"Μὴ ἔλεγχε κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε·
ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε"
(Παρ. θ΄, 7-8)
ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε"
(Παρ. θ΄, 7-8)
Μετά από τις παρατηρήσεις μου στην εργασίας σας, κ. Ρίζο (εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ, αλλά και εδώ και εδώ), προσπαθήσατε να απαντήσετε (εδώ και εδώ), αλλά δυστυχώς άνευ ψυχραιμίας και με ύφος ειρωνικό και επιθετικό, που δεν προάγει τον Διάλογο. Ως εκ τούτου αναγκάζομαι να κλείσω την μεταξύ μας επικοινωνία, με την παρούσα τελική τοποθέτησή μου.
Στην απάντησή σας προσπαθείτε να παρουσιάσετε τον εαυτό σας ως ένα μάρτυρα τον οποίο υποτίθεται ότι έριξα μέσα σε μια αρένα προς κατασπάραξη με σκοπό τάχα "να γλεντήσουν οι λεγεωνάριοί μου". Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο αυτή η υπερβολή (παραβλέπω τους χαρακτηρισμούς, τις ύβρεις και τις ειρωνείες), που καθιστά το κείμενό σας θλιβερό, αλλά και το ότι, επιμένετε στις εσφαλμένες θέσεις σας. Έτσι:
1. Ισχυρίζεστε πως μετά από τις παραθέσεις των πινάκων (με τους οποίους αποδεικνυόταν ξεκάθαρα πως αντιγράφατε τις θέσεις των Καρδάση - Σιαμάκη, χωρίς να βάζετε παραπομπές, ως οφείλατε), δεν ανέτρεψα τα επιχειρήματά τους ως επιστημονικά λανθασμένα. Όπως μπορεί όμως να δει ο καθένας, αυτό ακριβώς έκανα.
2. Γράφετε πως "κάποιος άσχετος" ισχυρίστηκε ότι η αντιγραφή σας είναι δήθεν ποινικό αδίκημα, αλλά ο "άσχετος" αυτός (πρόκειται για τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Δημήτριο Χατζηνικολάου, με ακαδημαϊκή καριέρα τριών δεκαετιών σε Αμερική, Αυστραλία, Κύπρο και Ελλάδα) έγραψε πως πρόκειται για "ακαδημαϊκό ατόπημα" και όχι για "ποινικό αδίκημα" (δείτε εδώ το δεύτερο σχόλιο για του λόγου το αληθές).
3. Με κατηγορείτε πως σας απαγόρευσα να κάνετε αντιγραφές παραπομπών, όμως εγώ απλά φανέρωσα (διότι αυτό δεν ήταν φανερό, αφού δεν υπήρχαν παραπομπές) ότι μεγάλο μέρος της εργασίας σας είναι αντιγραφή κειμένων δύο άλλων, αμφιβόλων ως προς την ορθοδοξία τους (δεν μίλησα για αγιότητα βίου), προσώπων.
4. Αποκαλείτε τον Διδάσκαλο του Γένους και της Ορθοδοξίας Σεβαστό Κυμινήτη, τον τιμώμενο παρά πάντων των Ορθοδόξων Πατέρων και Διδασκάλων (Δοσίθεο Ιεροσολύμων, Χρύσανθο Νοταρά, Καισάριο Δαπόντε, Ευγένιο Βούλγαρη, Άγιο Νικόδημο κ. α.), ως δήθεν θνητοψυχιστή και καλβινιστή, κατηγορίες που αποδείχθηκαν και ζώντος του Σεβαστού ως συκοφαντίες, όπως θα δείτε και σε ειδικό άρθρο, που ετοιμάζω για όσους δεν έχουν την δυνατότητα να ανατρέξουν στις πηγές.
5. Iσχυριζόμενος πως "αν η Εκκλησία κάνει λάθος, δεν δικαιολογείται ένα Σχίσμα", συγχέετε την Εκκλησία της Ελλάδος (ή κάθε άλλη Τοπική Εκκλησία που άλλαξε το ημερολόγιο) με την καθόλου Εκκλησία, η Οποία δεν κάνει λάθος, διότι είναι Αγία. Όταν όμως μια Τοπική Εκκλησία που σφάλλει, δεν είναι υποχρεωμένο το Πλήρωμά της να εξακολουθήσει την εκκλησιαστική κοινωνία με την Ιεραρχία της, όσο δεν αίρεται το σφάλμα αυτό. Το δε Σχίσμα βαραίνει εκείνους που το προκαλούν.
6. Επιμένετε να παρουσιάζετε τον Ιερό Χρυσόστομο ως αδιάφορο για τις αποφάσεις της Εκκλησίας, ως πολέμιο του τύπου, ως αδιάφορο της ενότητας των Χριστιανών και εν τέλει ως προτεσταντίζοντα, και μάλιστα όταν αυτά τα ίδια επιχειρήματά του έχουν χρησιμοποιηθεί από τους Ορθοδόξους (όπως ο Άγιος Νικόδημος), εναντίον στα ημερολατρικά επιχειρήματα των ποικίλων οπαδών της ορθότητος του νέου ημερολογίου.
7. Γράφετε πως το σημείο του Σταυρού είναι δόγμα, προφανώς διότι μόνον έτσι δεν θα καταρρεύσει το επιφάνειο θεώρημα πως η Αποτειχίση επιτρέπεται μόνο για δογματικά θέματα.
8. Προσπαθείτε να αποδείξετε τον π. Φιλόθεο Ζερβάκο ως νεοημερολογίτη στο φρόνημα και πολέμιο των Παλαιοημερολογιτών, όταν ο ίδιος ο Γέροντας ομολογεί πως κατόπιν σημείου ακολούθησε το παλαιό ημερολόγιο μέχρι της κοιμήσεώς του (εδώ) και όταν στα πάμπολλα κείμενά του, ξεκαθαρίζει ότι δεν πολεμά τους Παλαιοημερολογίτες, αλλά τις ακρότητες ορισμένων εξ αυτών.
9. Αναφέρετε πως ψάχνουμε δικαίωση στην θέση "της τότε Εκκλησίας της Ελλάδος στην εισήγηση της στο Πανορθοδόξο Συνέδριο του 1923", αλλά εγώ σας παρέθεσα απόσπασμα από την Εισήγηση της Εκκλησίας της Ελλάδος του 1973 προς την μέλλουσα Πανορθόδοξο Σύνοδο.
10. Επιμένετε πως η Εκκλησία είχε σε χρήση το Μακεδονικό ημερολόγιο το 451 στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, όμως η ενημέρωση που λαμβάνουμε από τα Πρακτικά της για το πότε έγινε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος δεν αποδεικνύει χρήση του μακεδονικού ημερολογίου κατά την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο (όπως και το να πούμε σήμερα ότι τα Αρρηφόρια εορτάζονταν στην αρχαία Αθήνα στις 22 Σκιροφορίωνος, δεν σημαίνει ότι χρησιμοποιούμε ακόμη το Αττικό ημερολόγιο!). Αυτό αποδεικνύεται από τα ίδια τα Πρακτικά της Δ΄ Οικουμενικής που μας ενημερώνουν πότε η ίδια έλαβε χώρα και φυσικά χρησιμοποιείται αποκλειστικά το Ιουλιανό ημερολόγιο:
11. Γράφετε πως η Εκκλησία συνέχιζε να χρησιμοποιεί το Μακεδονικό ημερολόγιο παραθέτοντας προς απόδειξη τρεις ημερομηνίες νεκρικών επιγραφών με το Μακεδονικό, αποκρύπτοντας όμως πως πάντοτε υπήρχε και η καταγραφή της αντίστοιχης ημερομηνίας με το Ιουλιανό, το οποίο, όπως έγραψα, σταδιακά επικράτησε εντελώς (πλην των αιρετικών κοινοτήτων που αποσχίστηκαν, ήτοι των, αραβικής καταγωγής, Μονοφυσιτών της Συρίας, μιας και οι Άραβες ήταν εκείνοι που χρησιμοποιούσαν το Μακεδονικό ημερολόγιο!):
12. Το να λέτε πως η Εκκλησία χρησιμοποιούσε το Μακεδονικό ημερολόγιο, επειδή σε κάποιον ναό υπήρχε ψηφιδωτό δάπεδο που εικονίζει τους μήνες του ημερολογίου αυτού, δεν ισχύει, αφού η διακοσμητική χρήση είναι κάτι το διαφορετικό την λειτουργική χρήση! Με την λογική σας, οι παρακάτω φωτογραφίες θα αποδείκνυαν την χρήση στην Εκκλησία και άλλου είδους συμβόλου πλην του Τιμίου Σταυρού, κάτι που φυσικά δεν ισχύει:
13. Συγχέετε την κακόδοξη Εγκύκλιο του 1902 με την ορθόδοξη Εγκύκλιο του 1904 με σκοπό να κατηγορήσετε έναν Άγιο, που σε αντίθεση με τους "υπερορθοδόξους" κατηγόρους του (παλαιούς τε και νέους - τόσο χρονικά, όσο και εορτολογικά), εξορίστηκε και διώχθηκε για την Ορθοδοξία!
14. Επιμένετε, άνευ αποδείξεων (και παρά την αναίρεση της παρερμηνείας σας για τα σχετικά με την εγκύκλιο του Πάπα Κλήμη προς τους παπικούς επισκόπους, την οποία ουδέποτε αποδέχθηκαν οι Ορθόδοξοι), να παρουσιάζετε τον Ιερεμία τον Τρανό, ως προδότη της Ορθοδοξίας και πως δήθεν αποδεχόταν "οι επίσκοποι του πατριαρχείου του στην Ιταλία, να υπογράφουν την αίρεση του Filioque! Να ξαναμυρώνονται από τον Πάπα! Και να τον μνημονεύουν στη Θ. Λειτουργία!". Σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ, κ. Ρίζο, να αποδείξετε, με πηγές και παραπομπές, τις φρικτές αυτές κατηγορίες, ειδάλλως να ανακαλέσετε, διότι μια τέτοια συκοφαντία έχει και σωτηριολογικές συνέπειες... Να ξέρετε κ. Ρίζο πως εμένα μπορείτε να με υβρίσετε ή να με συκοφαντήσετε όσο θέλετε, δεν με πειράζει. Αλλά η αδικία και η συκοφαντία απέναντι σε κεκοιμημένα πρόσωπα, που έδωσαν μάλιστα το είναι τους για την Ορθοδοξία, δεν είναι σωστή. Απορίας άξιον δεν είναι μόνο το που άραγε βρήκατε πληροφορίες, που να αποδεικνύουν τα παραπάνω (διότι δεν βάζετε πάλι καμία πηγή), αλλά και το πως και ο ίδιος ο συνεργάτης σας, ο κ. Α. Τσακίρογλου, δεν εκδήλωσε την αντίθεσή του, μιας και έχει εκφράσει τα ακριβώς αντίθετα για τον Πατριάρχη Ιερεμία (εδώ).
15. Πανηγυρίζετε ότι τάχα σας δικαίωσα επειδή από τα τέσσερα κείμενα των Παλαιοημερολογιτών που σας παρέθεσα ως δείγμα (και τα οποία αποδεικνύουν το ότι γνώριζαν τον αληθή σκοπό την ημερολογιακής μεταρρύθμισης) το τρίτο είναι γραμμένο το 1935 (11 έτη μετά το 1924) και το τέταρτο το 1941 (21 έτη μετά το 1924). Πως όμως δικαιωθήκατε, κ. Ρίζο, όταν, εκτός των άλλων δύο κειμένων, εσείς ο ίδιος (όπως φαίνεται και από την παράθεση) μας λέγατε πως δεν το συναντήσατε "σε κανέναν κείμενο των πρώτων είκοσι πέντε ετών (σ. δηλαδή μέχρι το 1949) των πρωταγωνιστών παλαιοημερολογιτών"!! Που είδατε λοιπόν την δικαίωση, από την στιγμή που ήμουν εντός του χρονικού πλαισίου που μου ζητήσατε;
16. Βάζετε στο στόμα του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και των άλλων Οικουμενιστών αστείες πραγματικά ρήσεις που δεν είπαν ποτέ, με σκοπό να επιτεθείτε πάλι κατά του Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου, ο οποίος και εκ του τάφου καταρρίπτει τα επιχειρήματά σας.
17. Κατηγορείτε τον Άγιο Γέροντα Χρυσόστομο των Σπετσών (ο οποίος - και αυτός - σε αντίθεση με τους σημερινούς νεοφανείς "Ακριβολόγους Υπεραγωνιστές", διώχθηκε για την Ορθοδοξία), ως αμόρφωτο και πρωτεργάτη ενός σχίσματος, μη έχοντας τελικά καμία επίγνωση τουλάχιστον των σωτηριολογικών συνεπειών τέτοιων κατηγοριών.
18. Επιχειρείτε αυθαίρετες αναλύσεις και ερμηνείες των εκκλησιολογικών μας θέσεων, ερήμην μας, με σκοπό πάλι την δημιουργία εντυπώσεων, αδιαφορώντας αν αδικείται για άλλη μια φορά η αλήθεια. Αν θέλετε να μάθετε τί πιστεύουμε, κ. Ρίζο, ρωτήστε μας, μην κάνετε αυθαίρετες ερμηνείες ή υποθέσεις.
19. Μας διαβεβαιώνετε πως δεν αγνοείτε τους συγχρόνους Πατέρες, αλλά αποδεικνύεστε ενάντιος σε όσα εκείνοι δίδαξαν. Εκτός αν ως συγχρόνους Πατέρες θεωρείτε άλλα πρόσωπα από αυτά που θεωρούμε εμείς, επομένως αναμένει κάποιος να μάθει ποιών συγχρόνων Πατέρων τα βήματα ακολουθείτε. Ερωτώ λοιπόν: Πάνω σε ποιών συγχρόνων Πατέρων τα χνάρια βαδίζετε; Διότι εμείς, κ. Ρίζο, δεν "θεολογούμε" με άνεση, αλλά ακολουθούμε τα όσα διδαχθήκαμε διά ζώσης από τους συγχρόνους Αγίους Πατέρες Θεοδώρητο της Πάρου, Χρυσόστομο των Σπετσών, Μάξιμο Αγιοβασιλειάτη, Ευθύμιο της Εσφιγμένου, και άλλων, οι οποίοι στο Ημερολογιακό (αλλά και εν γένει στα εκκλησιολογικά-αντιαιρετικά θέματα) ήταν ομόφρονες και με τους αμέσως προηγούμενούς τους (Καλλίνικο Ησυχαστή, Δανιήλ Κατουνακιώτη, πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο, Ιωσήφ Ησυχαστή, Φιλόθεο Ζερβάκο κ.α.). Οι δικοί σας Διδάσκαλοι και Οδηγοί (πλην των κυρίων Καρδάση και Σιαμάκη) ποιοι είναι; Και ποιανών γέννημα ήταν άραγε η διδασκαλία που σας μετέδωσαν, αν όχι του Μεταξάκη και του Παπαδόπουλου;
20. Με κατηγορείτε πως θεωρώ σημαντικό σφάλμα μία λάθος παραπομπή, αλλά σημαντικό σφάλμα δεν είναι η μία λάθος παραπομπή, αλλά οι πολλές λάθος παραπομπές, αφού φανερώνουν απροσεξία για ένα ζήτημα που απαιτεί πάρα πολύ μεγάλη προσοχή, διότι παίρνουμε ψυχές στο λαιμό μας αν τα γραφόμενά μας δεν είναι σωστά και οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα.
21. Ερμηνεύετε κατά το δοκούν μια ασήμαντη Εγκύκλιο (του 1950), αγνοώντας παντελώς το ιστορικό πλαίσιο, την σκοπιμότητά της, την εφαρμογή και ερμηνεία της από τον ίδιο τον Άγιο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο. Τί κρίμα όμως να μην έχετε την ίδια ευαισθησία και για τις, κατά πολύ χειρότερες, ενέργειες της Νεοημερολογιτικής Ιεραρχίας: την καθαίρεση ιερέων "επί Παλαιοημερολογιτισμώ", τον αφορισμό μοναζουσών για τον ίδιο λόγο, την εξορία κληρικών, τον ξυλοδαρμό και τον φόνο λαϊκών, τις φυλακίσεις, το ποδοπάτημα της Θείας Κοινωνίας, το γκρέμισμα των ναών, το ξύρισμα των ιερέων, τις αναβαπτίσεις και αναχειροτονίες Παλαιοημερολογιτών, τις δικές τους Εγκυκλίους περί απώλειας της Θείας Χάριτος και ακύρων Μυστηρίων και τόσα άλλα εγκλήματα!
22. Δικαιολογείτε την αναγκαιότητα της "αντικανονικής", "αντιποιμαντικής" και "αντισυνοδικής" αλλαγής του εκκλησιαστικού ημερολογίου παρουσιάζοντάς την ως αποτέλεσμα "μιας πανευρωπαϊκής – τότε – αλλαγής του ημερολογίου". Γιατί παραπονείστε λοιπόν σήμερα ενάντια στους Οικουμενιστές όταν και αυτοί τέτοιου είδους επιχειρήματα χρησιμοποιούν (περί πανευρωπαϊκής, αλλά και παγκόσμιας αλλαγής) για να προπαγανδίσουν την αναγκαιότητα της νέας τους "Εκκλησίας", με τη νέα τους πίστη, τα νέα τους ήθη και έθιμα και - προσεχώς - τον νέο τους "Χριστό";
23. Χαρακτηρίζετε "τέχνασμα" την διόρθωση των πολλών λαθών της εργασίας σας, αλλά έτσι μάλλον αποδεικνύετε πως δεν το εννοούσατε όταν γράφατε για αυτήν πως είναι "δεκτική ελέγχου".
24. Αν και τώρα γράφετε: "Δεν χρειάστηκε να γίνω ψάλτης για να μάθω ότι το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» δεν ψάλλεται μαζί με το «Σήμερον χαράς ευαγγέλια…»", στο Γ΄ μέρος της εργασίας σας είχατε γράψει ξεκάθαρα: "Με το παλαιό ημερολόγιο επίσης μπορεί να τύχει η γιορτή του Ευαγγελισμού να εορταστεί τη Μεγάλη Εβδομάδα, και να πρέπει να ψάλουμε ταυτόχρονα χαρμόσυνους ύμνους μαζί με πένθημους. «Σήμερον κρεμάται επι ξύλου…» και «Σήμερον χαράς ευαγγέλια…»!".
25. Βγάζετε (με βεβαιότητα μάλιστα) το εξής αυθαίρετο συμπέρασμα: "είμαι βέβαιος ότι αν ο πατριάρχης Βαρθολομαίος με μια του εγκύκλιο γυρίσει την Εκκλησία στο παλαιό ημερολόγιο, οποιαδήποτε κατηγορία εναντίον του ως προδότη των δογμάτων, δεν θα κριθεί από σας ως σοβαρή". Όμως ο μακαριστός Άγιος Γέροντας Ευθύμιος της Εσφιγμένου είχε υποδείξει σε μνημειώδη επιστολή της Μονής (30-11-1992) προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τι πρέπει να κάνει ο τελευταίος ώστε να γίνει ξανά κοινωνικός - αυτό είναι και το δικό μας φρόνημα:
26. Παρουσιάζετε τον Ιερό Χρυσόστομο ως ομόφρονά σας, όμως εκείνος μιλώντας για Πάσχα, στο συγκεκριμένο απόσπασμα που παραθέσατε, εννοεί την "ἀναίμακτη εὐχαριστιακὴ θυσία, ποὺ τελεῖται σὲ κάθε θεία Λειτουργία" (όπως αναφέρει η υποσημείωση της Ε.Π.Ε.), ενώ εσείς τον παρουσιάζετε να μιλάει ειδικά για την εορτή του Πάσχα, ως εορτή που είναι αδιάφορο πότε θα τελεστεί, αγνοώντας ότι πιο κάτω λέει το αντίθετο από σας γράφοντας ξεκάθαρα πως "επειδὴ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ φάνηκε καλὸ στοὺς Πατέρες, ποὺ ἦταν διασκορπισμένοι παντοῦ, νὰ συνέλθουν καὶ νὰ ὁρίσουν τὴν ἡμέρα αὐτή [τοῦ Πάσχα], ἡ Ἐκκλησία, τιμώντας πάντοτε τὴ συμφωνία καὶ ἀγαπώντας τὴν ὁμόνοια, ἀποδέχθηκε τὴν ἀπόφαση" (Ε.Π.Ε. 34, 191). Επομένως, μπορείτε να εορτάσετε την εορτή του Πάσχα, την επόμενη Κυριακή, χωρίς να καταστρατηγήσετε αυτήν την συμφωνία των Πατέρων;
27. Συνεχίζετε να γράφετε πως η Εκκλησία ανέθεσε στους αστρονόμους να βρίσκουν την ισημερία, όμως ξεκάθαρα οι Άγιοι Πατέρες όρισαν αιώνια ισημερία την 21η Μαρτίου, όπως αναλυτικά αποδείχθηκε σε όσα σας παρέθεσα στην απάντησή μου. Τα παραθέτω ξανά (αυτήν την φορά σε εικόνες από τις πηγές μου), διότι η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως:
28. Μας δείχνετε επιμόνως τα 400 χρόνια της, μετά την Α΄ Οικουμενική, προσπάθειας για εορτολογική συμφωνία (στην οποία υπήρχαν και έριδες και σχίσματα, και ας συνεχίζετε να ισχυρίζεστε πως "δεν έγινε κανένα Σχίσμα"), αλλά κλείνετε πεισματικά τα μάτια στο ότι αυτή επιτεύχθηκε για 1200 τουλάχιστον χρόνια, μέχρι να έρθουν πονηροί άνθρωποι με πονηρούς σκοπούς για να την καταστρέψουν. Γιατί, αγαπητέ κ. Ρίζο;
29. Μας αδικείτε, τέλος, όταν, για λόγους εντυπωσιασμού και άνευ αποδείξεων, μας κατηγορείτε ότι τάχα κηρύξαμε σχισματική την Ελληνική Εκκλησία το 1924.
Κατόπιν όλων αυτών, κ. Ρίζο, είναι φανερό πως ο Διάλογος αυτός έφθασε στο τέλος του, τουλάχιστον προς το παρόν. Διότι ενώ υπάρχουν τόσα τρωτά στον χώρο του Παλαιού ημερολογίου, για την θεραπεία των οποίων θα μπορούσατε να συνεισφέρετε, δυστυχώς το μόνο που σας ενδιέφερε ήταν να απαξιώσετε σύσσωμο ένα τεραστίας αξίας, σωτήριο για την Ορθοδοξία, Κίνημα Ευσεβείας, πετώντας στους υπονόμους τα αίματα των Προγόνων μας.
Σας εύχομαι ειλικρινώς "καλή απολογία" στο Δικαστήριο, στο οποίο όλοι θα καθίσουμε κάποτε για να δικαστούμε. Και εκεί θα παραστούν ως μάρτυρες κατηγορίας, όλοι όσοι αδικήσαμε και συκοφαντήσαμε.
Τέλος, και κλείνοντας, σας ζητώ για άλλη μια φορά συγγνώμη που σας λύπησα (σας είχα ζητήσει και τηλεφωνικώς πριν τις απαντήσεις μου, διότι ήξερα ότι θα λυπηθείτε με αυτές, μιας και "η αλήθεια πονάει", όπως λέει και ο λαός), αλλά να ξέρετε πως οι ενστάσεις μου αφορούν αποκλειστικά τα γραφόμενά σας, και όχι το πρόσωπό σας, για το οποίο εξακολουθώ να έχω την οφειλόμενη προς όλους αγάπη, ευχόμενος ειλικρινώς την ανάνηψή σας, ώστε σύμφρονοι να αντιμετωπίσουμε την επερχόμενη λαίλαπα. Είθε!
1. Ισχυρίζεστε πως μετά από τις παραθέσεις των πινάκων (με τους οποίους αποδεικνυόταν ξεκάθαρα πως αντιγράφατε τις θέσεις των Καρδάση - Σιαμάκη, χωρίς να βάζετε παραπομπές, ως οφείλατε), δεν ανέτρεψα τα επιχειρήματά τους ως επιστημονικά λανθασμένα. Όπως μπορεί όμως να δει ο καθένας, αυτό ακριβώς έκανα.
2. Γράφετε πως "κάποιος άσχετος" ισχυρίστηκε ότι η αντιγραφή σας είναι δήθεν ποινικό αδίκημα, αλλά ο "άσχετος" αυτός (πρόκειται για τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Δημήτριο Χατζηνικολάου, με ακαδημαϊκή καριέρα τριών δεκαετιών σε Αμερική, Αυστραλία, Κύπρο και Ελλάδα) έγραψε πως πρόκειται για "ακαδημαϊκό ατόπημα" και όχι για "ποινικό αδίκημα" (δείτε εδώ το δεύτερο σχόλιο για του λόγου το αληθές).
3. Με κατηγορείτε πως σας απαγόρευσα να κάνετε αντιγραφές παραπομπών, όμως εγώ απλά φανέρωσα (διότι αυτό δεν ήταν φανερό, αφού δεν υπήρχαν παραπομπές) ότι μεγάλο μέρος της εργασίας σας είναι αντιγραφή κειμένων δύο άλλων, αμφιβόλων ως προς την ορθοδοξία τους (δεν μίλησα για αγιότητα βίου), προσώπων.
4. Αποκαλείτε τον Διδάσκαλο του Γένους και της Ορθοδοξίας Σεβαστό Κυμινήτη, τον τιμώμενο παρά πάντων των Ορθοδόξων Πατέρων και Διδασκάλων (Δοσίθεο Ιεροσολύμων, Χρύσανθο Νοταρά, Καισάριο Δαπόντε, Ευγένιο Βούλγαρη, Άγιο Νικόδημο κ. α.), ως δήθεν θνητοψυχιστή και καλβινιστή, κατηγορίες που αποδείχθηκαν και ζώντος του Σεβαστού ως συκοφαντίες, όπως θα δείτε και σε ειδικό άρθρο, που ετοιμάζω για όσους δεν έχουν την δυνατότητα να ανατρέξουν στις πηγές.
5. Iσχυριζόμενος πως "αν η Εκκλησία κάνει λάθος, δεν δικαιολογείται ένα Σχίσμα", συγχέετε την Εκκλησία της Ελλάδος (ή κάθε άλλη Τοπική Εκκλησία που άλλαξε το ημερολόγιο) με την καθόλου Εκκλησία, η Οποία δεν κάνει λάθος, διότι είναι Αγία. Όταν όμως μια Τοπική Εκκλησία που σφάλλει, δεν είναι υποχρεωμένο το Πλήρωμά της να εξακολουθήσει την εκκλησιαστική κοινωνία με την Ιεραρχία της, όσο δεν αίρεται το σφάλμα αυτό. Το δε Σχίσμα βαραίνει εκείνους που το προκαλούν.
6. Επιμένετε να παρουσιάζετε τον Ιερό Χρυσόστομο ως αδιάφορο για τις αποφάσεις της Εκκλησίας, ως πολέμιο του τύπου, ως αδιάφορο της ενότητας των Χριστιανών και εν τέλει ως προτεσταντίζοντα, και μάλιστα όταν αυτά τα ίδια επιχειρήματά του έχουν χρησιμοποιηθεί από τους Ορθοδόξους (όπως ο Άγιος Νικόδημος), εναντίον στα ημερολατρικά επιχειρήματα των ποικίλων οπαδών της ορθότητος του νέου ημερολογίου.
7. Γράφετε πως το σημείο του Σταυρού είναι δόγμα, προφανώς διότι μόνον έτσι δεν θα καταρρεύσει το επιφάνειο θεώρημα πως η Αποτειχίση επιτρέπεται μόνο για δογματικά θέματα.
8. Προσπαθείτε να αποδείξετε τον π. Φιλόθεο Ζερβάκο ως νεοημερολογίτη στο φρόνημα και πολέμιο των Παλαιοημερολογιτών, όταν ο ίδιος ο Γέροντας ομολογεί πως κατόπιν σημείου ακολούθησε το παλαιό ημερολόγιο μέχρι της κοιμήσεώς του (εδώ) και όταν στα πάμπολλα κείμενά του, ξεκαθαρίζει ότι δεν πολεμά τους Παλαιοημερολογίτες, αλλά τις ακρότητες ορισμένων εξ αυτών.
9. Αναφέρετε πως ψάχνουμε δικαίωση στην θέση "της τότε Εκκλησίας της Ελλάδος στην εισήγηση της στο Πανορθοδόξο Συνέδριο του 1923", αλλά εγώ σας παρέθεσα απόσπασμα από την Εισήγηση της Εκκλησίας της Ελλάδος του 1973 προς την μέλλουσα Πανορθόδοξο Σύνοδο.
10. Επιμένετε πως η Εκκλησία είχε σε χρήση το Μακεδονικό ημερολόγιο το 451 στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, όμως η ενημέρωση που λαμβάνουμε από τα Πρακτικά της για το πότε έγινε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος δεν αποδεικνύει χρήση του μακεδονικού ημερολογίου κατά την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο (όπως και το να πούμε σήμερα ότι τα Αρρηφόρια εορτάζονταν στην αρχαία Αθήνα στις 22 Σκιροφορίωνος, δεν σημαίνει ότι χρησιμοποιούμε ακόμη το Αττικό ημερολόγιο!). Αυτό αποδεικνύεται από τα ίδια τα Πρακτικά της Δ΄ Οικουμενικής που μας ενημερώνουν πότε η ίδια έλαβε χώρα και φυσικά χρησιμοποιείται αποκλειστικά το Ιουλιανό ημερολόγιο:
11. Γράφετε πως η Εκκλησία συνέχιζε να χρησιμοποιεί το Μακεδονικό ημερολόγιο παραθέτοντας προς απόδειξη τρεις ημερομηνίες νεκρικών επιγραφών με το Μακεδονικό, αποκρύπτοντας όμως πως πάντοτε υπήρχε και η καταγραφή της αντίστοιχης ημερομηνίας με το Ιουλιανό, το οποίο, όπως έγραψα, σταδιακά επικράτησε εντελώς (πλην των αιρετικών κοινοτήτων που αποσχίστηκαν, ήτοι των, αραβικής καταγωγής, Μονοφυσιτών της Συρίας, μιας και οι Άραβες ήταν εκείνοι που χρησιμοποιούσαν το Μακεδονικό ημερολόγιο!):
12. Το να λέτε πως η Εκκλησία χρησιμοποιούσε το Μακεδονικό ημερολόγιο, επειδή σε κάποιον ναό υπήρχε ψηφιδωτό δάπεδο που εικονίζει τους μήνες του ημερολογίου αυτού, δεν ισχύει, αφού η διακοσμητική χρήση είναι κάτι το διαφορετικό την λειτουργική χρήση! Με την λογική σας, οι παρακάτω φωτογραφίες θα αποδείκνυαν την χρήση στην Εκκλησία και άλλου είδους συμβόλου πλην του Τιμίου Σταυρού, κάτι που φυσικά δεν ισχύει:
13. Συγχέετε την κακόδοξη Εγκύκλιο του 1902 με την ορθόδοξη Εγκύκλιο του 1904 με σκοπό να κατηγορήσετε έναν Άγιο, που σε αντίθεση με τους "υπερορθοδόξους" κατηγόρους του (παλαιούς τε και νέους - τόσο χρονικά, όσο και εορτολογικά), εξορίστηκε και διώχθηκε για την Ορθοδοξία!
14. Επιμένετε, άνευ αποδείξεων (και παρά την αναίρεση της παρερμηνείας σας για τα σχετικά με την εγκύκλιο του Πάπα Κλήμη προς τους παπικούς επισκόπους, την οποία ουδέποτε αποδέχθηκαν οι Ορθόδοξοι), να παρουσιάζετε τον Ιερεμία τον Τρανό, ως προδότη της Ορθοδοξίας και πως δήθεν αποδεχόταν "οι επίσκοποι του πατριαρχείου του στην Ιταλία, να υπογράφουν την αίρεση του Filioque! Να ξαναμυρώνονται από τον Πάπα! Και να τον μνημονεύουν στη Θ. Λειτουργία!". Σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ, κ. Ρίζο, να αποδείξετε, με πηγές και παραπομπές, τις φρικτές αυτές κατηγορίες, ειδάλλως να ανακαλέσετε, διότι μια τέτοια συκοφαντία έχει και σωτηριολογικές συνέπειες... Να ξέρετε κ. Ρίζο πως εμένα μπορείτε να με υβρίσετε ή να με συκοφαντήσετε όσο θέλετε, δεν με πειράζει. Αλλά η αδικία και η συκοφαντία απέναντι σε κεκοιμημένα πρόσωπα, που έδωσαν μάλιστα το είναι τους για την Ορθοδοξία, δεν είναι σωστή. Απορίας άξιον δεν είναι μόνο το που άραγε βρήκατε πληροφορίες, που να αποδεικνύουν τα παραπάνω (διότι δεν βάζετε πάλι καμία πηγή), αλλά και το πως και ο ίδιος ο συνεργάτης σας, ο κ. Α. Τσακίρογλου, δεν εκδήλωσε την αντίθεσή του, μιας και έχει εκφράσει τα ακριβώς αντίθετα για τον Πατριάρχη Ιερεμία (εδώ).
15. Πανηγυρίζετε ότι τάχα σας δικαίωσα επειδή από τα τέσσερα κείμενα των Παλαιοημερολογιτών που σας παρέθεσα ως δείγμα (και τα οποία αποδεικνύουν το ότι γνώριζαν τον αληθή σκοπό την ημερολογιακής μεταρρύθμισης) το τρίτο είναι γραμμένο το 1935 (11 έτη μετά το 1924) και το τέταρτο το 1941 (21 έτη μετά το 1924). Πως όμως δικαιωθήκατε, κ. Ρίζο, όταν, εκτός των άλλων δύο κειμένων, εσείς ο ίδιος (όπως φαίνεται και από την παράθεση) μας λέγατε πως δεν το συναντήσατε "σε κανέναν κείμενο των πρώτων είκοσι πέντε ετών (σ. δηλαδή μέχρι το 1949) των πρωταγωνιστών παλαιοημερολογιτών"!! Που είδατε λοιπόν την δικαίωση, από την στιγμή που ήμουν εντός του χρονικού πλαισίου που μου ζητήσατε;
16. Βάζετε στο στόμα του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και των άλλων Οικουμενιστών αστείες πραγματικά ρήσεις που δεν είπαν ποτέ, με σκοπό να επιτεθείτε πάλι κατά του Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου, ο οποίος και εκ του τάφου καταρρίπτει τα επιχειρήματά σας.
17. Κατηγορείτε τον Άγιο Γέροντα Χρυσόστομο των Σπετσών (ο οποίος - και αυτός - σε αντίθεση με τους σημερινούς νεοφανείς "Ακριβολόγους Υπεραγωνιστές", διώχθηκε για την Ορθοδοξία), ως αμόρφωτο και πρωτεργάτη ενός σχίσματος, μη έχοντας τελικά καμία επίγνωση τουλάχιστον των σωτηριολογικών συνεπειών τέτοιων κατηγοριών.
18. Επιχειρείτε αυθαίρετες αναλύσεις και ερμηνείες των εκκλησιολογικών μας θέσεων, ερήμην μας, με σκοπό πάλι την δημιουργία εντυπώσεων, αδιαφορώντας αν αδικείται για άλλη μια φορά η αλήθεια. Αν θέλετε να μάθετε τί πιστεύουμε, κ. Ρίζο, ρωτήστε μας, μην κάνετε αυθαίρετες ερμηνείες ή υποθέσεις.
19. Μας διαβεβαιώνετε πως δεν αγνοείτε τους συγχρόνους Πατέρες, αλλά αποδεικνύεστε ενάντιος σε όσα εκείνοι δίδαξαν. Εκτός αν ως συγχρόνους Πατέρες θεωρείτε άλλα πρόσωπα από αυτά που θεωρούμε εμείς, επομένως αναμένει κάποιος να μάθει ποιών συγχρόνων Πατέρων τα βήματα ακολουθείτε. Ερωτώ λοιπόν: Πάνω σε ποιών συγχρόνων Πατέρων τα χνάρια βαδίζετε; Διότι εμείς, κ. Ρίζο, δεν "θεολογούμε" με άνεση, αλλά ακολουθούμε τα όσα διδαχθήκαμε διά ζώσης από τους συγχρόνους Αγίους Πατέρες Θεοδώρητο της Πάρου, Χρυσόστομο των Σπετσών, Μάξιμο Αγιοβασιλειάτη, Ευθύμιο της Εσφιγμένου, και άλλων, οι οποίοι στο Ημερολογιακό (αλλά και εν γένει στα εκκλησιολογικά-αντιαιρετικά θέματα) ήταν ομόφρονες και με τους αμέσως προηγούμενούς τους (Καλλίνικο Ησυχαστή, Δανιήλ Κατουνακιώτη, πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο, Ιωσήφ Ησυχαστή, Φιλόθεο Ζερβάκο κ.α.). Οι δικοί σας Διδάσκαλοι και Οδηγοί (πλην των κυρίων Καρδάση και Σιαμάκη) ποιοι είναι; Και ποιανών γέννημα ήταν άραγε η διδασκαλία που σας μετέδωσαν, αν όχι του Μεταξάκη και του Παπαδόπουλου;
20. Με κατηγορείτε πως θεωρώ σημαντικό σφάλμα μία λάθος παραπομπή, αλλά σημαντικό σφάλμα δεν είναι η μία λάθος παραπομπή, αλλά οι πολλές λάθος παραπομπές, αφού φανερώνουν απροσεξία για ένα ζήτημα που απαιτεί πάρα πολύ μεγάλη προσοχή, διότι παίρνουμε ψυχές στο λαιμό μας αν τα γραφόμενά μας δεν είναι σωστά και οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα.
21. Ερμηνεύετε κατά το δοκούν μια ασήμαντη Εγκύκλιο (του 1950), αγνοώντας παντελώς το ιστορικό πλαίσιο, την σκοπιμότητά της, την εφαρμογή και ερμηνεία της από τον ίδιο τον Άγιο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο. Τί κρίμα όμως να μην έχετε την ίδια ευαισθησία και για τις, κατά πολύ χειρότερες, ενέργειες της Νεοημερολογιτικής Ιεραρχίας: την καθαίρεση ιερέων "επί Παλαιοημερολογιτισμώ", τον αφορισμό μοναζουσών για τον ίδιο λόγο, την εξορία κληρικών, τον ξυλοδαρμό και τον φόνο λαϊκών, τις φυλακίσεις, το ποδοπάτημα της Θείας Κοινωνίας, το γκρέμισμα των ναών, το ξύρισμα των ιερέων, τις αναβαπτίσεις και αναχειροτονίες Παλαιοημερολογιτών, τις δικές τους Εγκυκλίους περί απώλειας της Θείας Χάριτος και ακύρων Μυστηρίων και τόσα άλλα εγκλήματα!
22. Δικαιολογείτε την αναγκαιότητα της "αντικανονικής", "αντιποιμαντικής" και "αντισυνοδικής" αλλαγής του εκκλησιαστικού ημερολογίου παρουσιάζοντάς την ως αποτέλεσμα "μιας πανευρωπαϊκής – τότε – αλλαγής του ημερολογίου". Γιατί παραπονείστε λοιπόν σήμερα ενάντια στους Οικουμενιστές όταν και αυτοί τέτοιου είδους επιχειρήματα χρησιμοποιούν (περί πανευρωπαϊκής, αλλά και παγκόσμιας αλλαγής) για να προπαγανδίσουν την αναγκαιότητα της νέας τους "Εκκλησίας", με τη νέα τους πίστη, τα νέα τους ήθη και έθιμα και - προσεχώς - τον νέο τους "Χριστό";
23. Χαρακτηρίζετε "τέχνασμα" την διόρθωση των πολλών λαθών της εργασίας σας, αλλά έτσι μάλλον αποδεικνύετε πως δεν το εννοούσατε όταν γράφατε για αυτήν πως είναι "δεκτική ελέγχου".
24. Αν και τώρα γράφετε: "Δεν χρειάστηκε να γίνω ψάλτης για να μάθω ότι το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» δεν ψάλλεται μαζί με το «Σήμερον χαράς ευαγγέλια…»", στο Γ΄ μέρος της εργασίας σας είχατε γράψει ξεκάθαρα: "Με το παλαιό ημερολόγιο επίσης μπορεί να τύχει η γιορτή του Ευαγγελισμού να εορταστεί τη Μεγάλη Εβδομάδα, και να πρέπει να ψάλουμε ταυτόχρονα χαρμόσυνους ύμνους μαζί με πένθημους. «Σήμερον κρεμάται επι ξύλου…» και «Σήμερον χαράς ευαγγέλια…»!".
25. Βγάζετε (με βεβαιότητα μάλιστα) το εξής αυθαίρετο συμπέρασμα: "είμαι βέβαιος ότι αν ο πατριάρχης Βαρθολομαίος με μια του εγκύκλιο γυρίσει την Εκκλησία στο παλαιό ημερολόγιο, οποιαδήποτε κατηγορία εναντίον του ως προδότη των δογμάτων, δεν θα κριθεί από σας ως σοβαρή". Όμως ο μακαριστός Άγιος Γέροντας Ευθύμιος της Εσφιγμένου είχε υποδείξει σε μνημειώδη επιστολή της Μονής (30-11-1992) προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τι πρέπει να κάνει ο τελευταίος ώστε να γίνει ξανά κοινωνικός - αυτό είναι και το δικό μας φρόνημα:
26. Παρουσιάζετε τον Ιερό Χρυσόστομο ως ομόφρονά σας, όμως εκείνος μιλώντας για Πάσχα, στο συγκεκριμένο απόσπασμα που παραθέσατε, εννοεί την "ἀναίμακτη εὐχαριστιακὴ θυσία, ποὺ τελεῖται σὲ κάθε θεία Λειτουργία" (όπως αναφέρει η υποσημείωση της Ε.Π.Ε.), ενώ εσείς τον παρουσιάζετε να μιλάει ειδικά για την εορτή του Πάσχα, ως εορτή που είναι αδιάφορο πότε θα τελεστεί, αγνοώντας ότι πιο κάτω λέει το αντίθετο από σας γράφοντας ξεκάθαρα πως "επειδὴ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ φάνηκε καλὸ στοὺς Πατέρες, ποὺ ἦταν διασκορπισμένοι παντοῦ, νὰ συνέλθουν καὶ νὰ ὁρίσουν τὴν ἡμέρα αὐτή [τοῦ Πάσχα], ἡ Ἐκκλησία, τιμώντας πάντοτε τὴ συμφωνία καὶ ἀγαπώντας τὴν ὁμόνοια, ἀποδέχθηκε τὴν ἀπόφαση" (Ε.Π.Ε. 34, 191). Επομένως, μπορείτε να εορτάσετε την εορτή του Πάσχα, την επόμενη Κυριακή, χωρίς να καταστρατηγήσετε αυτήν την συμφωνία των Πατέρων;
27. Συνεχίζετε να γράφετε πως η Εκκλησία ανέθεσε στους αστρονόμους να βρίσκουν την ισημερία, όμως ξεκάθαρα οι Άγιοι Πατέρες όρισαν αιώνια ισημερία την 21η Μαρτίου, όπως αναλυτικά αποδείχθηκε σε όσα σας παρέθεσα στην απάντησή μου. Τα παραθέτω ξανά (αυτήν την φορά σε εικόνες από τις πηγές μου), διότι η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως:
28. Μας δείχνετε επιμόνως τα 400 χρόνια της, μετά την Α΄ Οικουμενική, προσπάθειας για εορτολογική συμφωνία (στην οποία υπήρχαν και έριδες και σχίσματα, και ας συνεχίζετε να ισχυρίζεστε πως "δεν έγινε κανένα Σχίσμα"), αλλά κλείνετε πεισματικά τα μάτια στο ότι αυτή επιτεύχθηκε για 1200 τουλάχιστον χρόνια, μέχρι να έρθουν πονηροί άνθρωποι με πονηρούς σκοπούς για να την καταστρέψουν. Γιατί, αγαπητέ κ. Ρίζο;
29. Μας αδικείτε, τέλος, όταν, για λόγους εντυπωσιασμού και άνευ αποδείξεων, μας κατηγορείτε ότι τάχα κηρύξαμε σχισματική την Ελληνική Εκκλησία το 1924.
Κατόπιν όλων αυτών, κ. Ρίζο, είναι φανερό πως ο Διάλογος αυτός έφθασε στο τέλος του, τουλάχιστον προς το παρόν. Διότι ενώ υπάρχουν τόσα τρωτά στον χώρο του Παλαιού ημερολογίου, για την θεραπεία των οποίων θα μπορούσατε να συνεισφέρετε, δυστυχώς το μόνο που σας ενδιέφερε ήταν να απαξιώσετε σύσσωμο ένα τεραστίας αξίας, σωτήριο για την Ορθοδοξία, Κίνημα Ευσεβείας, πετώντας στους υπονόμους τα αίματα των Προγόνων μας.
Σας εύχομαι ειλικρινώς "καλή απολογία" στο Δικαστήριο, στο οποίο όλοι θα καθίσουμε κάποτε για να δικαστούμε. Και εκεί θα παραστούν ως μάρτυρες κατηγορίας, όλοι όσοι αδικήσαμε και συκοφαντήσαμε.
Τέλος, και κλείνοντας, σας ζητώ για άλλη μια φορά συγγνώμη που σας λύπησα (σας είχα ζητήσει και τηλεφωνικώς πριν τις απαντήσεις μου, διότι ήξερα ότι θα λυπηθείτε με αυτές, μιας και "η αλήθεια πονάει", όπως λέει και ο λαός), αλλά να ξέρετε πως οι ενστάσεις μου αφορούν αποκλειστικά τα γραφόμενά σας, και όχι το πρόσωπό σας, για το οποίο εξακολουθώ να έχω την οφειλόμενη προς όλους αγάπη, ευχόμενος ειλικρινώς την ανάνηψή σας, ώστε σύμφρονοι να αντιμετωπίσουμε την επερχόμενη λαίλαπα. Είθε!
Νικόλαος Μάννης
"... ενώ υπάρχουν τόσα τρωτά στον χώρο του Παλαιού ημερολογίου, για την θεραπεία των οποίων θα μπορούσατε να συνεισφέρετε, δυστυχώς το μόνο που σας ενδιέφερε ήταν να απαξιώσετε σύσσωμο ένα τεραστίας αξίας, σωτήριο για την Ορθοδοξία, Κίνημα Ευσεβείας, πετώντας στους υπονόμους τα αίματα των Προγόνων μας."
ΑπάντησηΔιαγραφήΙδού οι καρποί της 90ετούς προπαγάνδας, ευκαίρως ακαίρως, από τους θεωρητικούς (Γεράσιμο Μενάγια, Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, Θεόκλητο Διονυσιάτη, Ιωήλ Γιαννακόπουλο, Δανιήλ Αεράκη), πνευματικούς εν γένει και θεολόγους (Καρδάση, Σιαμάκη, Ανδρεάδη κ.ά) των νεοημερολογιτών κατά της θεαρέστου ενστάσεως των παλαιοημερολογιτών. Τον θανάσιμο εναγκαλισμό δια της κοινωνίας με την Παναίρεση δεν μπόρεσαν να τον αντιληφθούν ακριβώς διότι πολέμησαν το Κίνημα της Ευσεβείας. Ας προσέξουν λοιπόν και οι νεοαποτειχισθέντες μήπως επιστρέψουν εκεί απο όπου ήρθαν.
Είχαμε ελπίδες όλοι μαζί παλαιοί και νέοι αποτειχισθέντες να θεραπεύσουμε τα τρωτά αυτά διότι είναι πράγματι ιάσιμα, αλλά...
Αγαπητέ μου Νίκο, η Αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί για πολύ έτσι και απο τις σημερινές σου απαντήσεις ξεσκεπάζεται οριστικά. Εύχομαι για τον κ. Ρίζο να την αντιληφθεί και να συνέλθει διότι είναι σίγουρα ένα άτομο με διάθεση προσφοράς στην Εκκλησία πλην όμως παραπλανημένο σε μερικά πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοθείσης της ευκαιρίας να συμπληρώσω μερικά ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία που απαντούν και στον "σκανδαλισμένο αγιορείτη" ο οποίος είχε παρομοίως με τον κ. Ρίζο έναν σκανδαλισμό που έχει σχέση με το ότι οι παλ/τες κάποτε μίλησαν περί ακυρότητος μυστηρίων των νεοημ/των.
Εφόσον αναφέρεται κάποιος σε τέτοια θέματα πρέπει να είναι αμερόληπτος και να βλέπει τα σφάλματα και από τις 2 πλευρές αλλιώς μπορούμε να ισχυριστούμε ότι παίρνει το μέρος των οικουμενιστών.
Ας δούμε λοιπόν ποιοί ήταν εκείνοι που όντως μίλησαν περί άκυρων μυστηρίων και ας σκεφτούν ότι και τους ίδιους τώρα ως φρέσκους αποτειχισμένους παρομοίως τους κρίνει η Κρατούσα εκκλησία.
Η με ημερομηνία 16/4/1926 εγκύκλιος της Ελλαδικής Εκκλησίας αναφέρει προς τους μόλις δύο ετών αποτειχισμένους παλαιοημερολογίτες:
"Αι αποφάσεις της εκκλησίας είναι απολύτως υποχρεωτικαί, ο δε μη υπακούων δεν ανήκει πλέον εις αυτήν, στερείται των μέσων της θείας Χάριτος, αποσχίζεται και αποκόπτεται απ' αυτής και ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΑΙΩΝΙΑΝ ΚΟΛΑΣΙΝ..." (Αι συνοδικαί εγκύκλιοι τομ. Α' 1955 σελ. 454).
Παρόμοια πάνω κάτω και τα γραφόμενα σε σντίστοιχη εγκύκλιο του 1933.
Επίσης άλλα επίσημα έγγραφα και πρακτικές, αποδεικνύουν την ίδια νοσηρή, αλλαζονική νοοτροπία με την οποία αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν τους ορθόδοξους που αντιμάχονται με τον μόνο υγιή τρόπο την αιρεση του Οικουμενισμού που είναι η αποτείχιση.
Για παράδειγμα η εγκύκλιος της 28/7/1948 αναφέρει "... οι χειροτονηθέντες υπό των καθηρημένων και αυτοκαλουμένων επισκόπων παλαιοημερολογιτών, προκειμένου να προσέλθωσιν εις τους κόλπους της Εκκλησίας, δέον ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΕΚΤΟΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ".
Προφανώς θεωρούσαν ως άκυρες τις χειροτονίες άρα και εν γένει τα Μυστήρια επισκόπων όπως του αγίου Χρυστόμου πρώην Φλωρίνης και των άλλων αποτειχισμένων επισκόπων.
Παρομοίως και από την Ιεραρχία του 7/1946 πάρθηκε η απόφαση "...όπως πάντα τα Μυστήρια, τα τελούμενα (υπό παλαιοημερολογιτών ιερέων) θεωρούνται άκυρα και μηδέποτε γενόμενα" (Στράγκα ΕΕΙ 4 2556).
Όλα αυτά είναι άγνωστα στους 2 προαναφερθέντες ώστε να σκανδαλίζονται μονομερώς;
Δυστυχώς η πλάνη αυτή έχει μεταφερθεί και ως τις μέρες μας και αναπαράγεται και από μορφωμένους κληρικούς της νεοημ. εκκλησίας.
Πρόσφατο παράδειγμα σε κεντρική ενορία κωμόπολης της β. Ελλάδας. Ο ιερέας μία Κυριακή πριν από την Πεντηκοστή φροντισε να "προστατέψει" το ποίμνιό του και στο κήρυγμά του, τους διέταξε να μην τολμήσουν να λειτουργηθούν στον παλαιοημερολογίτικο ναό του "Αγίου Πνεύματος" που θα πανηγύριζε διότι "αυτοί είναι αιρετικοί χειρότεροι από τους γιαχωβάδες" και αν το έκαναν "θα τους έκοβε τα πόδια"!
Ένας εκ των "ροπαλοφόρων" "λεγεωναρίους" σου.
Ἀγαπητέ μου Δάσκαλε, σέ συγχαίρω διά τήν ἐκ μέρους σου πλήρη ἀνατροπήν τῆς ἐσφαλμένης ἀπό πάσης ἀπόψεως -- δογματικῆς, ἐπιστημονικῆς καί δεοντολογικῆς -- ἐργασίας τοῦ κ. Ρίζου. Ἐπίτρεψέ μου σέ παρακαλῶ νά ἐπιμείνω στήν ὄντως ἀποστομωτικήν ἀπάντησίν σου γιά τήν δεινήν συκοφαντίαν τοῦ κ. Ρίζου κατά τοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου Β' τοῦ Τρανοῦ, ὅτι αὐτός δῆθεν ἀπεδέχετο τίς αἱρετικές διατάξεις τοῦ "πάπα" Κλήμεντος Η' πρός τούς "ἐπισκόπους" του, γιά τό πῶς αὐτοί νά δέχωνται τούς ὀρθοδόξους (παρ. 14). Ἡ πηγή στήν ὁποίαν παραπέμπει ὁ κ. Ρίζος (Δοσιθέου, Τόμος Ἀγάπης, σελ. 697) εἶναι ἐσφαλμένη (ὅπως εἶναι καί σχεδόν ὅλα ὅσα ἔγραψε γιά τό ἡμερολογιακόν ζήτημα), καθότι ὁ Τόμος Ἀγάπης ἔχει μόνον 583 σελίδες. Στήν Ἐκκλησιαστικήν Ἱστορίαν τοῦ Β. Στεφανίδου (Β’ Ἔκδοσις, Ἀθῆναι, 1959, σελ. 697) ἀναφέρονται οἱ ἐν λόγῳ διατάξεις τοῦ "πάπα" Κλήμεντος Η', τίς ὁποῖες ἀπηύθυνε τό 1595 (τό ἔτος τῆς κοιμήσεως τοῦ Ἱερεμίου) πρός τούς "ἐπισκόπους" του, ἀλλά οὐδόλως ἀναφέρεται ἤ ὑπονοεῖται ὅτι οἱ διατάξεις αὐτές ἔγιναν δεκτές ἀπό τόν Ἱερεμίαν ἤ ἀπό ὁποιονδήποτε ἄλλον Ὀρθόδοξον! Ἄν ὁ κ. Ρίζος (ἤ κάποιος ἄλλος) ἔχῃ κάποιαν ἄλλην πηγήν πού νά λέγῃ αὐτά πού ἔγραψε, ἄς τήν παρουσιάσει. Ἀλλιῶς, θ' ἀποδειχθῇ μέγας διαστρεβλωτής τῆς Ἱστορίας καί δεινός συκοφάντης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάριν τῆς ἀκριβείας, θά ἤθελα νά σημειώσω ὅτι ὁ Β. Στεφανίδης (στό ὡς ἄνω βιβλίον του, σ. 697) ἀναφέρει καί τά ἑξῆς: "Ὁ ὀρθόδοξος κλῆρος ὑπεχρεοῦτο νά ὑποδέχεται τόν λατῖνον ἐπίσκοπον ἐγκαθιδρυόμενον, νά μνημονεύῃ αὐτόν, νά ὑποτάσσεται εἰς αὐτόν, νά πληρώνῃ φόρον καί νά συλλειτουργῇ εἰς ὡρισμένας λατινικάς ἑορτάς. Ταῦτα κατά τό μᾶλλον ἤ ἧττον ἐν ὅλαις ταῖς δυτικο-κρατουμέναις ἑλληνικαῖς χώραις."
ΔιαγραφήὉπωσδήποτε, ἀπό αὐτήν τήν πληροφορίαν δέν προκύπτει ὅτι οἱ ὀρθόδοξοι τά ἐδέχοντο αὐτά εἰς τήν συνείδησίν των. Ὑπεχρεοῦντο ἀπό τούς κατακτητάς νά τά κάνουν, ποιός ξέρει μέ τί συνέπειες ἄν ἠρνοῦντο. Ὅπως τά ἔγραψεν ὁ κ. Ρίζος, ἐφαίνετο ὅτι ἦσαν συνειδητοί οὐνῖται, κάτι πού δέν προκύπτει ἀπό τά παραπάνω.