"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ


Φέτος συμπληρώνονται 88 χρόνια χωρισμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Χωρισμού, δηλαδή των μελών της σε «παλαιοημερολογίτες» και «νεοημερολογίτες» ή πιο σωστά σε «ακαινοτόμητο» και «καινοτομούν» πλήρωμα.

Σε μια εποχή που η διάλυση οικογενειών, η χαλάρωση δεσμών, ο  εξευτελισμός προσώπων και θεσμών, η σαρκολατρεία, η γενική αποστασία από το Θεό, η απιστία και η αμαρτία ως τρόπος ζωής, είναι κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της κοινωνίας μας, συλλογιζόμαστε την αναγκαιότητα, έστω και μετά από τόσα χρόνια, της θεραπείας του ημερολογιακού σχίσματος, ως απαραίτητης προϋπόθεσης της ενότητος όλων των πραγματικά Ορθοδόξων, σε μία Κοινωνία Χριστού.

Σε αυτό το άρθρο, όμως, δεν θα ασχοληθούμε με το «ποιος φταίει» για όλα αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν. Δεν θα επιρρίψουμε ευθύνες σε Εβραίους, Φράγκους, μασόνους ή άλλους εξωτερικούς εχθρούς της Ορθοδοξίας. Ούτε καν θα αναλύσουμε τις εκατοντάδες των επιχειρημάτων που τόσα χρόνια εκτόξευαν οι μεν στους δε,  για να πείσουμε για την ορθότητα των απόψεών μας. Και κυρίως δεν θα απευθυνθούμε σε αυτούς που δεν τους πονάει η ενότητα της Εκκλησίας, που δεν λαχταρούν το «ίνα πάντες εν ώσιν», της αληθινής όμως ενώσεως, όχι της οικουμενιστικής, και έχουν βολευτεί με τη σημερινή εκκλησιαστική κατάσταση, επαναπαυόμενοι είτε στην ελέω κρατικής εξουσίας δύναμη της επηρμένης οφρύος τους, είτε από την άλλη στην ψευδαίσθηση ότι αποτελούν τους μόνους γνησίους Ορθοδόξους σε ολόκληρο τον κόσμο, αναθεματίζοντας τους πάντες και τα πάντα.

Εν πρώτοις, όπως καθίσταται κατανοητό, ο μεγάλος εχθρός αυτής της προσπάθειας, είναι η έλλειψη αγάπης. Όχι αγαπολογίας και δήθεν καθωσπρεπισμού, όπου η Αλήθεια, ο Χριστός, εξορίζεται από τους α-θεολόγητους μετα-πατέρες «θεολόγους», αλλά πραγματικής αγάπης, που λειτουργεί μαγνητικά, έλκοντας τους ποθούντας τον Χριστό και απωθώντας τους μισούντας Αυτόν. 
 

Η αγάπη πηγάζει από την ταπείνωση. Να μετρήσουμε τον εαυτό μας όλοι στο ζύγι της ταπείνωσης. Και να εντείνουμε τις προσευχές μας, αδέρφια μου. Σε τέτοιες εποχές διπλές και τριπλές πρέπει να είναι οι προσευχές και οι μετάνοιές μας και τα δάκρυα και τα κομποσκοίνια και οι νηστείες και οι ελεημοσύνες μας, για να μην πέσουμε στις παγίδες του Πονηρού.
Αν με την προσευχή και την ταπείνωση αποκτήσουμε σπλάγχνα αγάπης για τους αδερφούς μας, πρέπει να παλέψουμε με τον επόμενο μεγάλο εχθρό μας,  την επανάπαυση. Ας μην γελιόμαστε, άγιοι πατέρες και αδελφοί. Την ευθύνη για τη σημερινή εκκλησιαστική κατάσταση, δεν την έχουν μόνο οι κεκοιμημένοι. Την έχουμε κι εμείς. Ας μην επαναπαυόμαστε, γιατί θα δώσουμε λόγο φοβερό στον Κριτή!

Όχι, Άγιοι Αρχιερείς του νέου ημερολογίου, μην επαναπαύεστε στην αναγνώρισή σας ως Επίσημης Εκκλησίας από την κρατική εξουσία, και οι «σχισματικοί» παλαιοημερολογίτες ας πάνε να χαθούνε, γιατί θα δώσετε λόγο που δεν μεριμνήσατε για την ενότητα, την ορθή πίστη και τον κατασκανδαλισμό του πληρώματός σας.

Όχι, Άγιοι Αρχιερείς του παλαιού ημερολογίου, μην επαναπαύεστε νομίζοντας ότι η κάθε παράταξή σας αποτελεί την Γνήσια Εκκλησία, και οι «αιρετικοί» νεοημερολογίτες ας πάνε να χαθούνε, γιατί και σεις θα δώσετε λόγο, γιατί ξεφύγατε από την θεάρεστο Αποτείχιση (που επαινείται γιατί προστατεύει την Ενότητα), και μετά όντως σχίσατε τον χιτώνα του Χριστού με τις παρατάξεις σας.

 Όχι, σεβαστοί ιερείς του νέου ημερολογίου, μην επαναπαύεστε στο «άχρι καιρού» και μην φοβάστε ότι θα στενοχωρήσετε τον Επίσκοπό σας (υπάρχει άραγε πιο σωφρονιστική έκφραση αγάπης από το να πει το παιδί  στον πατέρα του (Επίσκοπο) που προδίδει τη μάνα του (Εκκλησία): «πατέρα, δεν σου ξαναμιλώ, μέχρι να ομολογήσεις την αλήθεια!»), γιατί θα δώσετε λόγο για τις ψυχές που εγκλωβίσατε στην καινοτομία.

 Όχι, σεβαστοί ιερείς του παλαιού ημερολογίου, μην επαναπαύεστε στις παρατάξεις των Επισκόπων και να λαλήσετε με παρρησία τον λόγο της εκκλησιαστικής αληθείας, γιατί θα δώσετε λόγο για την ανοχή σας στις κακοδοξίες περί μη εγκυρότητος Μυστηρίων, περί απωλείας της Θείας Χάριτος, κ.λπ. που εκστομίστηκαν κατά καιρούς από τα πνευματικούς σας, αλλά και τα πνευματικοπαίδια σας.  

Όχι, αγαπητοί αδερφοί του νέου ημερολογίου, μην επαναπαύεστε στην κακή υπακοή στους πνευματικούς σας, αφού για θέματα πίστεως ο μη προσωπολατρικός αγιοπατερικός δρόμος είναι η ανυπακοή στην κακοδοξία και η υπακοή στους Αγίους Πατέρες.

 Όχι, αγαπητοί αδερφοί του παλαιού ημερολογίου, μην επαναπαύεστε στο ότι απλά κρατάτε την Ορθοδοξία, αλλά ν' αδιαφορήτε για την ενότητά της.   

Απευθυνόμαστε σε όλους τους Ορθοδόξους καλοπροαίρετους πατέρες και αδερφούς  του παλαιού και του νέου ημερολογίου, Επισκόπους, ιερείς, μοναχούς και λαϊκούς, που θα έδιναν και τη ζωή τους ακόμη για να βρούνε τα παιδιά τους την ενότητα που εμείς δεν ζήσαμε.

Στον Επίσκοπο που σαν τον μακάριο Ισαάκ τον Σύρο εύκολα θα απαγκιστρωνόταν από τον θώκο αν έβλεπε ότι αυτό θα ωφελούσε αν όχι τους γύρω του, τουλάχιστον τον εαυτό του.

Στον ιερέα που λαχταρά να βρεθεί στον Παράδεισο με τα πνευματικοπαίδια του αγκαλιά και αυτή η λαχτάρα του είναι οδηγός του στην ζωή του και κριτήριο στην πίστη του.

Στον μοναχό που καταφρονώντας τη γνώση του κόσμου τούτου, δεν ανέχεται να καινοτομείται το Ευαγγέλιο.

Στον οικογενειάρχη που ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά του και παλεύει για να μην τα αρπάξει μακριά ο ωρυόμενος λέων.  

Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Πώς θα επέλθει η πολυπόθητος ενότητα, έτσι ώστε να πολεμήσουμε μαζί στον καλό αγώνα της Ομολογίας απέναντι στην αίρεση; Της Ορθοδοξίας απέναντι στην κακοδοξία; Της χριστιανικής μας πίστης απέναντι στην αθεΐα και την αποστασία; Και κατά συνέπεια και του δοκιμαζομένου μας πατριωτισμού, απέναντι στους αθέους δυνάστες της χώρας μας;

Αρχικά πρέπει να δημιουργηθεί μία επιτροπή κληρικών και λαϊκών, ασχέτως αν σε πρώτη φάση ακολουθούν το νέο ή το παλαιό ημερολόγιο. Να συντάξουν ένα κείμενο όπου να εμφανίζεται ξεκάθαρα τόσο η ομολογία στις αρχές της Ορθοδοξίας, όσο και η ορθή εκκλησιολογία. Να παραδεχτούμε όλοι τα λάθη του παρελθόντος και να βάλουμε αρχή μετανοίας.

Να συμφωνηθούν:

1.     Ότι ο Οικουμενισμός είναι αίρεση και μάλιστα παναίρεση, αφού νομιμοποιεί όλες τις αιρέσεις.

2.     Ότι η αλλαγή του εορτολογίου έγινε ως πρώτο βήμα για την ενότητα των Ορθοδόξων με τους ετεροδόξους, ενώ ταυτόχρονα διέρρηξε την ενότητα των Ορθοδόξων.

3.     Ότι  την Εκκλησία δεν εκφράζουν οι προσωπικές γνώμες κάποιων επισκόπων, ιερέων, μοναχών ή λαϊκών, αλλά η γνώμη των Πατέρων σε συμφωνία, όπως φαίνεται μέσα από τους Ιερούς Κανόνες και την Εκκλησιαστική Ιστορία.

Ειδικότερα:

Στον χώρο του νέου ημερολογίου:

Βήμα 1ο: Να αποκαλυφθούν οι Ιεράρχες που πρεσβεύουν οικουμενιστικά και άλλα αιρετικά δόγματα και οι υπόλοιποι Ιεράρχες που εκφράζονται ευθαρσώς κατά του οικουμενισμού, να πάψουν να έχουν επικοινωνία με τους οικουμενιστές. Είναι υποκρισία να πολεμά κανείς στα λόγια την αίρεση και ταυτόχρονα να έχει κοινωνία με τον αιρετικό.



Βήμα 2ο: Να λαλήσουν οι θέλοντες να θεωρούνται ορθόδοξοι Ιεράρχες και οι μορφωμένοι και ενάρετοι ιερείς και μοναχοί, ως μία γροθιά τον λόγο της αληθείας, ενημερώνοντας το ποίμνιό τους, μη φοβούμενοι μήπως στερηθούν τον κρατικό μισθό, αλλά ούτε και την «δόξα» των ανθρώπων.



Βήμα 3ο: Εάν δεν υπάρχει δράση από την Ιερά Σύνοδο και τους Επισκόπους, να αρχίσουν, από ιερείς, μοναχούς και λαϊκούς, αποτειχίσεις άμεσα, ως απαραίτητο μέτρο για την διαφύλαξη της Ορθοδοξίας. Παράλληλα, επιστροφή στο παλαιό εορτολόγιο, αφενός για την ενότητα του Ακαινοτομήτου Πληρώματος, αφετέρου για την διαφοροποίησή του, από τους αιρετικούς και σχισματικούς οικουμενιστές.



Στον χώρο του παλαιού ημερολογίου:


Βήμα 1ο: Να αποκαλυφθούν όλες οι παρατάξεις, με σκοπό να ξεκαθαρίσει ποιες από αυτές έχουν έγκυρες χειροτονίες και ποιες αποτελούνται από αυτοχειροτόνητους.



Βήμα 2ο: Οι παρατάξεις που έχουν διαδοχή να συνέλθουν σε διάλογο ενότητος με σκοπό την ένωση σε ΜΙΑ, με βάση την κρυστάλλινη εκκλησιολογία του ομολογητού πρώην Φλωρίνης Χρυστοστόμου (=να δεχτούν δηλαδή ότι δεν αποτελούν μία ξεχωριστή Εκκλησία, αλλά το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος).



Βήμα 3ο: Με ξεκάθαρη πλέον εκκλησιολογία να μεριμνήσουν μαζί με τους αποτειχισμένους αδελφούς (που πλέον θα βρίσκονται επί το αυτό και λόγω κοινού εορτολογίου), να στείλουν υπομνήματα σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, εν όψει της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, για τα θέματα αυτά της πίστεως.



Αν η μέλλουσα να συνέλθει Αγία και Μεγάλη Σύνοδος δεν συμφωνήσει με τις προηγούμενες Οικουμενικές και δεν επικυρώσει τις, ως 8η του Μεγάλου Φωτίου (879-880 μ.Χ.) και ως 9η του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (1341-1343), Συνόδους, και δεν καταδικάσει τον Οικουμενισμό, θα πρόκειται για ληστρική ψευδοσύνοδο και η Εκκλησία θα πάψει να υπάρχει διοικητικά με την μορφή που την ξέρουμε.

Μέχρι την ημέρα όμως που η Εκκλησία θα φύγει στην έρημο, έχουμε χρέος στα παιδιά μας, πνευματικά και σαρκικά, να παλέψουμε για το ορθόδοξο «ίνα πάντες εν ώσιν». Όσοι πολεμήσουν ασυζητητί μια τέτοια προσπάθεια, ίσως εξυπηρετούν συμφέροντα αλλοτρίων. Ήδη εδώ και χρόνια υπάρχουν ενδείξεις, αλλά και αποδείξεις για μασονικό δάχτυλο σε όλες τις καινοτομίες, αλλά και στην διαιώνιση αυτών.

Ίσως όλα τα παραπάνω να είναι «ευσεβής πόθος» ή με τη λογική (την «ανθρώπινη γνώσι»  κατά τον όσιο Ισαάκ Σύρο) να φαντάζουν ουτοπικά,  αλλά αν οπλιστούμε με τον καλό ζήλο του Προφήτου Ηλιού, φλεγόμενοι από την Αγάπη, τον Χριστό, θα ζήσουμε θαύματα αδελφοί μου. Τέτοια θαύματα που μόνο η Πίστη δίνει!

Μην αδιαφορήσετε για την ενότητα αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
γιατί η εποχή του διωγμού και του μαρτυρίου είναι κοντά.

ΙΔΟΥ ΚΑΙΡΟΣ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟΣ, ΙΔΟΥ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

13 σχόλια:

  1. Θερμά συγχαρητήρια στον συντάκτη του θαρραλέου και ορθοδοξωτάτου αυτού κειμένου. Επιτέλους, κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή για την πολυπόθητη ενότητα των όπου γης Ορθοδόξων Χριστιανών, έτσι ώστε να σχηματίσουν μία ισχυρή γροθιά εναντίον των αιρέσεων, και κυρίως εναντίον της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, που, ως άλλη Λερναία Ύδρα, πάει να πνίξει την Ορθοδοξία. Επιπλέον, θα πρέπει ν' αγωνισθούν και εναντίον των νεοταξιτών πολιτικών που ξεπουλούν την Ελλάδα και τους Έλληνες στα γνωστά αφεντικά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Καβουρίδης ΔΕΝ ήθελε να αφήσει διαδόχους, ούτε και πίστευε πως αυτός και οι ακόλουθοί του αποτελούν τη γνήσια εκκλησία. Απλώς ζήταγε επαναφορά του παλαιού ημερολογίου και πρέσβευε ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι η μητρική. Αυτά που έκαναν οι επίγονοί του δεν τα ήθελε ούτε ο ίδιος. Μην τον λογαριάζετε σαν υπόδειγμα «παλαιοημερολογίτικης στάσης», γιατί γελιέστε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επίτρεψέ μας αδελφέ, εμείς να τον έχουμε ως υπόδειγμα και να θεωρούμε την δική του στάση ως ορθή. Εσένα αν σε αναπαύει ο Καρπαθάκης με γεια σου με χαρά σου. Περισσότερα (μαζί με την απάντηση στους αδελφούς Ματθαιϊκούς του κ. Χρυσοστόμου Τζανή), μετά το Πάσχα, για να είμαστε συγκεντρωμένοι στα ουσιώδη, τις Άγιες αυτές μέρες. Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΩΡΑΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΠΛΗΘΩΡΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ, Ν' ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΕΡΙ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ, ΚΑΙ ΒΑΣΕΙ ΔΥΣΕΥΡΕΤΩΝ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ, ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αναμένουμε αυτούσια τα ιστορικά ντοκουμέντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΝΤΡΟΠΗ ΑΝΩΝΥΜΕ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΛΑΤΡΗ (Ανώνυμος 9 Ιουλίου 2013 - 8:51 μ.μ.) ΝΑ ΥΒΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΣΠΗ ΠΟΥ ΤΡΩΣ ΝΑ ΠΕΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ... ΟΙ ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΗΘΟΣ ΣΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ηρεμήστε κύριε και διαβάστε με προσοχή: την λάσπη την πετάει στον ΠΡΩΗΝ Φλωρίνης (Χρυσόστομο Καβουρίδη) και όχι στον Αυγουστίνο Καντιώτη.

      Διαγραφή
  7. Ευχόμαστε στον κ. Μοσχοβίτη, η νηστεία που κράτησε προς τιμήν των Αγίων Αποστόλων, που εορτάζουν σήμερα, να είναι βοήθειά του.
    Τα δε σχόλιά του τα απορρίπτουμε ως αρτήσιμα και ανθυγιεινά και προς αποφυγή πνευματικής χοληστερίνης, μέσω της αναγνώσεως των χιλιοειπωμένων και ανέρειστων -πλην εριστικών- θέσεών του.
    Όταν κατανοήσει ότι το ημερολογιακό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον Οικουμενισμό τα ξαναλέμε.
    Ο Χριστός, που είναι η Αλήθεια, εν τω μέσω ημών. Αμήν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
    Ενότητα των Ορθοδόξων μπορεί να υπάρχει μόνο με την αληθινή πίστη στην Μία Αγία Εκκλησία του Χριστού και των αγίων Θεοφόρων Πατέρων μας ώστε να βιώνουμε την Σταυροαναστάσιμη αληθινή Αγάπη του Χριστού.

    Πιστεύουμε ορθόδοξα όταν μελετάμε και βιώνουμε με ταπεινό φρόνημα και αδιάλειπτη προσευχή την ανόθευτη ιστορική Ιερή Αποστολική Παράδοση της ορθόδοξης Εκκλησίας μας, την Αγία γραφή, τις Οικουμενικές Συνόδους και τους Ιερούς κανόνες των αγίων Θεοφόρων Πατέρων μας, τον βίο των αγίων μας.
    Χρειάζεται καταρχάς καλή προαίρεση και να αποδεχτούμε την πνευματική πτώχεια μας ώστε ο Θεός να μας φωτίσει αφού δει την αληθινή μετάνοιά μας για να βαδίζουμε στον Γολγοθά Του με "Μυστηριακή ορθόδοξη Ζωή" που οδηγεί στην Ανάστασή μας με την Χάρη Του και στην απελευθέρωση μας από την σκλαβιά της αμαρτίας του ανθρωποκτόνου διαβόλου.

    Το πρώτο βήμα λοιπόν σύμφωνα με την Αγία Γραφή και τους Άγιους Πατέρες μας είναι η αποκατάσταση της "εν Χριστώ αγαπητικής Επικοινωνίας" με τον Άγιο Θεό με την αδιάλειπτη νοερά και καρδιακή προσευχή (ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ, που είναι ακατανίκητη ασπίδα απέναντι στους δαίμονες) με ταπεινό φρόνημα, έργα αγάπης προς τον πλησίον, νηστεία και ασκητικό βίο και κυρίως να βιώσουμε επιτέλους το "ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·" που λέμε στην καθημερινή προσευχή μας με το "Πάτερ Ημών. Γιατί αν δεν συγχωρήσουμε τα αμαρτήματα του πλησίον απέναντί μας πως ζητάμε απ τον Θεό να μας συγχωρέσει για τις αμέτρητες δικές μας αμαρτίες που διαπράττουμε καθημερινά απέναντι στους συνανθρώπους μας και στον Θεό;

    Βέβαια διαδικτυακός διάλογος ορθοδόξων δεν σημαίνει να χαϊδεύουμε ο ένας τα αυτιά του αλλού και διπλωματικά να γινόμαστε αρεστοί σε όλους χωρίς να λεμέ την αλήθεια του Χριστού. Πρώτα θα πρέπει να μας ενδιαφέρει να είμαστε αρεστοί στον Άγιο Θεό Πατέρα μας ακόμα και δεν μας αγαπάει κανείς άλλος πάνω στην γη, ακόμα και αν όλοι μας εχθρεύονται όταν ομολογούμε την Αλήθεια του Χριστού. Γιατί μόνο η Αλήθεια του Χριστού σώζει την Αθάνατη Ψυχή μας με την Χάρη του Θεού.
    Συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συνέχεια...
    Ο Ορθόδοξος Χριστιανός σύμφωνα και με το Ορθόδοξο "Σύμβολο της Πίστεώς μας" πιστεύει στην Ομοούσια και Αδιαίρετη Αγία Τριάδα, "Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα", στην Αγία Γραφή, στην Ιερή Παράδοση της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Αναστημένου Χριστού η οποία με την συνεχή Αποστολική Διαδοχή και την διατήρηση και ανόθευτη διάδοση της Αλήθειας του Χριστού, της Αληθινής ορθόδοξης πίστης μας, οδηγεί στην Σωτηρία της Αθάνατης ψυχής μας. Αυτό γίνεται φανερό από τους Αγίους Θεοφόρους Πατέρες της Μίας Αγίας Εκκλησίας μας και τους αμέτρητης Ομολογητές και θαυματουργούς με την Χάρη του Θεού Μάρτυρες της Ορθόδοξης Πίστεώς μας μέχρι σήμερα... (Πηγές: η Αγία Γραφή, η Εκκλησιαστική Ιστορία και Ιερή Παράδοση, ειδικά η Βυζαντινή και οι Οικουμενικές Σύνοδοι, Οι Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες μας, το Ιερό Πηδάλιο και το Αγιολόγιό μας.)
    Συνεχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συνέχεια...
    Στις μέρες μας η Μεγάλη Αποστασία από τον Άγιο Αληθινό Θεό είναι φανερή με το συνονθύλευμα και ένωση των αιρέσεων, Παπισμός, προτεσταντισμός, μονοφυσίτες και άλλοι σε μια Συγκριτιστική Παναιρεση του "Παγκοσμίου Συμβουλίου Παναιρετικών Εκκλησιών" η οποία φτάνει στο σημείο να προσεγγίζει όλες τις άλλες θρησκείες του κόσμου για να βρει στην ουσία έναν "άλλο νέο Θεό" σε μια Αντίχριστη Οικουμενική Πανθρησκεία που προετοιμάζει τον ερχομό του αντιχρίστου και δεν αναγνωρίζει την ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΩΣ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ.

    Ως αληθινοί ορθόδοξοι χριστιανοί πρέπει να αποτειχιστούμε από την Οικουμενική Παναιρεση και Πανθρησκεία του Αντιχρίστου και να μην έχουμε καμία εκκλησιαστική επικοινωνία με τους αιρετικούς οικουμενιστές και αλλόπιστους για να μην προδώσουμε τον Χριστό και την Μια Αγία Εκκλησία μας και να μην χάσουμε την αθάνατη ψυχή μας.
    Ας μην ξεχνάμε ότι οι πρώτοι Άγιοι Μάρτυρες και Ομολογητές στα χρόνια του αντίχριστου Νέρωνα όχι μόνο δεν τον προσκυνούσαν ως Θεό άλλα δεν έριχναν ούτε λίγο λιβάνι στα αντίχριστα είδωλά του για να μην προδώσουν τον Χριστό και να μην χάσουν την αθάνατη ψυχή τους και προτιμούσαν να γίνουν τροφή στα άγρια θηρία στις αρένες χάνοντας την πρόσκαιρη ζωή τους... και εμείς θα ενωθούμε και θα συμπροσευχηθούμε με αιρετικούς και αλλόπιστους της Οικουμενικής Πανθρησκείας σε ποιόν Θεό;

    ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, Β΄ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6, ΣΤΙΧΟΣ 14: "τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;"="Ποιά κοινωνία και σχέση μπορεί να υπάρχει μεταξύ τους φωτός που είναι η Αλήθεια του Χριστού και του σκότους που είναι τα ψεύδη των αιρετικών;"

    ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4, ΣΤΙΧΟΣ 5: «εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα·»

    Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΟΥΜΕ-ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΟΥΜΕ" ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ ΚΙΟΛΑΣ ΟΠΩΣ ΑΠΕΚΑΛΥΨΕ ΣΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ:
    Ο Απόστολος Παύλος
    Καινή Διαθήκη, ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. 1, στίχοι: 8 "ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. 9 ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω. 10 ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην. 11 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· 12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ".

    Επιπλέον στο ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΠΗΔΑΛΙΟ ( www.kenef.phil.uoi.gr/pdf/14936/14936.pdf ) ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο 15ος ιερός Κανόνας της Πρωτοδευτέρας (ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ) Συνόδου, στην σελίδα 292, αλλα και ο 31ος ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ, στην σελίδα 39-40, ΕΠΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ (ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗΣ) ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ.

    Ως Αποτειχισμένοι από τις Αιρέσεις και την Αντίχριστη Πανθρησκεία πρέπει να είμαστε ενωμένοι με την αληθινή διαχρονική Ορθόδοξη πίστη μας στην Μια Αγία Εκκλησία του Χριστού και δεν μπορούμε να ιδρύουμε "νέες Εκκλησίες και Συνόδους" με οποιοδήποτε πρόσχημα αλλά απομακρυσμένοι από την Αντίχριστη Πανθρησκεία με θερμή προσευχή και ορθόδοξο βίο να ζητάμε από τον Άγιο Θεό την Ενότητα της Εκκλησίας και την παγκόσμια αποκατάσταση της ορθοδοξίας από μια Οικουμενική Σύνοδο που με την ορθόδοξη Στάση μας και την Χάρη του Θεού μπορεί να είναι εφικτή εκτός και αν μας προλάβει η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και τότε θα πρέπει ενωμένοι με όπλο την Δύναμη της αληθινής ορθόδοξης πίστης να είμαστε έτοιμοι να μαρτυρήσουμε μέχρι Θανάτου αν χρειαστεί...
    ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή