χωρίς "παλαιοημερολογίτες" θα είμασταν ήδη φράγκοι. Αυτό το κίνημα της ευσεβείας απετέλεσε μέγα φράγμα στα κακόδοξα ρεύματα των καινοτομιών, απετέλεσε φόβητρο για τους εργαζομένους την ανομίαν ψευδορθοδόξους. Αυτή η φρουρά των "Παλαιοημερολογιτών" κράτησε τις νοητές Θερμοπύλες της Πίστεως. Και οι ακρότητες και η αμάθεια πολλών εξ αυτών δεν μειώνει ουδόλως την αξίαν της Ορθοδόξου Ενστάσεώς των.
Ο πόλεμος κατά των "Παλαιοημερολογιτών" και από τους νεοημερολογίτες αντιοικουμενιστές, τους λεγόμενους και συντηρητικούς, εκτός από ότι τους κατατάσει στην ίδια μερίδα με τους εξ ορθοδόξων οικουμενιστές (με τους οποίους κοινωνούν ανερυθριάστως, γινόμενοι έτσι υποκριτές, αφού ενώ μιλούν για "τα δύο άκρα" κοινωνούν με το ένα!), αφαιρεί από αυτούς την μοναδική ευκαιρία να αντιδράσουν μελλοντικώς στους επερχόμενους νεωτερισμούς. Έτσι όταν θα προδοθεί η Ορθοδοξία διά Οικουμενι(στι)κής Συνόδου, θα βρεθούν μπρος σε ένα αδιέξοδο και θα πέσουν στην ίδια την παγίδα που έφτιαξαν.
Ας προσέχουμε λοιπόν τις γενικεύσεις και την κατάκριση και ας περιπατούμε με διάκριση και κατ' επίγνωση ζήλο και ας μη μένουμε κοινωνικοί με τους αιρετικά φρονούντες ούτε μια ώρα.
Καλή Ανάσταση!
Νικόλαος Μάννης
Έκτακτο κείμενο! Συγχαρητήρια, Δάσκαλε! Δεδομένου ότι "Πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν Αυτής" (της Εκκλησίας, δηλαδή του Σώματος του Χριστού), ΔΕΝ ήταν δυνατόν να μην υπήρχαν οι "Παλαιοημερολογίται"! Οι δυστυχείς οι "αντιοικουμενισταί" του ν.η. αναπαράγουν τα γνωστά ψεύδη και διαστροφές του π. Επιφανίου για να δικαιολογήσουν την κοινωνία των με τους Οικουμενιστάς. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, δηλαδή οι πλέον διακριτικοί και ευγενείς εξ αυτών, σου λέγουν: "αυτά είναι θέματα των επισκόπων"!!! Καλή Ανάσταση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου Δάσκαλε για το κείμενό σου αυτό, στείλε το και στα άλλα ιστολόγια να το δούν όλοι εκείνοι που ποθούν λόγο αληθείας. Οι ημέρες αυτές αποδείχθηκαν τελικά πολύ κρίσιμες έχω την αίσθηση ότι κάτι καινούργιο γεννιέται και αυτό το καινούργιο πρέπει να θεμελιωθεί όχι στις προκαταλήψεις, ούτε στις εμμονές ορισμένων που παριστάνουν, ότι ομιλούν εξ ονόματος του Θεού μας, αλλά στην αλήθεια και μόνο στην αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή είτε για εμάς τους Παλαιοημερολογίτες είτε για τους άλλους. Τώρα που η ασέβεια προχωρά γρήγορα για να ολοκληρώσει το σκοτεινό έργο της, οι άνθρωποι του Φωτός , τα γνήσια τέκνα της Εκκλησίας, οι αληθινοί δούλοι του Χριστού ,όπου και αν αυτοί ευρίσκονται σήμερα, θα βρούν τον δρόμο που θα ακολουθήσουν, δρόμο δύσκολο, ίσως δρόμο διωγμού, αλλά δρόμο σωτηρίας. Καλή Ανάσταση σε όλους
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε. Πολύ καλό το άρθρο, " Αν δεν υπήρχαν οι Παλαιοημερολογίτες"
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ελπίζοντας το κείμενο να επιβιώσει της λογοκρισίας)
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι άλλωστε τόσο εύκολο μετά από 1000 χρόνια σχίσματος μεταξύ των εκκλησιών να αναγκάσεις τους πιστούς της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας να ασπαστούν φράγκικα δόγματα...Με όλο το θάρρος το ημερολόγιο άλλαξε ΓΙΑΤΙ ΥΠΟΛΕΙΠΟΤΑΝ ΗΜΕΡΩΝ...τόσο απλό..και επειδή στην ελλάδα οι σχέσεις εκκλησίας και κράτους είναι άρρηκτα δεμένες(άρθρο 3 συντάγματος) εξ' ου και η αλλαγή του ημερολογίου...ΓΝΗΣΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ αρχίστε να σκέφτεστε έξω από τον στενό πλαίσιο που σας έχουν επιβάλλει και καθορίσει,κάθηστε και σκεφτείτε ψυχραιμα,κάντε αυτοκριτική και σεις μια φορά.Έχω ακούσει πατέρες της Εκκλησίας να προσεύχονται για τους παλαιοημερολογίτες αλλά κανέναν παλαιοημερολίτη να κάνει το ίδιο για εμάς τους "αιρετικούς"("ας μη μένουμε κοινωνικοί με τους αιρετικά φρονούντες ούτε μια ώρα.") Τώρα όλα τα υπόλοιπα είναι να χαμε να λέγαμε...
Αγαπητέ αδελφέ, λογοκρισία δεν υπάρχει στη διαφωνία, μόνο στις ύβρεις, οι οποίες δεν υπάρχουν στο μήνυμά σου. Δυστυχώς όμως πιάστηκες αδιάβαστος στα περί σχέσεως Κράτους - Εκκλησίας, διότι το Βασιλικό Διάταγμα (ΠΟΥ ΙΣΧΥΕΙ ΑΚΟΜΗ) προβλέπει το παλαιό ημερολόγιο για χρήση στην Εκκλησία, όπως μπορείς να διαβάσεις εδώ: http://agiooros.org/viewtopic.php?f=48&t=3167&sid=846afe8869fd71c64f1ea24ed158164a
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαίως έχεις δίκιο στο ότι πρέπει να σκεφτόμαστε και να κάνουμε αυτοκριτική όχι μία φορά, αλλά κάθε μέρα.
Να σε ενημερώσω επίσης ότι το να μη μένουμε κοινωνικοί με τους αιρετικά φρονούντες, το οποίο διδάσκουν οι ΠΑΤΕΡΕΣ και όχι οι παλαιοημερολογίτες, δεν σημαίνει ότι δεν προσευχόμαστε για αυτούς. Και μιλώντας για αιρετικά φρονούντες μιλάμε για τους οικουμενιστές και όχι για τον απλό λαό του νέου ημερολογίου, που βρίσκεται στην άγνοια.
Με αγάπη Χριστού και ευχόμενος για το φωτισμό σου (και όλων μας) παρά Κυρίου
Χριστός Ανέστη!
Μα και εσυ δασκαλα εισαι σε πληρη και αμεση κοινονια με αιρετικα φρονουντες.Εννοω αυτους που θεωρουν το ημερολογιο δογμα.
ΔιαγραφήΚάνεις μεγάλο λάθος αγαπητέ, διότι εκείνοι που θεωρούν το ημερολόγιο δόγμα (γνωστοί και ως Ματθαιϊκοί) έχουν αποσχιστεί από εμάς ήδη από το 1937 και δεν έχουμε καμία κοινωνία μεταξύ μας. Χαίρε.
ΔιαγραφήΝα σας κάνω μια ερώτηση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την εγκύκλιο του 1920,δια της παραδοχής ενιαίου ημερολογίου προς ταυτόχρονον εορτασμόν λέτε οτι νεο ημερολόγιο =Οικουμενισμός=αίρεση.
Αν δεν υπήρχαν παπάδες να κάνουν συμπροσευχές πως επιτυγχάνετε ο Οικουμενισμός;
Ακόμα δηλαδη και μόνο του το νεο ημερολόγιο χωρις συμπροσευχές και συλλείτουργα είναι Οικουμενιστικό;
Άλλο να λέμε οτι προκάλεσε διχασμό και διήρησε την ενότητα και άλλο να λέμε οτι είναι αίρεση,λόγω Οικουμενισμου.
Επίσης άλλη ερώτηση,λέτε οτι το νέο ημερολογίο είναι το γρηγοριανό για τις ακίνητες εορτές,ενω χρησιμοποιεί το ιουλιανό για τις κινητές΄.
Το 2800 για παράδειγμα κατα το Γρηγοριανό θα είναι 29 Φλεβάρη,ενω για το νέο θα είναι 1 Μάρτη,επομένως πως είναι το ίδιο;Πως επομένως είναι το παπικό;
Επαναλαμβάνω συμφωνώ μαζί σας,έκανε κακό και διήρησε και επεβλήθη αντισυνταγματικώς,αλλά άλλο το κακό,άλλο η αίρεση.
Αδελφέ, το νέο ημερολόγιο, όπως και κάθε ημερολόγιο από μόνο του ούτε είναι δόγμα, ούτε αίρεση. Όπως και το άψυχο ξύλο από μόνο του, ούτε σώζει, ούτε κολάζει, αλλά όταν ζωγραφιστεί πάνω του η εικόνα του Χριστού μας ή ενός Αγίου, γίνεται άξιο τιμής, έτσι και το παλαιό ημερολόγιο, που πάνω του "ζωγραφίστηκε" το εκκλησιαστικό εορτολόγιο απέκτησε μια ιερότητα και απετέλεσε Παράδοση. Το ημερολόγιο θα μπορούσε να αλλάξει αν υπήρχε σοβαρός ποιμαντικός λόγος, αντάξιος του εγχειρήματος τούτου και αν το αποφάσιζαν όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης κάτι που δεν το έχετε προσέξει. Το 1923 το δήθεν πανορθόδοξο συνέδριο πρότεινε να τεθεί σε εφαρμογή το νέο διορθωμένο ιουλιανό, αλλά το 1924 ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος δέχτηκε αυτό καθεαυτό το γρηγοριανό, όπως φαίνεται από τις ιστορικές πηγές! Χρησιμοποίησαν δε οι νεοημερολογίτες, ως επιχείρημα ότι τάχα το νέο δεν είναι το γρηγοριανό, αλλά μιας και μου αναφέρεις σωστά ότι η διαφορά νέου-γρηγοριανού το 2800 θα είναι μία μέρα, θα ήθελα να ήταν ρεαλιστικό να σου πω: "ας περιμένουμε μέχρι το 2800 για να αποδειχθεί ότι δεν θα υπάρχει αυτή η διαφορά!", γιατί το ξαναλέω το 1924 δεν υπήρχε αποδοχή του προτεινόμενου νέου, αλλά συνταυτισμός των δύο ημερολογίων, άρα αποδοχή αυτού καθεαυτού του γρηγοριανού, έστω και μόνο στις κινητές εορτές.
Σαφώς λοιπόν, όπως ορθώς λέτε, το νέο ημερολόγιο από μόνο του δεν αποτελεί αίρεση, παρά μόνο ειδωμένο μέσα από το πρίσμα του Οικουμενισμού, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε αντιοικουμενιστικό αγώνα, χωρίς να παραγνωρίζουμε το πρώτο βήμα της αιρέσεως (δηλαδή το νέο ημερολόγιο) και να μην επιστρέφουμε στο παλαιό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μόνο το παλαιό σώζει, αν δεν έχουμε ορθόδοξο φρόνημα και ορθόδοξο βίωμα.
Με αγάπη Χριστού. Χριστός ανέστη!
Υ.Γ. Να μην ξεχνάμε επίσης, ότι άλλο παλαιό ημερολόγιο (που είναι ιερά παράδοση) και άλλο Παλαιοημερολογίτες (που είναι άνθρωποι, άλλοι άγιοι και άλλοι αμαρτωλοί).
Αληθώς ανέστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείτε να μου αναφέρετε τις πηγές που ο Χρυσόστομος δέχτηκε το γρηγοριανό;
Αναφέρετε οτι το πρώτο βήμα της αιρέσεως ,ήταν το ημερολόγιο,με συγχωρείτε αν επιμένω,αλλά αν φέρανε το νεο ημερολόγιο και οπως λέτε απο μόνο του δεν είναι αίρεση(τουλάχιστον εσεις το λέτε,γιατι με άλλους ΓΟΧ που μιλάω συνταυτίζουν το ημερολόγιο με τον οικουμενισμο)και αργότερα δεν υπήρχαν τα παρατράγουδα με ΠΣΕ,συμπροσευχές κ.τ.λ. και υπήρχε απλά το νέο ημερολόγιο και το παλιό(δηλαδή δεν έβρισκαν πάτημα πάνω σε ιερείς),γιατί κάποιος δεν μπορεί να κανει αντιοικουμενιστικό αγώνα;
Δηλαδή θέλω να πώ,οτι εστω κάποιος αποτειχίζεται απο τους οικουμενιστές επισκόπους,αλλά παραμένει στο νέο γιατί αυτο ακολουθεί η εκκλησία και προσεύχεται να γυρίσουμε καποια στιγμή όλοι με το παλιό,για να μην υπάρχει διαίρεση,αυτός γιατί δεν μπορεί να κάνει αντιοικουμενιστικό αγώνα;
Υ.Γ. Σας ευχαριστώ ,που μπορώ να εκφραζω τις απορίες μου,χωρίς να ακούω περι κακοδοξιών,κολασμένων,οτι δεν είμαι ορθόδοξος,οτι είμαι αβάπτιστος,οτι δεν έχω μυστήρια κ.τ.λ.
Δυστυχώς αδελφέ υπάρχει μια μερίδα Παλαιοημερολογιτών που θεωρεί γνησιότητα Ορθοδοξίας το να υβρίζει ως αιρετικούς, ανίερους και κολασμένους όλους όσους δεν ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι οι περισσότεροι εξ αυτών υπήρξαν πρώην νεοημερολογίτες και ίσως να προσπαθούν να αποδείξουν κάτι. Ο Θεός να τους φωτίσει και αυτούς τους καημένους. Οι δικοί μου πνευματικοί (κεκοιμημένοι και ζώντες) των οποίων τη διδασκαλία προσπαθώ να ακολουθώ δεν είναι αυτής της γραμμής, αλλά αντιθέτως υπερτονίζουν ότι ο ζήλος για την Πίστη πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την Αγάπη προς τα αδέλφια μας, ακόμη και όσους δεν ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο, που δεν ευθύνονται για τις καινοτομίες των οικουμενιστών. Διαφώτιση απαιτείται, όχι κατάκριση, γιατί ο αγώνας μας είναι αγώνας εν Χριστώ Ενότητος και όχι διχασμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα τα σχετικώς με την αποδοχή του γρηγοριανού ημερολογίου από τον Χρυσόστομο σας παραπέμπω σε παλαιότερο άρθρο μου εδώ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2012/12/blog-post_9496.html όπου υπάρχουν όλα τα στοιχεία που κατάφερα να συγκεντρώσω επί του θέματος.
Όσον αφορά το νέο ημερολόγιο να μεν δεν είναι αίρεση, αλλά όπως είπαμε είναι καινοτομία που εξυπηρετεί τον Οικουμενισμό, ενώ δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εφαρμόστηκε ως καινοτομία του Παπισμού (1582) με σαφή προσηλυτιστικό χαρακτήρα. Αν λοιπόν θέλει κανείς να κάνει αντιοικουμενιστικό αγώνα έχοντας σοβαρούς λόγους να μείνει στο νέο ημερολόγιο (διότι αδερφέ δεν θεωρώ λόγο το ότι "αυτό ακολουθεί η εκκλησία" που γράφεις, διότι η εκκλησία που μου αναφέρεις (η επίσημη δηλαδή) είναι αυτή που είναι μέλος στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και ακολουθεί τον Οικουμενισμό, χωρίς να προσεύχεται να γυρίσουμε στο παλαιό), αυτό λοιπόν μπορεί να γίνει ανεκτό λαμβάνοντας όμως υπόψιν ότι κάτι τέτοιο αφενός μεν θα έχει μόνο προσωρινό χαρακτήρα, αφετέρου χωρίς να παύει ουδεμία στιγμή να αναγνωρίζει ότι το παλαιό ημερολόγιο είναι το ορθό, όπως το ομολογούσαν άλλωστε και μεγάλοι αντιοικουμενιστές του νέου, σαν τον π. Φιλόθεο Ζερβάκο, τον π. Αυγουστίνο Καντιώτη και άλλους.
Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση μια τέτοια (φαινομενικά τυπικολατρική) προσήλωση στο παλαιό ημερολόγιο την ίδια στιγμή που στο Πηδάλιον ο Άγιος Νικόδημος (Υποσημείωση στον Ζ΄ Αποστολικό Κανόνα) γράφει τα εξής φοβερά: "῞Οτι περισσότερον εὐαρεστεῖται ὁ Θεὸς εἰς τὴν τάξιν τοῦ Πασχαλίου καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν τοῦ Καλανταρίου (῾Ημερολογίου) τοῦ ἐδικοῦ μας, παρὰ εἰς τὴν ἀκρίβειαν τοῦ Πασχαλίου καὶ Καλανταρίου τῶν Λατίνων, φανερὸν εἶναι ἀπὸ τὰ θαύματα ὁποῦ ἔδειξε, καὶ δεικνύει ἕως τώρα δι᾿ αὐτό".
Διαφωνώ λοιπόν με τους αντιοικουμενιστές που μένουν στο νέο ημερολόγιο, για τον βασικό λόγο ότι δεν εξυπηρετούν την εν Χριστώ ενότητα, αλλά είναι σαν να δημιουργούν μια φράξια, προσθέτοντας ακόμη μια "παράταξη" στο ήδη διχασμένο ορθόδοξο αντιοικουμενιστικό μέτωπο.
Με αγάπη Χριστού και ευχές!
Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας,διάβασα το άρθρο και πραγματικά τα πράγματα είναι μπερδεμένα,υπάρχουν απο την μια αυτές οι περιπτώσεις που μιλάνε για Γρηγοριανό,αν και ο συνταυτισμος με το Γρηγοριανό που αναφέρετε προφανώς μιλάει για το πολιτικό Γρηγοριανό και απο την άλλη έχουμε τα παρακάτω στοιχεία που μιλανε για διορθωμένο Ιουλιανό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας αναφερω κάποια μόνο ενδεικτικά γιατι το θέμα δεν είναι πως ονομάζουμε το ημερολόγιο(λόγω της προσθήκης των 13 ημερών),αλλα΄το ότι δεν άλλαξαν και το πασχάλιο.
Κατά την συνεδρίαν της 18 Μαίου 1923, εις «Πανορθόδοξον Συνέδριον» συνεκλήθη από 10 Mαΐου -8 Ιουνίου 1923 εν Κωνσταντινουπόλει,ο αντιπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος, πρώτος λαβών τον λόγον, είπε τα εξής
Ως θα ίδητε εκ της κατατεθησομένης αποφάσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος, αύτη αποδέχεται την εκ του Ιουλιανού ημερολογίου απάλειψιν 13 ημερών, όχι όμως και την μεταβολήν του Πασχαλίου και του Εορτολογίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Αυθημερόν όθεν εξαπελύθη προς τους Σεβ. Ιεράρχας η κάτωθι τηλεγραφική Εγκύκλιος : «Η Εκκλησία της Ελλάδος, συμφώνως τη αποφάσει της Ιεράς Συνόδου, απεδέχθη την ορισθείσαν υπό του Οικουμεν. Πατριαρχείου διόρθωσιν του Ιουλιανού ημερολογίου, καθ' ην η 10 Μαρτίου(24) του εορτολογίου θα λογισθή και θα ονομασθή(23).
ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος επανέλαβε κατά τη συνεδρίαση της ΔΙΣ (2.7.1935), ότι: «εξ εσφαλμένης αντιλήψεως νομίζεται συνήθως υπό τινων, ότι η Εκκλησία ημών εδέχθη το Γρηγοριανόν ημερολόγιον. Το ημερολόγιον τούτο δεν είναι, κυρίως ειπείν νέον ημερολόγιον, αλλ’ είναι νέα χρονολόγησις και μεταρρύθμισις του Ιουλιανού ημερολογίου, την οποίαν επεχείρησεν ο Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ΄ και την οποίαν λίαν ορθώς απέκρουσε και αποκρούει πάντοτε η Ορθόδοξος Εκκλησία» (Κώδιξ Πρακτικών ΔΙΣ 1935-1936, σελ. 262
Τωρα κάποιος εύλογα μπορεί να πει,οτι άλλου μιλούσαν περι Γρηγοριανού,αλλού περι διορθωμένου Ιουλιανού,αλλά όπως είπα δεν είναι το θέμα μας πως θα ονομαστεί..
Δείτe και το παρακάτω:
Π. Τρεμπέλα, Μασσωνισμός - Θεοσοφία, Αθήναι 1932 σ. 251. Και ο Μητροπολίτης Κασσανδρείας Ειρηναίος, ψέγων δριμύτατα τον Πατριάρχην Μελέτιον διά την υπ' αυτού σύγκλησιν του εν λόγω Συνεδρίου και εις τας, κατ' αυτόν, αληθείς αυτού ρίζας και την βαθυτέραν προέλευσιν αναφερόμενος, ισχυρίσθη ότι το Συνέδριον τοϋτο υπήρξε γέννημα του Σιωνισμού υποθάλψαντος τας νεωτεριστικάς τάσεις εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία, τας ενσαρκωθείσας εν τω προσώπω του Πατριάρχου τούτου. (Υπόμνημ α... παρά Ν. Φιλιπποπούλου, Ελληνικός Αντιμασονισμός σ. 146 ). Πρβλ. και «Η.Φ.Ο.» 1972 φ. 647-648 σ.10-11 ένθα μνημονεύονται, προς τοις άλλοις, και τινες επιλήψιμοι, ως εμφανίζονται, ενέργειαι του Πατριάρχου Μελετίου; αποσκοπούσαι εις τον δελεασμόν ή τον πειθαναγκασμόν των ορθοδόξων όπως συναινέσωσιν εις τας επιδιώξεις αυτού ως λ.χ. την διάθεσιν χρημάτων, τροφίμων κ.ά., την εν Κων/λει δήθεν «τυχαίαν» παρουσίαν κατά τας ημέρας της συγκλήσεως του Πανορθ. Συνεδρίου του Αγγλικανού Επισκόπου Οξφόρδης Γκορ κλπ. (ένθ' ανωτ. σ. 3 ).
Ως προς τα υπόλοιπα που γράψατε οταν λέω αυτό που ακολουθεί η εκκλησία οτι η εκκλησία ως σώμα έχει αποδεχτεί να υπάρχει και το νεο και το παλιό στις τάξεις της,αν π.χ. μετακόμιζα στην Σερβία θα ακολουθούσα το παλιό γιατί αυτό ακολουθεί η Εκκλησία της Σερβίας.Οι επίσκοποι που συμμετέχουν στο Π.Σ.Ε. ή είναι οικουμενιστές ναι αυτούς δεν τους ακολουθώ,άλλωστε δεν αποτελούν αυτοί την Εκκλησία ως σύνολο,αν κάποιος αποτειχιστεί θα αποτειχιστεί απο τους αιρετίζοντες επισκόπους,οχι απο την εκκλησία,γιατι αν γνωρίζω καλά,ο αιρετίζων βγάζει τον ευατο του εκτός εκκλησίας,δεν γίνεται η εκκλησία αιρετική ή οικουμενιστική λόγω των επισκόπων.
Εννοείται πως προσωπική μου άποψη το ορθότερον είναι το παλιό,για να υπάρχει κυριώς ενότητα και μακάρι κάποια στιγμή να γυρίσουμε όλοι εκεί,αν και για μένα υπάρχει ενα βασικό εμπόδιο γαι αν γίνει αυτό που είναι ο Οικουμενισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σας πω την άποψη μου ως προς αυτό που λέτε,οτι το νεο αποτελεί το πρώτο βήμα για Οικουμενισμό.Συμφωνήσαμε οτι απο μόνο τους δεν αποτελεί αίρεση,άρα απο μόνο του δημιουργεί αυτήν την φραξιά,όπως είπατε.
Κάποιοι αυτήν την φραξιά την βλέπουν ως αγεφύρωτο χάσμα,ενώ άλλοι την βλέπουν απλά ως τείχος νερού,θα μας χωρίζει μεν,απλά μπορούμε να κρατηθουμε μεταξύ μας δε ως προς τον κοινό αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού και κάποια στιγμή θα βρεθούμε και οι 2 απο την ίδια πλευρά.
Να σας πω άλλο παράδειγμα ,κάποιοι μπορεί να πούν την τηλεόραση ως όργανο του διαβόλου για να φέρει την αμαρτία μέσα στα σπίτια μας,η τηλεόραση απο μόνη της όμως δεν είναι κάτι κακό,κακό είναι το πρόγραμμα και ο τρόπος χρήσης της.Ετσι αναλογα και το ημερολόγιο,κάποιος το χρησιμοποιεί ως προπέτασμα για τον οικουμενισμό,ενω άλλοι είναι ενάντια.
Και μια τελευταία ερώτηση να ξέρετε και με συγχωρείτε αν σας κουράζω.
Γνωρίζετε γιατί για παράδειγμα φέτος το Πάσχα έπεφτε τόσο αργά,ενώ σύμφωνα με τους όρους Της Οικουμενικης Συνόδου έπρεπε να εορταστεί αρχές Απριλίου;
Δεν με κουράζετε, είναι χαρά μου να διαλέγομαι με συνομίλητες που διαθέτουν ήθος και σοβαρότητα. Επιτρέψτε μου μερικές παρατηρήσεις και να σας απαντήσω:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Γράφοντας πως "η εκκλησία ως σώμα (σ.ημ. εννοείτε τις Τοπικές Εκκλησίες) έχει αποδεχτεί να υπάρχει και το νεο και το παλιό στις τάξεις της" μην ξεχνάτε ότι αυτή η αποδοχή είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ, μέχρι την σύγκληση Οικουμενικής Συνόδου. Όταν εισήχθη το νέο ημερολόγιο αρχικώς σε δυο-τρεις εκκλησίες, οι υπόλοιπες το ανέφεραν στα επίσημα έγγραφά τους ότι δεν δέχονται την μεταρρύθμιση, αλλά και δεν διακόπτουν την κοινωνία ΜΕΧΡΙ να συνέλθει Οικουμενική Σύνοδος.
2. Γράφετε: "Οι επίσκοποι που συμμετέχουν στο Π.Σ.Ε. ή είναι οικουμενιστές ναι αυτούς δεν τους ακολουθώ,άλλωστε δεν αποτελούν αυτοί την Εκκλησία ως σύνολο,αν κάποιος αποτειχιστεί θα αποτειχιστεί απο τους αιρετίζοντες επισκόπους,οχι απο την εκκλησία,γιατι αν γνωρίζω καλά,ο αιρετίζων βγάζει τον ευατο του εκτός εκκλησίας,δεν γίνεται η εκκλησία αιρετική ή οικουμενιστική λόγω των επισκόπων". Προσέξτε. Πως μπορούμε να πούμε ότι αποτειχιζόμαστε από τον αιρετίζοντα επίσκοπο όταν δεν έχουμε διακόψει την κοινωνία ΚΑΙ με τον ορθόδοξο, ο οποίος όμως ΈΧΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ με τον αιρετίζοντα; Αυτό δεν είναι Ορθόδοξη Στάση εν καιρώ αιρέσεως=Αποτείχιση, δηλαδή Διακοπή Κοινωνίας, είναι απλά διακοπή μνημοσύνου, μια απλή διαμαρτυρία. Δεν κοινωνούμε με τους αιρετίζοντες ΚΑΙ με τους κοινωνούντας αυτούς. Γιατί; Γιατί όπως λέει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: "Καθολικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ὀρθὴ καὶ σωτήριος ὁμολογία τῆς Πίστεως". Επομένως ας μην συγχέουμε την ΕΚΚΛΗΣΙΑ, με τα διοικητικά σχήματα (π.χ. Εκκλησία της Ελλάδος, Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως κλπ.), τα οποία δεν αντιπροσωπεύουν ΠΑΝΤΑ την Εκκλησία.΄
3. Σχετικώς με τις σκέψεις σας περί νέου και παλαιού, ίσως θα μπορούσαν οι αποτειχισμένοι αντιοικουμενιστές νεοημερολογίτες να έχουν κοινωνία με τους του παλαιού, πάντα όμως με την προϋπόθεση ότι αυτή θα ήταν μια ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ κατάσταση και ότι εν τέλει θα κατέληγε στην ενότητα κατά την πατροπαράδοτη εορτολογική τάξη.
4. Φέτος (και όχι μόνο) το Πάσχα πέφτει αργά, εξαιτίας της αλλαγής του ημερολογίου. Συγκεκριμένα, με την πρόσληψη του γρηγοριανού για τις κινητές εορτές και με την μη μετατροπή και του Πασχαλίου, όπως κι εσείς ορθώς παρατηρήσατε, πολύ απλά οι ημερομηνίες πάνε δεκατρεις ημέρες μπροστά. Επομένως ενώ το Πάσχα με τις ημερομηνίες του Ιουλιανού ημερολογίου τις σύμφωνες με την Α΄ Οικουμενική κυμαίνεται από 22 Μαρτίου - 25 Απριλίου, με το νέο κυμαίνεται από 4 Απριλίου ως τις 8 Μαΐου. Ξέρετε τί αποτελέσματα έχει αυτό αγαπητέ; Αντικανονικές μεταθέσεις αγίων, απουσία εορτασμού διπλής πασχαλιάς (Πάσχα και Ευαγγελισμός) που προφητεύει ο άγιος Κοσμάς ποτέ, παραβάσεις στις ακολουθίες και στο Τυπικό και κυρίως το πετσόκομα της Νηστείας των Αγίων Αποστόλων, που πολλές φορές όπως φέτος καταργείται τελείως με το νέο!! Γι' αυτό και οι νεωτεριστές επέμεναν και επιμένουν ότι πρέπει να αλλάξει και το Πασχάλιο, για να μην τους ελέγχουν αυτές οι παραβάσεις! Αντί δηλαδή να επανέλθουν στην δισχιλιετή παράδοση, θέλουν να επιφέρουν νέες καινοτομίες.
Είθε ο Κύριος να φυλάξει την αγία Του Εκκλησία!
Ο Θεός μαζί σας, αδερφέ
Για το 1ο συμφωνώ απόλυτα,προσωρινά εννοείται,η εκκλησιά εντέλλει πρέπει να έχει ένα ημερολόγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδω τίθεται ομως ενα ερώτημα,άν ολες οι εκκλησίες δέχονταν το νεο ημερολόγιο θα επρόκειτο τότε περι καινοτομίας;
Γιατι προσωπικά πιστεύω οτι ακόμα και αν γινόταν αυτό,θα υπήρχαν κάποιοι που θα έμεναν με το παλιό και πάλι θα υπήρχε χωρισμός.
Ως προς το 2ο,ακριβώς αυτό να μην τα συγχέουμε,εδω νομίζω είανι η ειδοποιός διαφορά,οταν αποτειχίζεσαι αποτειχίζεσαι απο τον αιρετίζοντα,όχι απο την εκκλησία.
Και επίσης κάποιες ερωτήσεις.
Υπάρχει η κοινωνία με τον αιρετικό εν γνώσει και συμφωνίας με την αίρεση.
Υπάρχει η κοινωνία με τον αιρετικό εν γνωσει,αλλά λόγω υπακοής ή λόγω οικονομίας προσωρινά.
Υπάρχει η κοινωνία με τον αιρετικό εν αγνοία.
Και στις 3 περιπτώσεις αυτος που εχει κοινωνία αιρετίζει;Για την 1η είμαστε σίγουροι για τις άλλες δυο;
Το ίδιο συμβαινει και με το μνημόσυνο;
Δηλαδη αν κάποιος μνημονεύει τον μητροπολίτη του,ο οποίος μητροπολίτης μνημονεύει κάποιον αιρετίζοντα,γίνεται και αυτός αιρετικός;
Ως προς το 4ο ,ναι το βλέπω ως αναγκαίο κακό αυτό περι της κατάργησης της νηστείας ή θα αλλάξει το πασχάλιο ή θα καταργείται νηστεία.Να αλλαξει το πασχάλιο ειδικά στην εποχή μας,είναι άκρως επικίνδυνο,οπότε κάνουμε υπομονή και ανεχομαστε κάποια πράγματα,έστω και προσωρινά.
Ως προς το πάσχα δεν εννούσα αυτό.Καταρχήν η εαρινή ισημερία ποτε είναι 8Μαρτίου/21 Μαρτίου;Ή 21 Μαρτίου/3 Απριλίου;
Φέτος για παράδειγμα αν δεχτούμε εαρινη ισημερία με το παλιό(για να σας βοηθήσω στον συλλογισμό) την 21 Μαρτίου,πρωτη Πανσέληνο 12 Απριλιου(Παρασκευή),επειδή το νομικό φάσκα έχει ήδη περάσει αυτές τις ημερομηνίες(25 Μαρτίου με τον νέο),κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι Πάσχα 14 Απρίλη;
Το κανόνιον του 2013 με το νέο λέει :Νομικὸν Φάσκα Ἀπριλίου 30,άρα 17 με το παλιό.
Πως λοιπόν είναι 25 Μαρτιου και λέει 30 Απριλίου;
Πιο ακραια περίπτωση το 2010.(με το παλιό πάλι)
Εαρινή Ισημερία 21 Μαρτίου(3 Απριλίου με το νέο)
Πρωτη Πανσέληνος 15 Απριλίου-Πέμπτη(28 Απριλίου με το νέο)
Πρώτη Κυριακή μετα την Πανσέληνο 18 Απριλίου
όμως εορτάστηκε 22 Μαρτίου!
Άρα ακολουθείται για τον καθορισμό του Πάσχα κάποιος τρόπος υπολογισμού πέραν των 4 όρων της Α' Οικουμενικής;
Αδελφέ, για το 1ο δεν μπορώ να απαντήσω τί θα γινόταν στην περίπτωση που αποφάσιζε την αλλαγή σύσσωμη η Εκκλησία, διότι αυτό είναι εντελώς υποθετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το 2ο θα σας απαντήσω με την πρώτη ευκαιρία, διότι με τα μικρά παιδιά δεν έχουμε πλέον την ευχέρεια χρόνου που απαιτείται για άμεση απάντηση.
Για το 4ο διαβάστε εδώ για τα περί ισημερίας και πασχαλίου: http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/d/1/a/metadata-84-0000030.tkl
Διαφωτιστικότατο πόνημα και δυστυχώς αγνοημένο!
Nαι αδελφέ,όποτε μπορείς,να σου ζήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το βιβλίο,θα το διαβσω σίγουρα!
Αδελφέ απαντώ στο 2ο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις:
"Υπάρχει η κοινωνία με τον αιρετικό εν γνώσει και συμφωνίας με την αίρεση.
Υπάρχει η κοινωνία με τον αιρετικό εν γνωσει,αλλά λόγω υπακοής ή λόγω οικονομίας προσωρινά.
Υπάρχει η κοινωνία με τον αιρετικό εν αγνοία.
Και στις 3 περιπτώσεις αυτος που εχει κοινωνία αιρετίζει;Για την 1η είμαστε σίγουροι για τις άλλες δυο;"
Στην 1η περίπτωση βεβαίως και είναι αιρετικός, όχι τόσο εξαιτίας της κοινωνίας, αλλά και επειδή συμφωνεί με την αίρεση.
Στην 2η δεν είναι, διότι υπάρχει άγνοια. Η σύγκληση Συνόδου που θα καταδικάσει τους αιρετικούς είναι απαραίτητη και γι' αυτό τον λόγο: για να διακηρύξει δηλαδή και να κάνει γνωστό παντού, την αποκοπή των αμετανοήτων αιρετικών. Έτσι σήμερα ένας παππούς στο χωριό ή ένας απλός πιστός που έχει άγνοια για τον οικουμενισμό και για όλες τις προδοσίες της Πίστεως, δεν μπορεί χαρακτηριστεί αιρετικός. Η Εκκλησία καταδικάζει τους κοινωνούντες ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ με τους αιρετικούς (βλέπε Συνοδικόν).
Στην 3η περίπτωση, που είναι και η πιο επικίνδυνη, θέλει πολύ προσοχή. Χρησιμοποίησες δύο έννοιες κλειδιά: οικονομία και προσωρινότητα. Δικαιολογώ λοιπόν σε ορισμένους αδελφούς μια τέτοια στάση αρκεί η οικονομία να μην γίνεται αδιαφορία και το προσωρινό να μην καταλήγει να είναι μόνιμο.
Συνεχίζεις:
"Δηλαδη αν κάποιος μνημονεύει τον μητροπολίτη του,ο οποίος μητροπολίτης μνημονεύει κάποιον αιρετίζοντα,γίνεται και αυτός αιρετικός;"
Σε αυτό απαντά ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: "ότι μολυσμόν έχει η κοινωνία, εκ μόνου του αναφέρειν αυτόν, ΚΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΙΗ Ο ΑΝΑΦΕΡΩΝ". Ακόμη και ορθόδοξος να είναι δηλαδή, μολύνεται με την επικοινωνία με τον αιρετικό επίσκοπο μέσω του μνημοσύνου.
Η Παναγία μαζί σου!