Γνήσια Ορθοδοξία και κάλπικη "γνησιότητα"

Σχόλιο περί υγιούς και νοσηρού 
Παλαιοημερολογιτισμού

Όποιος ασχοληθεί (σοβαρά, και όχι επιπόλαια/επιφανειακά) με το φαινόμενο του Παλαιοημερολογιτισμού στην Ελλάδα, από εκκλησιολογική και ιστορική άποψη, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα βρεθεί σε ένα αδιέξοδο, διότι θα συναντήσει δεδομένα, αντιφατικά μεταξύ τους, τα οποία θα τον δυσκολέψουν να εκφράσει το συμπέρασμά του με σαφήνεια και με αίσθηση δικαιοκρισίας. Τί είναι άραγε ο λεγόμενος "Παλαιοημερολογιτισμός"; Αγώνας για τις παραδόσεις ή δυσώδης υποκρισία; Έκφραση πνευματικότητος ή στένωση του νοός; Ορθόδοξη αναγέννηση ή σκοταδισμός και μεσαίωνας; Γνήσια Ορθοδοξία ή κάλπικη "γνησιότητα";

Ας είμαστε ειλικρινείς. Η απάντηση είναι: όλα αυτά. Παλαιοημερολογιτισμός μπορεί να σημαίνει γενναιότητα και λεβεντιά εξορισθέντων και διωχθέντων αγωνιστών, αλλά μπορεί να σημαίνει και χριστεμπορία και δειλιοκαρδία μεγάλαυχων ψευδοθαυματουργών. Μπορεί να σημαίνει αγάπη, φιλανθρωπία και ωφέλεια, μπορεί να σημαίνει μίσος, εχθρότητα και φανατισμός. Μπορεί να σημαίνει διαφώτιση και ισχυρά επιχειρήματα με μετριοπάθεια, μπορεί να σημαίνει συσκότιση και πλαστογραφία για να εξυπηρετηθεί η ακρότητα. Μπορεί να σημαίνει αγιότητα Πνευματικών με αληθινή Ιερωσύνη, μπορεί να σημαίνει αγριότητα ψευδοκληρικών (αναβαπτισμένων ή μη) με λεγεώνα δαιμονίων και χωρίς αληθινή Ιερωσύνη (κατά το "πάντας ο Θεός ου χειροτονεί, δια πάντων δ’ ενεργεί"). 
Πολύ απλά ο Παλαιοημερολογιτισμός δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα ενιαίο κίνημα με ενιαίες αρχές, όχι μόνο ως προς τα εκκλησιολογικά θέματα, αλλά και ως προς τα βασικά δόγματα της Ορθοδοξίας. Ο Παλαιοημερολογιτισμός ως προς εκείνο το τμήμα του που είναι όντως Γνησία, δηλαδή Αληθινή, Ορθοδοξία θα δικαιωθεί στο μέλλον, αλλά ως προς το τμήμα του που απετέλεσε και αποτελεί πολυδαίδαλο Σχίσμα ψευδογνησίων (ουσιαστικά δε αιρετικών), θα κατακριθεί και θα αναθεματιστεί δικαίως.
Επομένως, οφείλουν να κάνουν αυτόν τον διαχωρισμό όχι μόνο όσοι επιθυμούν να είναι δίκαιοι στην κρίση τους - και κυρίως οι υπεύθυνοι που θελήσουν στο μέλλον να επιλύσουν αυτό το ζήτημα -, αλλά και οι ίδιοι οι ορθοφρονούντες "Παλαιοημερολογίτες" πρέπει επιτέλους να κρατήσουν αποστάσεις και να αποδοκιμάσουν τους ακραίους, ώστε να μη γίνονται άλλο "ετεροζυγούντες σχισματικοίς και κακοδόξοις". Διότι είναι αληθές ότι όχι μόνο πολλές φορές έκαναν κακές οικονομίες, προσπαθώντας να τους φέρουν στην Εκκλησία, αλλά και επέτρεψαν να εισχωρήσουν στις τάξεις τους πρόσωπα εξ αυτών, άκρως προβληματικά, τα οποία κατάφεραν ακόμη και Κληρικοί να γίνουν και να προσπαθήσουν, με διάφορες πρακτικές (Αναμυρώσεις, Αναβαπτισμούς κλπ.) να αλλοιώσουν το καθαρό ορθόδοξο φρόνημα και να δημιουργήσουν αφιονισμένους οπαδούς, που προκαλούν  έριδες και διχοστασίες.

Ο Θεός να απαλλάξει την Εκκλησία Του από τους εχθρούς αυτούς!