Αιωνία σου η μνήμη πάτερ Θεοδώρητε!

(Αφιέρωμα στον ομολογητή Αγιορείτη ιερομόναχο π. Θεοδώρητο Μαύρο, ο οποίος κοιμήθηκε πριν 5 χρόνια ακριβώς)

 

 "ἔργον δέ μοναχοῦ τό μηδέ τυχόν ἀνέχεσθαι καινοτομεῖσθαι τό Εὐαγγέλιον" (Όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης)

 

 ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
 

Ο μακαριστός π. Θεοδώρητος, κατά κόσμον Ιωάννης Μαύρος, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 17-11-1935. Σπούδασε Θεολογία και έλαβε το πτυχίο του στην Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1963. Διετέλεσε βοηθός του Καθηγητού Μάρκου Σιώτου, με προοπτική την Πανεπιστημιακή έδρα. Όμως την ίδια χρονιά εγκατέλειψε τα εγκόσμια και ακολούθησε την μοναχική οδό. Το 1968 έγινε υποτακτικός του Γέροντος Καλλινίκου του Αγιαννανίτου. Στη Σκήτη της Αγίας Άννης έλαβε και το Μέγα Αγγελικό σχήμα από τον Γέροντα Ευθύμιο, μετέπειτα Ηγούμενο της Ι. Μ. Εσφιγμένου. Παρών στην κουρά του ήταν και ο Γέροντας Χρυσόστομος Σπετσών. Το 1971 με την έκδοση του βιβλίου του "Διάλογοι της ερήμου περί Οικουμενισμού" αποτειχίζεται, μαζί με τον Γέροντά του Καλλίνικο, από τους έχοντας κοινωνίαν με τον Αθηναγόρα μνημονευτές και συντάσσεται με τους Ζηλωτές. Στα τέλη της δεκατίας του 1980 και μετά από τον διωγμό του από το Άγιον Όρος, λόγω των γραπτών του, ο νέος αυτός Κολλυβάς ακολουθούντας γνώριμους δρόμους, κατεβαίνει στην Πάρο, όπου το 1990 ιδρύει με τον Γέροντά του το Ησυχαστήριο του Ευαγγελισμού. Το 1986 είχε λάβει και την ιερωσύνη από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς Επίσκοπο Βιτάλιο.

Τέλεσε την τελευταία Θεία Λειτουργία την Πέμπτη 14/27-9-2007 της Τιμίας Υψώσεως του Σταυρού και σαν σήμερα Πέμπτη 21/9-4/10 το απόγευμα στις 8.30 παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού.

Αιωνία η μνήμη αυτού!

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Τα άπαντα σχεδόν του έργου του έχουν ανέβει στην "ΠΑΤΡΙΟ-ΓΝΩΣΙΑ" και είναι τα εξής:

α. Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΑΘΗΝΑ 1970

β. ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΑΘΗΝΑ 1971 (Β΄ ΕΚΔΟΣΗ 2002)

γ. ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΠΡΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ" Α΄ ΚΑΙ Β΄ ΑΘΗΝΑ 1972

δ. ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΝ ΤΟΜΠΡΟΝ Α΄, Β΄, Γ΄ ΑΘΗΝΑ 1972

ε. Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΝ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΑΘΗΝΑ 1972

στ. ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΣΧΙΣΜΑ ΔΥΝΑΜΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ; ΑΘΗΝΑ 1973 (ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ Β΄ ΑΘΗΝΑ 1975)

ζ. ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΝ ΑΘΗΝΑ 1973

η. ΟΤΑΝ ΑΙ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΓΙΝΩΝΤΑΙ... ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ... ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - ΑΘΗΝΑ 1973

θ. ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΩΜΕΝ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1974

ι. ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ (ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ) ΑΘΗΝΑ 1974

ια. ΟΝΤΩΣ "ΑΞΙΟΚΑΤΑΚΡΙΤΟΣ" ΚΑΙ "ΣΑΛΠΙΓΞ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑΣ" ΑΘΗΝΑ 1975

ιβ. ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΑΘΗΝΑ 1976

ιγ. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΜΙΑΣ ΑΓΙΟΜΑΧΟΥ ΜΟΝΑΧΗΣ ΑΘΗΝΑ 1976 (ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΝ ΜΟΝΑΧΗΝ ΑΘΗΝΑ 1976)

ιδ. ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΙΣ ΑΘΗΝΑ 1977

ιε. ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΙΣ ΑΘΗΝΑ 1982

ιστ. ΑΒΒΑΚΟΥΜ Ο ΑΝΥΠΟΔΗΤΟΣ ΑΘΗΝΑ 1986

ιζ. ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΑΘΗΝΑ 1987

ιη. ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ ΑΘΗΝΑ 1990

ιθ. ΠΑΛΑΙΟΝ ΚΑΙ ΝΕΟΝ ΑΘΗΝΑ 1991 (Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΑΘΗΝΑ 2000)

κ. Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑ 1998

κα. ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΑΘΗΝΑ 2001

κβ. ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥΜΕΝΗ ΑΘΗΝΑ 2007

κγ. ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΘΗΚΟΝ; ΠΑΡΟΣ 2007

Επίσης εξέδιδε και το περιοδικό "Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ" και επιμελήθηκε εκδόσεις βιβλίων, όπως του Νεοφύτου Καυσοκαλυβίτου και του Αγίου Αθανασίου του Παρίου.




ΜΙΑ ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ  (ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ)

"Ἅγιε Γέροντα, Σεβαστοὶ Πατέρες, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,

 

     «Οὐ τοῦ θέλοντος, οὐδὲ τοῦ τρέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἐλεοῦντος Θεοῦ». Ἀνεξιχνίαστοι αἱ βουλαὶ τοῦ Κυρίου. Ἄβυσσος τὰ κρίματα αὐτοῦ. Ἕνα μόνον εἶναι τὸ θετικὸν βῆμα, τὸ ὅτι πρὸς τὸ συμφέρον τὰ πάντα ὁ Θεὸς οἰκονομεῖ. Ἐν τῇ ἐννοίᾳ ταύτῃ, καὶ ἡ λύπη ἡμῶν, ἡ προξενουμένη ἐπὶ τῇ κοιμήσει προσφιλοῦς μας προσώπου δὲν εἶναι ἄμετρος καὶ ἄπελπις καθὼς τῶν λοιπῶν, τῶν μὴ  ἐχόντων ἐλπίδα.

      Οὕτω, κατὰ τὸ ἀνθρώπινον, «ἡ ἁρπαγή» τοῦ ἀλησμονήτου μας πατρὸς Θεοδωρήτου συνέσεισεν ἡμᾶς μέχρις ἐγκάτων τῆς καρδίας. Χθὲς συνεζητοῦμεν μετ΄αὐτοῦ καὶ σήμερον τὸν ἀσπαζόμεθα ἄπνουν. «Ἡρπάγη, ἵνα μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ.» Καὶ ὄντως, παιδιόθεν τὸν ἠκολούθει ἡ σύνεσις αὕτη, καὶ ἕνεκεν τῆς ὁποίας, ὡδηγήθη μετὰ τὴν ἐγκύκλιον μόρφωσιν εἰς τὴν ἀκαδημαϊκὴν τοιαύτην, γενόμενος πρῶτος τακτικὸς βοηθὸς τοῦ πανεπιστημιακοῦ διδασκάλου Κ.Σιώτου, μὲ προοπτικὴν τὴν πανεπιστημιακὴν ἕδραν. Ὅμως παρὰ τὴν τοιαύτην ἐξέλιξιν, κατακαιόμενος ἀπὸ πύρινον ζῆλον ἠκολούθησε τὸ «μοναδικόν» ἐπάγγελμα, τὴν στενὴν καὶ τεθλιμένην ὁδὸν τοῦ μονήρους βίου. Μὴ ξιπασθεὶς καὶ φυσιωθεὶς ἀπὸ τὴν θύραθεν γνῶσιν, ὑπετάχθη ὡς ἁπλοῦς ἰδιώτης εἰς τὸν ὁσιώτατον Γέροντα π. Καλλίνικον μετὰ παιδικῆς ἁπλότητος καὶ ἐκκοπῆς θελήματος ἐν Ἁγίῳ Ὄρει.

     Τῇ εὐλογίᾳ τοῦ ἁγίου πνευματικοῦ του πατρός, ἤχθη εἰς τὸ ὑπεραγγελικὸν ἀξίωμα τῆς Ἱερωσύνης. Ὡς εὔορκος Ἱερομόναχος καὶ κατηξιωμένος, ἔδωκε τὸν ἑαυτὸν του, ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων, εἰς ἀντιμετώπισιν «τοῦ μεγαλυτέρου συγχρόνου κακοῦ» ἤτοι, τοῦ ἐπαράτου Οἰκουμενισμοῦ, ἐπιδοθεὶς εἰς τὴν συγγραφὴν πλειάδος ἀνεκτιμήτων ἀντιοικουμενιστικῶν ἔργων.

      Ἕνεκεν δὲ τῆς κατὰ Θεὸν παρρησίας ἀμφοτέρων τῶν Πατέρων, ἀκολούθησε διωγμὸς των, ἐξ Ἁγίου Ὄρους, μὲ ἐγκατάστασιν αὐτῶν εἰς τὴν «Ὡραίαν καὶ στρογγύλην» νῆσον τῶν Κυκλάδων, Πάρον, ὅπου καὶ ἵδρυσαν τὸ
Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου», μὲ ἀκτινοβολίαν πνευματικὴν.

     Καθ΄ὅσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν ἀπέχουσι τὰ διανοήματα ἡμῶν καὶ ἐπιθυμίαι καὶ τὰ θελήματα, ἀπὸ τῶν θείων συνέσεων καὶ τῆς εὐδοκίας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Τοιουτοτρόπως, ἐνῶ ἡμεῖς ἠλπίζομεν εἰς τὴν ἐπὶ πλείονα ἔτη συνέχισιν τοῦ ὁμολογιακοῦ του ἔργου, ὁ Θεὸς ὁ ἐτάζων νεφροὺς καὶ καρδίας, ἀλλέως ἔκρινε καὶ τὸν ἥρπασεν ἐκ μέσου ἡμῶν.

     Δὲν ἐστερήθη μόνον ὁ ἅγιος Γέροντὰς του τὸν ἄξιο ὑποτακτικόν, ἡμεῖς τὸν ἠγαπημένον παράδελφόν, τὸ στήριγμα καὶ τὴν παρηγορίαν, ἀλλὰ καὶ ὁ Τίμιος ἀγὼν τὸν εὔζωνα καὶ ἀνυποχώρητον στρατιώτην καὶ ὁμολογητήν.

Δικαίως, λοιπόν, ἀπερχόμενος ἀφ΄ἡμῶν, δόκιμε ἀθλητά, πάτερ Θεοδώρητε, δύνασαι νὰ λέγης, κατὰ τὸν Ἀπ. Παῦλον, «τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστην τετήρηκα, λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὅν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος, ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος Κριτής».

Τὸ διάβα τῆς ζωῆς σου θὰ μένη δι΄ἡμᾶς παράδειγμα πρὸς μίμησιν.

Ὄντως, ἡ μνήμη σου, αἰωνία, ἀξιύμνητε γέροντα μας.

Ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφὸς καὶ συλλειτουργὸς Γέρων Χρυσόστομος.

Πνευματικὸς Ι.Μ. Γοργοεπηκόου καὶ Μυροφόρων – Σπέτσαι".

ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΦΙΔΑ ΤΟΥ

«Ἄνθη» ἐκ τῶν ἐπιστολῶν

τοῦ ἀειμνήστου

Ἱερομονάχου π.Θεοδωρήτου

πρὸς Γέροντα Σάββα

καὶ π.Ἀλύπιον.

Ἀγαπητέ μου π. Ἀλύπιε, Χριστὸς Ἀνέστη!

Εὔχομαι νὰ ὑγιαίνης ψυχῇ τε καὶ σώματι μετὰ τοῦ σεβαστοῦ Γέροντός σου.

Χαίροις ἐν Κυρίῳ καὶ ὑγίαινε ἐν τῇ ἐρημικῇ καὶ ἁγιοτρόφῳ Καψάλα. Ἔλαβα τὸ ... μεγάλου σχήματος γράμμα σου μὲ τὶς ὡραῖες γραβούρες ποὺ ὑπενθυμίζουν τόσο ἔντονα τὴν ματαιότητα τοῦ βίου.

Ἀπρίλιος 1989

 

...Βλέπω δὲν σᾶς ἀφήνουν νὰ ἡσυχάζετε οἱ τῆς «μεσαίας ὁδοῦ»... Τὸ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς γιὰ νὰ δυναμώνετε, διότι χωρὶς ἄσκησιν οὐδεὶς καλὸς ἀθλητὴς στεφανοῦται καὶ ἐδῶ πρόκειται περὶ «καλοῦ ἀγῶνος» καὶ μάλιστα σωτηρίου. Ὁ Γέρ. Σάββας ἔχει βρεῖ ἄριστον καὶ δίκοπον τροπάριο: «Δὲν κοινωνῶ μὲ τοῦς ἀκολουθούντας τοὺς διαδόχους τοῦ Βέκκου». Λίγα καὶ περιεκτικὰ, ὁ Θεὸς νὰ μᾶς στηρίζη ἄχρι τέλους.

 

Ἀπρίλιος 1991

Τὰ Εἰσόδια «Εὐωδιάζουν ἡσυχία» ὄντως, ἀλλ΄ἡμεῖς ...ἀνησυχία λόγῳ τοῦ ἀγῶνος οἰκοδομήσεως τοῦ Ἡσυχαστηρίου. Δόξα τῷ Θεῷ προχωροῦμε σιγὰ ἀλλὰ σταθερά. Σχετικὰ μὲ τὶς ὁμολογίες τῶν Ὀρθοδόξων στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο «Ἐκκλησιῶν». Τί νὰ πῶ; Ἀφοῦ προφορικὰ δὲν τοὺς ἀφήνουν νὰ τοὺς διδάξουν τὴν Ἀλήθεια, καταφεύγουν σὲ κείμενα ποὺ τὰ βλέπει μόνο τὸ Διευθυντήριο! Καὶ ἀφοῦ δὲν τοὺς δίδουν σημασία, τί συνεχίζουν τὶς δηλώσεις; Δὲν εἶναι αὐτὸ δεῖγμα, ὅτι δὲν τοὺς ὑπολογίζουν; Ὁ Γέροντάς σου, νὰ ὑπομένῃ ἐν εἰρήνη, νὰ εὐχαριστῆ τὸν Θεὸν ἐν ταπεινώσει, νὰ τὸν δοξολογῆ ἐν εὐχαριστία, διότι τοῦ χαρίζει εἰρηνικὰ γεράματα. Ἡ ἀσθένεια εἶναι τὸ φίλτρον τοῦ καθαρισμοῦ. Αὐτὰ τὰ γράφω ὑπομιμνήσκων οὐ διδάσκων. Τὰ ἔχει ζήσει ὁ γέρο-Σάββας ἐν τῇ πράξει καὶ τὰ γνωρίζει. Θέλουμε νὰ μᾶς περνᾶ στὸ κομβοσχοίνι του.

 

1-5-1991

 

Αὔριο ξημερώνει τοῦ ἁγ.Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου. ...ὁ Γ.Σάββας παλαιότερα ἑτοιμαζόταν διὰ τὴν Θ.Λειτουργία τοῦ ἁγίου καὶ τὰ σχετικὰ κεράσματα. Τώρα ἂς τὸν δοξολογῆ νοερῶς καὶ ἂς τὸν παρακαλῆ νὰ πρεσβεύη ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ ὅλων τῶν ζηλωτῶν τῆς πατρῶας εὐσεβείας. Φυλᾶμε θερμοπύλας; Ὁ ἐχθρὸς σαρώνει τὰ πάντα διὰ τῆς τηλεοράσεως... τουλάχιστον νὰ φυλάξωμεν ἑαυτοὺς κατὰ τὴν διάρκεια τῆς διακονίας, διότι μόνον ἡ ἔρημος εἶναι διὰ τὸν ἄγαμον σήμερα. Χάρηκα γιὰ τὴ συνομιλία σου καὶ τὴν νίκην στὴ συζήτησι. Δυστυχῶς ἐμμένουν, χωρὶς ἐπιχειρήματα, χωρὶς πατερικὴ κάλυψι, χωρὶς ἐσωτερικὴ βεβαιότητα καὶ πληροφορία γιὰ τὴν πορεία τους... Μέχρι καὶ τὸν Ἱάκωβο Ἀμερικῆς καὶ Στυλιανὸ Αὐστραλίας θέλουν νὰ καλύψουν. Καλὰ κάνατε καὶ γράψατε καὶ στὸν Βατοπαιδίου καίτοι δὲν πρόκειται ν΄ἀλλάξουν, ἐλέγχονται ὅμως καὶ μόνον ὁ Θεὸς γνωρίζει τί ἐπιπτώσεις αὐτὸ μπορεῖ νὰ ἔχη... «Μετὰ πρώτη καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ», αὐτὸ ἁρμόζει καὶ στοὺς Ἁγιορείτας πρὸ πολλοῦ.

 

Αὔγ.1991

 

...ἐπέστρεψα ἐκ Νάξου μετὰ τῆν Θήραν, ὅπου περέμεινα 4 ἡμέρες. Δόξα τῷ Θεῷ ὅλα καλῶς, ἀλλὰ κόντευα στὶς Θ.Λειτουργίες νὰ λιποθυμήσω ἀπὸ τὴ ζέστη! Πῶς πάει ὁ γέρο-Σάββας; Εὔχομαι καὶ δύο σας νὰ σηκώνετε εἰρηνικὰ τὸν σταυρὸς Σας. Ἀναπολῶ τὴν ἡσυχία καὶ δροσιὰ τῆς Καψάλας. Πρέπει νὰ εἴμεθα εὐγενεῖς καὶ ἐπιεικεῖς πρὸς ὅλους, διότι πολὺ δύσκολοι οἱ καιροί.

 

...Μὴ σᾶς φοβίζει ὁ Βαρθολομαῖος, θρασὺς εἶναι καὶ κακόδοξος καὶ ὁ Θεὸς θὰ ἔχει τὸν τελικὸν λόγον καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος διὰ τοὺς ζηλωτάς. Τὸ νὰ μὴ θέλης νὰ βλέπης καὶ νὰ πηγαίνης κάπου εἶναι σημεῖο πνευματικῆς ὡριμότητος, ἐκτὸς ἐὰν εἶναι ἐπίσκεψις ἀκηδίας, μετὰ τὴν κοίμησιν τοῦ Γέρο-Σάββα· πάντως ἡ ἐρημιὰ διὰ τοὺς ἀφιερωμένους εἶναι προτιμητέρα στὴν ἀδιάφορη καὶ ἀντίχριστη ἐποχή μας. Πλὴν τοῦτο τὸ Ἅγ.Ὄρος εἶναι μετερίζι ποὺ φθονεῖ ὁ διάβολος καὶ οἱ αἱρετικοὶ καὶ συνεπῶς ἡ ὕπαρξις γνησίων Ὀρθοδόξων ἐπ΄αὐτοῦ ἔχει βαρύνουσα σημασία.

Ιδιόχειρος επιστολή του π. Θεοδωρήτου προς την ταπεινότητά μου

 

 

 

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

 

 

ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ